کرامات امام جواد در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

نفرین امام {{ع}} به [[اجابت]] رسید؛ زیرا پس از [[شهادت امام جواد]] {{ع}}، [[خداوند متعال]] [[ام الفضل]] را به [[بیماری]] لاعلاجی مبتلا ساخت که همه پزشکان و اطبای آن [[روزگار]] از معالجه او [[ناتوان]] شدند و هیچ‌گونه دارویی برای درمان بیماری وی مفید واقع نشد و تا آخر [[عمر]] ناپاکش او را تنها نگذاشت. ام الفضل در همان حالت بیماری بسر برد و زجر کشید تا اینکه از [[دنیا]] رفت<ref>مناقب آل ابی طالب، ج۴، ص۳۹۱، س ۱۴؛ بحار الانوار، ج۵۰، ص۱۰، ح۹؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۳۴۹، ح۸۰.</ref>.<ref>[[سید ابوالفضل طباطبایی اشکذری|طباطبایی اشکذری، سید ابوالفضل]]، [[دانشنامه جوادالائمه (کتاب)|دانشنامه جوادالائمه]]، ص ۱۱۹.</ref>

[[محمد بن سنان]] می‌گوید: روزی به محضر [[امام هادی]] {{ع}} وارد شدم. آن [[حضرت]] تا نگاهش به من افتاد، پرسید: آیا در [[آل]] فرج حادثه‌ای رخ داده است؟

عرض کردم، مولای من، عمر بن فرج از دنیا رفت.