پرش به محتوا

بحث:زیدیه درباره مهدویت چه نظری دارند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۷ ژانویهٔ ۲۰۲۳
جز
جایگزینی متن - 'خلفای اموی' به 'خلفای اموی'
جز (جایگزینی متن - 'سبیل الله' به 'سبیل الله')
جز (جایگزینی متن - 'خلفای اموی' به 'خلفای اموی')
 
خط ۲: خط ۲:
==پاسخ تفصیلی==
==پاسخ تفصیلی==
==فرقۀ [[زیدیه]]==
==فرقۀ [[زیدیه]]==
*[[زیدیه]] از فرقه‌‏های [[معروف]] [[شیعه]] و پیرو [[زید]] بن [[علی بن حسین بن علی]]{{ع}} هستند. [[زید]] از حیث [[علم]]، [[زهد]]، [[ورع]]، [[شجاعت]] و [[دیانت]] از بزرگان [[اهل بیت]]{{ع}} به شمار می‌‏رود. او خلفای [[اموی]] را بر [[حق]] نمی‌‏دانست و بر ضد آنان [[قیام]] کرد و به طرف [[کوفه]] رفت و همراه چهار هزار نفر با [[حاکم]] [[عراق]] "[[یوسف]] بن [[عمر]]" به [[جنگ]] برخاست کار [[زید]] در [[کوفه]] ده [[ماه]] طول کشید تا اینکه در سال ۱۲۲ ق به [[دستور]] هشام بن [[عبد]] الملک [[اموی]] به دار آویخته شد، سرش را به [[دمشق]] نزد هشام و از آنجا به [[مدینه]] بردند. [[امام باقر]]{{ع}} دربارۀ [[زید بن علی]] ‌‏فرمودند: «خدایا! پشت مرا به [[زید]] محکم فرما" آن [[حضرت]] با مشاهدۀ [[زید]]، آیۀ‏ {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِينَ بِالْقِسْطِ شُهَدَاءَ لِلَّهِ}}<ref>«ای مؤمنان! به دادگری بپاخیزید و برای خداوند گواهی دهید» سوره نساء، آیه ۱۳۵.</ref> را [[تلاوت]] می‏‌کرد و می‌‏فرمود: ای [[زید]]! تو نمونۀ عمل به این [[آیه]] هستی»<ref>علامه امینی، الغدیر، ج ۳، ص ۱۷۰.</ref>.<ref>ر.ک: سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۵۴ ـ ۲۵۵.</ref>   
*[[زیدیه]] از فرقه‌‏های [[معروف]] [[شیعه]] و پیرو [[زید]] بن [[علی بن حسین بن علی]]{{ع}} هستند. [[زید]] از حیث [[علم]]، [[زهد]]، [[ورع]]، [[شجاعت]] و [[دیانت]] از بزرگان [[اهل بیت]]{{ع}} به شمار می‌‏رود. او [[خلفای اموی]] را بر [[حق]] نمی‌‏دانست و بر ضد آنان [[قیام]] کرد و به طرف [[کوفه]] رفت و همراه چهار هزار نفر با [[حاکم]] [[عراق]] "[[یوسف]] بن [[عمر]]" به [[جنگ]] برخاست کار [[زید]] در [[کوفه]] ده [[ماه]] طول کشید تا اینکه در سال ۱۲۲ ق به [[دستور]] هشام بن [[عبد]] الملک [[اموی]] به دار آویخته شد، سرش را به [[دمشق]] نزد هشام و از آنجا به [[مدینه]] بردند. [[امام باقر]]{{ع}} دربارۀ [[زید بن علی]] ‌‏فرمودند: «خدایا! پشت مرا به [[زید]] محکم فرما" آن [[حضرت]] با مشاهدۀ [[زید]]، آیۀ‏ {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِينَ بِالْقِسْطِ شُهَدَاءَ لِلَّهِ}}<ref>«ای مؤمنان! به دادگری بپاخیزید و برای خداوند گواهی دهید» سوره نساء، آیه ۱۳۵.</ref> را [[تلاوت]] می‏‌کرد و می‌‏فرمود: ای [[زید]]! تو نمونۀ عمل به این [[آیه]] هستی»<ref>علامه امینی، الغدیر، ج ۳، ص ۱۷۰.</ref>.<ref>ر.ک: سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۵۴ ـ ۲۵۵.</ref>   
