امامت در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
←لزوم اجرای احکام و قوانین الهی پس از پیامبر =
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
|||
| خط ۸۸: | خط ۸۸: | ||
بنیان‌گذار انقلاب اسلامی با استناد به برخی ادله عقلی همچون حفظ دین، [[امام]] را [[نگهبان دین]]، حافظ [[نظام اسلامی]] و حافظ [[وحدت مسلمانان]] دانسته و معتقد است که تنها با وجود او [[احکام دین]] و اجرای آنها استمرار می‌یابد<ref>امام خمینی، کشف اسرار، ص۱۳۴ - ۱۳۶؛ همو، ولایت فقیه، ص۲۶ - ۲۷؛ همو، تعلیقات علی شرح فصوص الحکم، ص۱۹۷.</ref>. | بنیان‌گذار انقلاب اسلامی با استناد به برخی ادله عقلی همچون حفظ دین، [[امام]] را [[نگهبان دین]]، حافظ [[نظام اسلامی]] و حافظ [[وحدت مسلمانان]] دانسته و معتقد است که تنها با وجود او [[احکام دین]] و اجرای آنها استمرار می‌یابد<ref>امام خمینی، کشف اسرار، ص۱۳۴ - ۱۳۶؛ همو، ولایت فقیه، ص۲۶ - ۲۷؛ همو، تعلیقات علی شرح فصوص الحکم، ص۱۹۷.</ref>. | ||
=== [[لزوم]] [[اجرای احکام]] و [[قوانین الهی]] پس از [[پیامبر]] ==== | ==== [[لزوم]] [[اجرای احکام]] و [[قوانین الهی]] پس از [[پیامبر]] ==== | ||
ایشان [[لزوم]] جریان [[احکام]] و [[قوانین الهی]] پس از [[رحلت پیامبر]] {{صل}} و منحصر نبودن [[اجرای احکام]] به [[زمان]] [[حیات]] او را نیز به عنوان یک دلیل عقلی دیگر در اثبات امامت دانسته و [[معتقد]] است امامت قوه جریان این [[قوانین]] است و بدون امامت [[قانون‌گذاری]] [[لغو]] و [[بیهوده]] خواهد بود؛ زیرا منظور از قانون‌گذاری عمل بدان است و عمل به آن پس از رحلت پیامبر {{صل}}، به گونه‌ای که اختلافی در آن نباشد، به واسطه وجود امامی که آشنا به [[قانون]] و به دور از [[خیانت]] و [[ستمکاری]] باشد، معنا پیدا می‌کند<ref>امام خمینی، کشف اسرار، ص۱۳۴-۱۳۵.</ref>؛ بنابراین [[امامت]] تداوم [[نبوت]] برای [[اجرای احکام الهی]] است و نبود [[امام]] سبب کهنگی و فرسودگی [[دین]] و از بین رفتن آن و [[تغییر]] و دگرگونی در [[آیین اسلام]] و شیوع [[بدعت‌گذاری]] در آن می‌شود؛ چنان که در بعضی [[روایات]]<ref>صدوق، محمد بن علی، علل الشرائع، ۲۵۳-۲۵۴.</ref> نیز به این [[دلیل عقلی]] تمسک شده است<ref>امام خمینی، ولایت فقیه، ص۲۰ - ۲۲ و۴۰.</ref> و از آنجا که [[نظام اجتماعی]] مهم‌ترین راه تأمین [[سعادت]] انسان‌هاست، [[رهبری]] و [[هدایت]] این [[جامعه]] باید در دست [[انسان‌های برگزیده]] [[خداوند]] باشد. این افراد همان [[حجت خدا]] و امام هستند که در کمال و [[معرفت]] از دیگران برترند و بهتر از دیگران می‌توانند رهبری و هدایت [[دنیایی]] و [[آخرتی]] [[مردم]] را در دست داشته باشند<ref>امام خمینی، کتاب البیع، ج۲، ص۶۲۲- ۶۲۶.</ref>. | ایشان [[لزوم]] جریان [[احکام]] و [[قوانین الهی]] پس از [[رحلت پیامبر]] {{صل}} و منحصر نبودن [[اجرای احکام]] به [[زمان]] [[حیات]] او را نیز به عنوان یک دلیل عقلی دیگر در اثبات امامت دانسته و [[معتقد]] است امامت قوه جریان این [[قوانین]] است و بدون امامت [[قانون‌گذاری]] [[لغو]] و [[بیهوده]] خواهد بود؛ زیرا منظور از قانون‌گذاری عمل بدان است و عمل به آن پس از رحلت پیامبر {{صل}}، به گونه‌ای که اختلافی در آن نباشد، به واسطه وجود امامی که آشنا به [[قانون]] و به دور از [[خیانت]] و [[ستمکاری]] باشد، معنا پیدا می‌کند<ref>امام خمینی، کشف اسرار، ص۱۳۴-۱۳۵.</ref>؛ بنابراین [[امامت]] تداوم [[نبوت]] برای [[اجرای احکام الهی]] است و نبود [[امام]] سبب کهنگی و فرسودگی [[دین]] و از بین رفتن آن و [[تغییر]] و دگرگونی در [[آیین اسلام]] و شیوع [[بدعت‌گذاری]] در آن می‌شود؛ چنان که در بعضی [[روایات]]<ref>صدوق، محمد بن علی، علل الشرائع، ۲۵۳-۲۵۴.</ref> نیز به این [[دلیل عقلی]] تمسک شده است<ref>امام خمینی، ولایت فقیه، ص۲۰ - ۲۲ و۴۰.</ref> و از آنجا که [[نظام اجتماعی]] مهم‌ترین راه تأمین [[سعادت]] انسان‌هاست، [[رهبری]] و [[هدایت]] این [[جامعه]] باید در دست [[انسان‌های برگزیده]] [[خداوند]] باشد. این افراد همان [[حجت خدا]] و امام هستند که در کمال و [[معرفت]] از دیگران برترند و بهتر از دیگران می‌توانند رهبری و هدایت [[دنیایی]] و [[آخرتی]] [[مردم]] را در دست داشته باشند<ref>امام خمینی، کتاب البیع، ج۲، ص۶۲۲- ۶۲۶.</ref>. | ||
=== نیاز [[مردم]] به رهنما و [[راهبر]] جهت بقای اصل [[توحید]] ==== | === نیاز [[مردم]] به رهنما و [[راهبر]] جهت بقای اصل [[توحید]] ==== | ||