مهدویت از آغاز شکلگیری زیدیه در بین پیروان آن وجود داشته و اصل امامت در این فرقه بسیار مهم است به طوری که برداشت مخصوص آنان از این آموزه شاید نقطۀ آغاز اختلافشان با دیگر فرقههای شیعی باشد. برخی از نظرات زیدیه دربارۀ مهدویت عبارتاند از:
↑ر.ک: سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۵۴ ـ ۲۵۵.
↑ر.ک: سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۵۴ ـ ۲۵۵.
↑ر.ک: محمد جعفری، سید حسین، تشیع در مسیر تاریخ، ص۲۹۰ ـ۲۹۳؛ قزوینی، سید محمد کاظم، امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور، ص ۵۶۸.
↑ر.ک: سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامۀ مهدویت، ص۲۵۴ ـ ۲۵۵.
↑شخصیت و قیام زید بن علی؛ جنبش زیدیّه در ایران؛ سیره و قیام زید بن علی؛ کریمان، حسین، الامام زید؛ تاریخ الفرقه الزیدیّه، الزیدیّه: نظریة و تطبیق؛ دائرة المعارف تشیّع، ج ۸؛ لغتنامۀ دهخدا؛ تاریخ دولتهای اسلامی، ج ۱؛ مقاتل الطالبیین.
↑ر.ک: رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص ۱۵۶.
↑من حبس نفسه لداعینا اهل البیت او کان منتظراً لقائمنا کان کالمتشحط بین سیفه و ترسه فی سبیل الله بدمه؛ لوامع الانوار، ج۱، ص۶۴؛ گونهشناسی اندیشه منجی موعود در تشیع، ص۴۲۰.