*[[زیدیه]] با تمسّک به روایتی از [[پیامبر]]{{صل}} که فرمودند: «[[مهدی]] از [[فرزندان]] [[حسین]]{{ع}} است، او با [[شمشیر]] به پا می‏‌خیزد و مادرش [[بهترین]] کنیزان خواهد بود»<ref>ر.ک: سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۵۴ ـ ۲۵۵.</ref>؛ [[معتقد]] به [[مبارزه]] بر ضدّ [[ظلم]] بودند و "[[خروج]] بالسّیف" و [[قیام]] مسلّحانه را از [[شرایط امام]] می‌دانستند از این‌رو به [[امامت]] [[زید بن علی]] که بر ضدّ [[امویان]] [[قیام]] کرد [[معتقد]] شدند و گفتند: چون او از [[نسل]] [[حسین]]{{ع}} است و بر ضد [[ظالمان]] با [[شمشیر]] [[قیام]] کرده و از سویی [[فرزند]] کنیز است، [[مهدی موعود]] است<ref>ر.ک: محمد جعفری، سید حسین، تشیع در مسیر تاریخ، ص۲۹۰ ـ۲۹۳؛ قزوینی، سید محمد کاظم، امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور، ص ۵۶۸.</ref>.<ref>ر.ک: سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامۀ مهدویت، ص۲۵۴ ـ ۲۵۵.</ref> پس از [[زید]] به [[امامت]] [[یحیی بن زید]] [[معتقد]] بودند، [[یحیی]] در [[خراسان]] [[قیام]] کرد و در جوزجان کشته شد. [[پیروان]] او به فرقه‌‏های مختلف "رافضیه، [[جارودیه]]، عجلیه، [[بتریه]]، [[صالحیه]] و [[زیدیه]]" تقسیم و قائل به [[مهدویت]] [[زید]] و [[منتظر ظهور]] او شدند و به خاطر جلب توجه توده‌‌ها و تسخیر [[عواطف]] و [[احساسات]] مذهبی به انگیزه‌‌های [[نفسانی]] خویش به این ادّعای دروغین دست زدند و سرانجام [[مذهب]] "[[زیدیه]]" به وجود آمد. [[پیروان]] [[مذهب]] "[[زیدیه]]" بیشتر در [[یمن]] هستند و متأسفانه از [[مذهب شیعه]] و راه و رسم [[اهل بیت]]{{ع}} جدا شده و در [[اعتقاد]]، معتزلی‌‌اند و در [[فقه]]، [[حنفی]] مسلک<ref>شخصیت و قیام زید بن علی؛ جنبش زیدیّه در ایران؛ سیره و قیام زید بن علی؛ کریمان، حسین، الامام زید؛ تاریخ الفرقه الزیدیّه، الزیدیّه: نظریة و تطبیق؛ دائرة المعارف تشیّع، ج ۸؛ لغت‌نامۀ دهخدا؛ تاریخ دولتهای اسلامی، ج ۱؛ مقاتل الطالبیین.</ref>.<ref>ر.ک: محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۳۰۰.</ref>  زیدی‌‌ها در برابر [[امامان معصوم]]{{ع}} مواضع ناپسندی دارند که [[شایسته]] است آنان به اصل و [[نسب]] و اصالت خویش بازگردند و در مذهب‌‌شان به راه و رسم و [[مذهب]] [[خاندان]] [[پاک]] تمسّک جویند همان مذهبی که در آغاز راه بر آن بودند<ref>قزوینی، سید محمد کاظم، امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور، ص ۵۶۹.</ref>.<ref>ر.ک: تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۳۹۱.</ref>  
*[[زیدیه]] با تمسّک به روایتی از [[پیامبر]]{{صل}} که فرمودند: «[[مهدی]] از [[فرزندان]] [[حسین]]{{ع}} است، او با [[شمشیر]] به پا می‏‌خیزد و مادرش [[بهترین]] کنیزان خواهد بود»<ref>ر.ک: سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۵۴ ـ ۲۵۵.</ref>؛ [[معتقد]] به [[مبارزه]] بر ضدّ [[ظلم]] بودند و "[[خروج]] بالسّیف" و [[قیام]] مسلّحانه را از [[شرایط امام]] می‌دانستند از این‌رو به [[امامت]] [[زید بن علی]] که بر ضدّ [[امویان]] [[قیام]] کرد [[معتقد]] شدند و گفتند: چون او از [[نسل]] [[حسین]]{{ع}} است و بر ضد [[ظالمان]] با [[شمشیر]] [[قیام]] کرده و از سویی [[فرزند]] کنیز است، [[مهدی موعود]] است<ref>ر.