اصحاب کهف در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

[[تفسیر کشف الاسرار]] می‌نویسد: بزرگان [[طریقت]] و خداوندان [[معرفت]] گفته‌اند که اساس کار تصوف بر روش و [[سیرت]] [[اصحاب کهف]] به دست می‌آید. آدابی که برخی از آنها عبارتند از: محقق ساختن [[هدف]]، [[خلوص]] [[اراده]]، [[همت]] والا، عُزلت و [[کناره‌گیری]] از [[خلق]]، ساقط کردن پیوستگی‌ها و علاقه‌های [[دنیایی]]، [[اخلاص]] در [[دعوت]] و [[توبه]] و [[انابه]] به درگاه [[حضرت حق]]، از نفس خویش [[بیزاری جستن]] و از [[جهان]] [[آزاد]] و به [[حق]] شاد بودن، از بند خویش رها، دست نیاز به درگاه [[خداوند متعال]] زدن، گاهی از [[استواری]] هییت سوزان و گدازان و گاهی نیز در [[نسیم]] اُنس شادان و نازان، گفته‌اند خداوند متعال با اصحاب کهف چنان کرد که [[مادر]] [[مهربان]] با فرزند انجام دهد: اول برای او گهواره سازد، پس بخواباند، سپس بجنباند، آنگاه مگس براند و شیر دهد تا بیارامد. خداوند متعال نیز با اصحاب کهف چنین کرد. اول غار برای آنان مانند گهواره ساخت: {{متن قرآن|وَيُهَيِّئْ لَكُمْ مِنْ أَمْرِكُمْ مِرْفَقًا}}<ref>«و از کارتان برای شما نوایی فراهم سازد» سوره کهف، آیه ۱۶.</ref> پس بخوابانید: {{متن قرآن|فَضَرَبْنَا عَلَى آذَانِهِمْ فِي الْكَهْفِ}}<ref>«پس آنان را در آن غار چندین سال به خواب بردیم» سوره کهف، آیه ۱۱.</ref>. آنگاه بجنبانید: {{متن قرآن|وَنُقَلِّبُهُمْ ذَاتَ الْيَمِينِ وَذَاتَ الشِّمَالِ}}<ref>«و تو آنان را بیدار می‌پنداشتی در حالی که آنان خفته‌اند و ما آنها را (در خواب) به راست و به چپ می‌غلتانیم» سوره کهف، آیه ۱۸.</ref>. سپس [[رنج]] [[آفتاب]] از ایشان بازداشت: {{متن قرآن|وَتَرَى الشَّمْسَ إِذَا طَلَعَتْ تَزَاوَرُ عَنْ كَهْفِهِمْ ذَاتَ الْيَمِينِ}}<ref>«و خورشید را چون بر می‌آمد می‌دیدی که از غار آنان به راست می‌گرایید و چون غروب می‌کرد در سوی چپ از آنان می‌گذشت» سوره کهف، آیه ۱۷.</ref>. نهایت برای آنان شربت [[رحمت]] فرستاد تا آرام گرفتند: {{متن قرآن|يَنْشُرْ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ رَحْمَتِهِ}}<ref>«تا پروردگارتان بخشایش خویش را بر شما بگسترد» سوره کهف، آیه ۱۶.</ref><ref>کشف الاسرار، ج۵، ص۶۷۳.</ref>.