←نصب الهی امام
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
=== نصب الهی امام === | === نصب الهی امام === | ||
{{اصلی|نصب الهی امام در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی}} | {{اصلی|نصب الهی امام در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی}} | ||
از منظر امامین انقلاب | از منظر امامین انقلاب حقیقت امامت، جعل الهی امام و به عبارت دیگر انتصابی بودن این مقام توسط خدای متعال است چرا که [[مقام امامت]] صرفاً یک مقام اعتباری نیست<ref>امام خمینی، تقریرات فلسفه، ج۳، ص۳۵۲.</ref>، بلکه یک منصب [[حقیقی]] [[الهی]] است که [[پیامبر]] {{صل}} از طرف [[خداوند]] [[مأمور]] به [[نصب]] و جعل و تصریح به آن می‌شود<ref>امام خمینی، تعلیقات علی شرح فصوص الحکم، ص۱۹۷؛ صحیفه امام، ج۱۱، ص۲۱؛ ج۲۰، ص۱۱۲.</ref>. به عبارت دیگر امامت یک اصل الهی برخاسته از متن [[دین]] برای راهبری [[جامعه]] است که بدون آن [[سعادت]] [[جامعه]] تحقق نمی‌یابد. به همین جهت است که چنین اصلی را باید از اصول مذهب به حساب آورد<ref>امام خمینی، کتاب الطهاره، ج۳، ص۴۴۱.</ref>. | ||
امامین انقلاب در تبیین حقیقت امامت به جنبه‌های ظاهری و باطنی آن اشاره کرده و معتقدند که [[امامت]] دو جنبه ظاهری و [[باطنی]] دارد و جنبه ظاهری آن، [[حکومت]] و [[زعامت]] [[دنیایی]] است که با تشکیل حاکمیت سیاسی شکل می‌گیرد. مثل آنچه که در غدیر اتفاق افتاد<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ج۲۰، ص۱۱۲.</ref> چه اینکه انتخابِ روز غدیر به عنوان حساس‌ترین زمان جهت معرفی امیرالمومنین {{ع}}، در حقیقت انتخاب خود پیامبر اکرم {{صل}} نبود، بلکه انتخابِ [[خدای متعال]] بود آن هنگام که از طرف [[پروردگار]] اینگونه [[وحی]] رسید: {{متن قرآن| بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ}}.<ref>بیانات آیت‌الله خامنه‌ای در دیدار مردم به مناسبت عید غدیر، ۱۳۸۸/۰۹/۱۵.</ref>. از این جهت می‌توان نصب امیرالمومنین {{ع}} را یک [[نصب الهی]] دانست<ref>بیانات آیت‌الله خامنه‌ای در دیدار مردم قم در سالروز عید سعید غدیر خم، ۱۳۸۵/۱۰/۱۸.</ref> دومین جنبه امامت که در کنار جنبه ظاهری از آن یاد می‌شود، جنبه باطنی آن است که از آن به [[ولایت]] تعبیر می‌کنند<ref>امام خمینی، التعلیقة علی الفوائد الرضویه، ص۵۸؛ همو، آداب الصلاة، ص۱۴۱.</ref>. صاحب این مقام باطنی، [[انسان کامل]] و [[حجت]] [[واقعی]] [[خدا]] بر روی [[زمین]] است<ref>امام خمینی، شرح دعاء السحر، ص۱۴۶-۱۴۷.</ref> که [[خلافت]] کلی الهی دارد و این خلافت، خلافتی [[تکوینی]] است که به موجب آن جمیع ذرات در برابر آن خاضعند<ref>امام خمینی، ولایت فقیه، ص۵۳.</ref>، به عبارت بهتر [[حقیقت]] آن، مقام [[کشف]] و بسط [[حقایق]] است؛ یعنی کسی شایسته این مقام است که بتواند [[وحدت]] و کثرت را با هم جمع کند<ref>امام خمینی، تقریرات فلسفه، ج۳، ص۳۵۲.