ک: محمد جعفری، سید حسین، تشیع در مسیر تاریخ، ص۲۹۰ ـ۲۹۳؛ قزوینی، سید محمد کاظم، امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور، ص ۵۶۸.</ref>.<ref>ر.ک: سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامۀ مهدویت، ص۲۵۴ ـ ۲۵۵.</ref> پس از [[زید]] به [[امامت]] [[یحیی بن زید]] [[معتقد]] بودند، [[یحیی]] در [[خراسان]] [[قیام]] کرد و در جوزجان کشته شد. [[پیروان]] او به فرقه‌‏های مختلف "رافضیه، [[جارودیه]]، عجلیه، [[بتریه]]، [[صالحیه]] و [[زیدیه]]" تقسیم و قائل به [[مهدویت]] [[زید]] و [[منتظر ظهور]] او شدند و به خاطر جلب توجه توده‌‌ها و تسخیر [[عواطف]] و [[احساسات]] مذهبی به انگیزه‌‌های [[نفسانی]] خویش به این ادّعای دروغین دست زدند و سرانجام [[مذهب]] "[[زیدیه]]" به وجود آمد. [[پیروان]] [[مذهب]] "[[زیدیه]]" بیشتر در [[یمن]] هستند و متأسفانه از [[مذهب شیعه]] و راه و رسم [[اهل بیت]]{{ع}} جدا شده و در [[اعتقاد]]، معتزلی‌‌اند و در [[فقه]]، [[حنفی]] مسلک<ref>شخصیت و قیام زید بن علی؛ جنبش زیدیّه در ایران؛ سیره و قیام زید بن علی؛ کریمان، حسین، الامام زید؛ تاریخ الفرقه الزیدیّه، الزیدیّه: نظریة و تطبیق؛ دائرة المعارف تشیّع، ج ۸؛ لغت‌نامۀ دهخدا؛ تاریخ دولتهای اسلامی، ج ۱؛ مقاتل الطالبیین.</ref>.<ref>ر.ک: محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۳۰۰.</ref>  زیدی‌‌ها در برابر [[امامان معصوم]]{{ع}} مواضع ناپسندی دارند که [[شایسته]] است آنان به اصل و [[نسب]] و اصالت خویش بازگردند و در مذهب‌‌شان به راه و رسم و [[مذهب]] [[خاندان]] [[پاک]] تمسّک جویند همان مذهبی که در آغاز راه بر آن بودند<ref>قزوینی، سید محمد کاظم، امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور، ص ۵۶۹.</ref>.<ref>ر.ک: تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۳۹۱.</ref>  
*اینکه خود [[زید]] ادعای [[امامت]] یا [[مهدویت]] داشته باشد در منابع یافت نشده است بلکه روایتی از خود او مؤید عقیدۀ صحیحش در امر [[مهدویت]] است. او می‌‏فرماید: پدرم، [[علی بن حسین]]{{ع}} از پدرش [[حسین بن علی]]{{ع}} از [[رسول خدا]] {{صل}} [[روایت]] کرده است: «ای [[حسین]]! تو امامی و نه تن از [[فرزندان]] تو امینان و [[امامان]] معصومند و نهمین آنان، [[مهدی]] ایشان است»<ref>خزاز رازی، علی بن محمّد، کفایة الاثر، ص ۳۲۷.</ref>.<ref>ر.ک: سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامۀ مهدویت، ص۲۵۴ ـ ۲۵۵.</ref>  
*اینکه خود [[زید]] ادعای [[امامت]] یا [[مهدویت]] داشته باشد در منابع یافت نشده است بلکه روایتی از خود او مؤید عقیدۀ صحیحش در امر [[مهدویت]] است. او می‌‏فرماید: پدرم، [[علی بن حسین]]{{ع}} از پدرش [[حسین بن علی]]{{ع}} از [[رسول خدا]] {{صل}} [[روایت]] کرده است: «ای [[حسین]]! تو امامی و نه تن از [[فرزندان]] تو امینان و [[امامان]] معصومند و نهمین آنان، [[مهدی]] ایشان است»<ref>خزاز رازی، علی بن محمّد، کفایة الاثر، ص ۳۲۷.</ref>.<ref>ر.ک: سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامۀ مهدویت، ص۲۵۴ ـ ۲۵۵.</ref>  
۲۱۸٬۴۶۵

ویرایش