آزادی اندیشه در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

آزادی در اندیشه از مهم‌ترین جلوه‌های آزادی فردی است و ناظر به آزادی افراد در [[گزینش]] هر اندیشه و باوری است که آن را درست می‌دانند<ref>منوچهر طباطبایی مؤتمنی، آزادی‌های عمومی و حقوق بشر، ص۶۵.</ref>. [[آزادی عقیده]] برای انسان امروز، یک معمای حل شده و از [[حقوق]] مسلم [[بشر]] است که اسناد بین‌المللی [[حقوقی]] بر آن [[گواهی]] می‌دهد. از ویژگی‌های دنیای مدرن آن است که [[حق]] انسان را برای قبول یا [[انکار]] هر [[عقیده]] و اظهار آن به رسمیت می‌شناسد و عقیده و [[مذهب]] را خارج از حیطه دخالت [[دولت]] می‌داند<ref>محمد سروش محلاتی، اندیشه و ایمان در آزادی، ص۱۱.</ref>. از نگاه [[امام خمینی]]، اصل آزادی عقیده، از اصول مورد [[احترام]] در [[آموزه‌های اسلامی]] است<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ج۳، ص۳۷۱؛ ج۴، ص۴۳۵؛ ج۶، ص۲۶۲؛ ج۱۴، ص۹۳.</ref> و [[اسلام]]، [[مکتب]] [[تحمیل]] نیست<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ج۱۱، ص۱۵۷.</ref>؛ زیرا تحمیل دیدگاه و جلوگیری از [[آزادی اندیشه]]، به [[اختناق]] و [[استبداد]] می‌انجامد<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ج۱۴، ص۹۱.</ref>. ایشان [[معتقد]] است در [[جامعه اسلامی]]، [[مردم]] در [[اندیشه]] و [[باور]] خویش آزادند و الزامی وجود ندارد<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ج۱۰، ص۹۴.</ref>.<ref>[[حمید فاضل قانع|فاضل قانع، حمید]]، [[آزادی - فاضل قانع (مقاله)| مقاله «آزادی»]]، [[دانشنامه امام خمینی ج۱ (کتاب)|دانشنامه امام خمینی]]، ج۱، ص.</ref>