</ref>. داشتن این مقام معنوی، سبب [[نصب امام]] در مقام ظاهری و حکومت است که نتیجه آن تشکیل حکومت و [[عدالت]] واقعی در جامعه خواهد بود؛ به گونه‌ای که [[مرضی خداوند]] باشد<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ج۲۰، ص۱۱۲.</ref>.<ref>[[علی رضا اژدر|اژدر]] و [[سید علی احمدی امیری|احمدی امیری]]، [[امامت - اژدر و احمدی امیری (مقاله)| مقاله «امامت»]]، [[دانشنامه امام خمینی ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام خمینی]]، ج۲، ص ۲۳۹.</ref>. | امامین انقلاب در تبیین حقیقت امامت به جنبه‌های ظاهری و باطنی آن اشاره کرده و معتقدند که [[امامت]] دو جنبه ظاهری و [[باطنی]] دارد و جنبه ظاهری آن، [[حکومت]] و [[زعامت]] [[دنیایی]] است که با تشکیل حاکمیت سیاسی شکل می‌گیرد. مثل آنچه که در غدیر اتفاق افتاد<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ج۲۰، ص۱۱۲.</ref> چه اینکه انتخابِ روز غدیر به عنوان حساس‌ترین زمان جهت معرفی امیرالمومنین {{ع}}، در حقیقت انتخاب خود پیامبر اکرم {{صل}} نبود، بلکه انتخابِ [[خدای متعال]] بود آن هنگام که از طرف [[پروردگار]] اینگونه [[وحی]] رسید: {{متن قرآن| بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ}}.<ref>بیانات آیت‌الله خامنه‌ای در دیدار مردم به مناسبت عید غدیر، ۱۳۸۸/۰۹/۱۵.</ref>. از این جهت می‌توان نصب امیرالمومنین {{ع}} را یک [[نصب الهی]] دانست<ref>بیانات آیت‌الله خامنه‌ای در دیدار مردم قم در سالروز عید سعید غدیر خم، ۱۳۸۵/۱۰/۱۸.</ref> دومین جنبه امامت که در کنار جنبه ظاهری از آن یاد می‌شود، جنبه باطنی آن است که از آن به [[ولایت]] تعبیر می‌کنند<ref>امام خمینی، التعلیقة علی الفوائد الرضویه، ص۵۸؛ همو، آداب الصلاة، ص۱۴۱.</ref>. صاحب این مقام باطنی، [[انسان کامل]] و [[حجت]] [[واقعی]] [[خدا]] بر روی [[زمین]] است<ref>امام خمینی، شرح دعاء السحر، ص۱۴۶-۱۴۷.</ref> که [[خلافت]] کلی الهی دارد و این خلافت، خلافتی [[تکوینی]] است که به موجب آن جمیع ذرات در برابر آن خاضعند<ref>امام خمینی، ولایت فقیه، ص۵۳.</ref>، به عبارت بهتر [[حقیقت]] آن، مقام [[کشف]] و بسط [[حقایق]] است؛ یعنی کسی شایسته این مقام است که بتواند [[وحدت]] و کثرت را با هم جمع کند<ref>امام خمینی، تقریرات فلسفه، ج۳، ص۳۵۲.</ref>. داشتن این مقام معنوی، سبب [[نصب امام]] در مقام ظاهری و حکومت است که نتیجه آن تشکیل حکومت و [[عدالت]] واقعی در جامعه خواهد بود؛ به گونه‌ای که [[مرضی خداوند]] باشد<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ج۲۰، ص۱۱۲.</ref>.<ref>[[علی رضا اژدر|اژدر]] و [[سید علی احمدی امیری|احمدی امیری]]، [[امامت - اژدر و احمدی امیری (مقاله)| مقاله «امامت»]]، [[دانشنامه امام خمینی ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام خمینی]]، ج۲، ص ۲۳۹.</ref>. | ||