تبلیغ: تفاوت میان نسخه‌ها

۱ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۳ مهٔ ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۶۲: خط ۶۲:


=== انگیزه مبلغ ===
=== انگیزه مبلغ ===
بدون تردید، انگیزه، قبل از هر چیز دیگر، ضامن موفّقیت مبلّغ و برنامه‌های [[تبلیغی]] اوست. هر چه انگیزه قوی‌تر باشد، [[امید]] موفّقیت، بیشتر است. [[تأمّل]] در متون دینی‌ای که در باره جایگاه تبلیغ و مبلّغ در اسلام[[سخن]] می‌گویند، می‌تواند زمینه‌ساز تقویت انگیزه مبلّغان و برنامه‌سازان تبلیغی باشد. در این متون، [[ضرورت تبلیغ]] به عنوان یک [[تکلیف الهی]] و [[وظیفه دینی]]، شمرده شده و اهمّیت و آثار و [[برکات]] آن برای مبلّغ از یک سو و برای مردم از سوی دیگر، مورد تأکید قرار گرفته و تبلیغ، به عنوان پایگاه اِحیای [[معنوی]] مردم و یاری‌رساندن به [[خدا]] معرّفی شده است<ref>خلاصة الأقوال، ص۱۲۰، الرقم ۳.</ref>. همچنین مبلّغ، [[نماینده]] خدا، نماینده [[پیامبر خدا]]، نماینده [[کتاب خدا]]، و [[حجّت خدا]] بر مردم، معرّفی شده است<ref>ر.ک: ص۲۳ (زنده کردن مردم) و ص۲۷ (یاری کردن خدا).</ref>. مبلّغ، ترجمان [[حق]]، [[سفیر]] [[خالق]] و فراخواننده مردم به سوی خداست<ref>ر.ک: ص۳۱ (فضیلت مبلّغ).</ref>. مبلّغ، مجاهدی است که با [[سلاح]] سخن و قلم، به [[یاری خدا]] (یعنی [[دفاع]] از همه [[ارزش‌های انسانی]] و [[مبارزه]] و [[جهاد]] با همه [[زشتی‌ها]] و [[ناهنجاری‌ها]]) برمی‌خیزد و [[جامعه]] را به مقصد اعلای [[انسانیت]]، [[دعوت]] می‌کند. بدین‌سان، یک [[مبلّغ]]، ارزشمندتر از هزاران [[عابد]] است؛ چراکه [[همّت]] عابد، در جهت [[نجات]] خویش است و همّت مبلّغ، در جهت نجات [[مردم]] و [[خدمت]] به [[خلق]]، و از این روست که در [[قیامت]] به عابد گفته می‌شود: {{عربی|"اِنطَلِق إلَی الجَنَّةِ!"}}<ref>ر.ک: ص۲۲۵ (فصل پنجم: ابزارهای تبلیغ).</ref> به سوی [[بهشت]] برو! اما به مبلّغ گفته می‌شود: {{عربی|"قِف! تَشفَع لِلنّاسِ بِحُسنِ تَأدیبِکَ لَهُم"}}<ref>ر. ک: ص۵۲ ح ۶۵.</ref>. درنگ کن و به [[پاداش]] آنکه مردم را [[نیکو]] [[تربیت]] کردی، آنها را [[شفاعت]] کن. این [[فضایل]]، برای همه مبلّغانِ واجد شرایط است؛ امّا کسانی که در [[هدایت مردم]]، تلاش و [[ابتکار]] بیشتری دارند، از [[کمالات]] [[برتری]] برخوردارند و مبلغی که برای تبلیغ، به بلاد [[شرک]] و [[کفر]] [[سفر]] کند و در این راه، [[جان]] بدهد، به سان [[ابراهیم خلیل]]، در قیامت به صورت [[امّت]] واحدی [[محشور]] می‌گردد<ref>ر.ک: ص۵۲ ح ۶۵.</ref>. افزون بر این، آنچه درباره [[حقوق]] مبلّغ و [[ثواب]] تبلیغ در [[احادیث اسلامی]] آمده است، در جهت تقویت [[انگیزه]] مبلّغان و برنامه‌سازان [[تبلیغی]] است.<ref>ر.ک: ص۳۵ (مبلّغی که به صورت یک امّت محشور می‌شود).</ref>. البتّه جایگاه رفیع مبلّغ، [[مسئولیت]] بسیار سنگینی را بر دوش او می‌گذارد و [[آیات]] و احادیثی که در این باره<ref>ر.ک: ص۴۱ (حقوق مبلّغ) و ص۴۳ (پاداش مبلّغ).</ref> و نیز در مورد مبلّغان نمونه<ref>ر.ک: ص۳۷ (مسئولیت مبلّغ).</ref> وارد شده است، برای مبلّغان، سختْ هشداردهنده است.  
