عید غدیر در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ولایت و خلافت' به 'ولایت و خلافت'
جز (جایگزینی متن - 'ولایت و خلافت' به 'ولایت و خلافت') |
|||
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
== ناله [[ابلیس]] == | == ناله [[ابلیس]] == | ||
یکی از روزهایی که بر ابلیس بسیار سخت گذشت و او را به ناله درآورد، روزی است که [[پیامبر اکرم]] {{صل}} به [[فرمان]] خدای تعالی، رسماً علی {{ع}} را به [[ولایت و خلافت]] پس از خودش [[منصوب]] فرمود. [[امام باقر]] {{ع}} فرمودند: | یکی از روزهایی که بر ابلیس بسیار سخت گذشت و او را به ناله درآورد، روزی است که [[پیامبر اکرم]] {{صل}} به [[فرمان]] خدای تعالی، رسماً علی {{ع}} را به [[ولایت]] و [[خلافت]] پس از خودش [[منصوب]] فرمود. [[امام باقر]] {{ع}} فرمودند: | ||
{{متن حدیث|إِنَّ إِبْلِيسَ عَدُوُّ اللَّهِ رَنَّ أَرْبَعَ رَنَّاتٍ: يَوْمَ لُعِنَ، وَ يَوْمَ أُهْبِطَ إِلَى الْأَرْضِ، وَ يَوْمَ بُعِثَ النَّبِيُّ {{صل}}، وَ يَوْمَ الْغَدِيرِ}}؛ ابلیس [[دشمن خدا]]، چهار بار ناله زد؛ روزی که [[لعن]] شد، روزی که به زمین آمد، روز [[بعثت]] [[پیغمبر]] {{صل}}، و [[روز غدیر]].<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۲۹۰.</ref> | {{متن حدیث|إِنَّ إِبْلِيسَ عَدُوُّ اللَّهِ رَنَّ أَرْبَعَ رَنَّاتٍ: يَوْمَ لُعِنَ، وَ يَوْمَ أُهْبِطَ إِلَى الْأَرْضِ، وَ يَوْمَ بُعِثَ النَّبِيُّ {{صل}}، وَ يَوْمَ الْغَدِيرِ}}؛ ابلیس [[دشمن خدا]]، چهار بار ناله زد؛ روزی که [[لعن]] شد، روزی که به زمین آمد، روز [[بعثت]] [[پیغمبر]] {{صل}}، و [[روز غدیر]].<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۲۹۰.</ref> | ||
| خط ۱۹۱: | خط ۱۹۱: | ||
== علت [[خوف]] == | == علت [[خوف]] == | ||
آن‌گونه که از [[احادیث]] استفاده می‌شود، پیامبر {{صل}} قصد داشت در [[سرزمین عرفات]]، در آن [[اجتماع]] [[عظیم]]، به موضوع [[ولایت و خلافت]] [[امامان]] بعد از خود و از جمله [[امام علی]] {{ع}} بپردازد. | آن‌گونه که از [[احادیث]] استفاده می‌شود، پیامبر {{صل}} قصد داشت در [[سرزمین عرفات]]، در آن [[اجتماع]] [[عظیم]]، به موضوع [[ولایت]] و [[خلافت]] [[امامان]] بعد از خود و از جمله [[امام علی]] {{ع}} بپردازد. | ||
[[جابر بن سمره]] می‌گوید: «پیامبر مشغول ایراد [[خطبه]] در بین [[جمعیت]] بود، تا سخن او به اینجا رسید: {{متن حدیث|لَا يَزَالُ هَذَا الْإِسْلَامُ عَزِيزاً إِلَى اثْنَيْ عَشَرَ خَلِيفَةً...}}؛ همواره این [[دین]] [[عزیز]] و [[پیروز]] است تا وقتی که [[دوازده]] نفربر آنها [[حکومت]] کنند.»... | [[جابر بن سمره]] می‌گوید: «پیامبر مشغول ایراد [[خطبه]] در بین [[جمعیت]] بود، تا سخن او به اینجا رسید: {{متن حدیث|لَا يَزَالُ هَذَا الْإِسْلَامُ عَزِيزاً إِلَى اثْنَيْ عَشَرَ خَلِيفَةً...}}؛ همواره این [[دین]] [[عزیز]] و [[پیروز]] است تا وقتی که [[دوازده]] نفربر آنها [[حکومت]] کنند.»... | ||
جابر می‌گوید: تا [[سخن پیامبر]] {{صل}} به اینجا رسید، همه سر و صدا کردند و هیاهو نمودند؛ لذا نفهمیدم که بعد از آن، [[حضرت]] چه فرمود. از پدرم پرسیدم: پیامبر چه فرمود؟ گفت: فرمود: {{متن حدیث|كُلُّهُمْ مِنْ قُرَيْشٍ}}؛ «همه آنها از قریش‌اند»<ref>نعمانی، الغیبة، ص۱۲۴.</ref>. | جابر می‌گوید: تا [[سخن پیامبر]] {{صل}} به اینجا رسید، همه سر و صدا کردند و هیاهو نمودند؛ لذا نفهمیدم که بعد از آن، [[حضرت]] چه فرمود. از پدرم پرسیدم: پیامبر چه فرمود؟ گفت: فرمود: {{متن حدیث|كُلُّهُمْ مِنْ قُرَيْشٍ}}؛ «همه آنها از قریش‌اند»<ref>نعمانی، الغیبة، ص۱۲۴.</ref>. | ||