امامت در لغت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
(←منابع) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
[[امام]]» یا از ریشه «أُمّ» به معنای اصل و اساس است و یا از ریشه «أَمّ» به معنای قصد و آهنگ است. اهل لغت برای امام معانی مختلفی از جمله [[پیشوا]]، پیشرو، [[مقتدا]]، قیِّم، [[مصلح]]، [[الگو]]، طریق و راه اصلی، [[راهنما]] و کسی که همواره مقصود و [[هدف]] حرکت و تلاش دیگران قرار گیرد، مصلح و [[سرپرست]] و حتی شاقول و ریسمان بنّایی ذکر کرده‌اند. با این وجود همه اینها، معنایی نزدیک به هم داشته و بیانگر یک واقعیت‌اند و آن، اینکه رهبر [[جامعه]] در [[حقیقت]]، اصل و اساس جامعه است که [[مردم]] از او [[پیروی]] می‌کنند و در امور خود، به سراغ او می‌روند. بر این اساس معنای جامع امام، کسی یا چیزی است که به او اقتدا شود. | «[[امام]]» یا از ریشه «أُمّ» به معنای اصل و اساس است و یا از ریشه «أَمّ» به معنای قصد و آهنگ است. اهل لغت برای امام معانی مختلفی از جمله [[پیشوا]]، پیشرو، [[مقتدا]]، قیِّم، [[مصلح]]، [[الگو]]، طریق و راه اصلی، [[راهنما]] و کسی که همواره مقصود و [[هدف]] حرکت و تلاش دیگران قرار گیرد، مصلح و [[سرپرست]] و حتی شاقول و ریسمان بنّایی ذکر کرده‌اند. با این وجود همه اینها، معنایی نزدیک به هم داشته و بیانگر یک واقعیت‌اند و آن، اینکه رهبر [[جامعه]] در [[حقیقت]]، اصل و اساس جامعه است که [[مردم]] از او [[پیروی]] می‌کنند و در امور خود، به سراغ او می‌روند. بر این اساس معنای جامع امام، کسی یا چیزی است که به او اقتدا شود. | ||
== ریشه لغوی == | == ریشه لغوی == | ||