بدون تردید، انگیزه، قبل از هر چیز دیگر، ضامن موفّقیت مبلّغ و برنامه‌های [[تبلیغی]] اوست. هر چه انگیزه قوی‌تر باشد، [[امید]] موفّقیت، بیشتر است. [[تأمّل]] در متون دینی‌ای که در باره جایگاه تبلیغ و مبلّغ در اسلام[[سخن]] می‌گویند، می‌تواند زمینه‌ساز تقویت انگیزه مبلّغان و برنامه‌سازان تبلیغی باشد. در این متون، [[ضرورت تبلیغ]] به عنوان یک [[تکلیف الهی]] و [[وظیفه دینی]]، شمرده شده و اهمّیت و آثار و [[برکات]] آن برای مبلّغ از یک سو و برای مردم از سوی دیگر، مورد تأکید قرار گرفته و تبلیغ، به عنوان پایگاه اِحیای [[معنوی]] مردم و یاری‌رساندن به [[خدا]] معرّفی شده است<ref>خلاصة الأقوال، ص۱۲۰، الرقم ۳.</ref>. همچنین مبلّغ، [[نماینده]] خدا، نماینده [[پیامبر خدا]]، نماینده [[کتاب خدا]]، و [[حجّت خدا]] بر مردم، معرّفی شده است<ref>ر.ک: ص۲۳ (زنده کردن مردم) و ص۲۷ (یاری کردن خدا).</ref>. مبلّغ، ترجمان [[حق]]، [[سفیر]] [[خالق]] و فراخواننده مردم به سوی خداست<ref>ر.ک: ص۳۱ (فضیلت مبلّغ).</ref>. مبلّغ، مجاهدی است که با [[سلاح]] سخن و قلم، به [[یاری خدا]] (یعنی [[دفاع]] از همه [[ارزش‌های انسانی]] و [[مبارزه]] و [[جهاد]] با همه [[زشتی‌ها]] و [[ناهنجاری‌ها]]) برمی‌خیزد و [[جامعه]] را به مقصد اعلای [[انسانیت]]، [[دعوت]] می‌کند. بدین‌سان، یک [[مبلّغ]]، ارزشمندتر از هزاران [[عابد]] است؛ چراکه [[همّت]] عابد، در جهت [[نجات]] خویش است و همّت مبلّغ، در جهت نجات [[مردم]] و [[خدمت]] به [[خلق]]، و از این روست که در [[قیامت]] به عابد گفته می‌شود: {{عربی|"اِنطَلِق إلَی الجَنَّةِ!"}}<ref>ر.ک: ص۲۲۵ (فصل پنجم: ابزارهای تبلیغ).</ref> به سوی [[بهشت]] برو! اما به مبلّغ گفته می‌شود: {{عربی|"قِف! تَشفَع لِلنّاسِ بِحُسنِ تَأديبِكَ لَهُم"}}<ref>ر. ک: ص۵۲ ح ۶۵.</ref>. درنگ کن و به [[پاداش]] آنکه مردم را [[نیکو]] [[تربیت]] کردی، آنها را [[شفاعت]] کن. این [[فضایل]]، برای همه مبلّغانِ واجد شرایط است؛ امّا کسانی که در [[هدایت مردم]]، تلاش و [[ابتکار]] بیشتری دارند، از [[کمالات]] [[برتری]] برخوردارند و مبلغی که برای تبلیغ، به بلاد [[شرک]] و [[کفر]] [[سفر]] کند و در این راه، [[جان]] بدهد، به سان [[ابراهیم خلیل]]، در قیامت به صورت [[امّت]] واحدی [[محشور]] می‌گردد<ref>ر.ک: ص۵۲ ح ۶۵.</ref>. افزون بر این، آنچه درباره [[حقوق]] مبلّغ و [[ثواب]] تبلیغ در [[احادیث اسلامی]] آمده است، در جهت تقویت [[انگیزه]] مبلّغان و برنامه‌سازان [[تبلیغی]] است.<ref>ر.ک: ص۳۵ (مبلّغی که به صورت یک امّت محشور می‌شود).</ref>. البتّه جایگاه رفیع مبلّغ، [[مسئولیت]] بسیار سنگینی را بر دوش او می‌گذارد و [[آیات]] و احادیثی که در این باره<ref>ر.ک: ص۴۱ (حقوق مبلّغ) و ص۴۳ (پاداش مبلّغ).</ref> و نیز در مورد مبلّغان نمونه<ref>ر.ک: ص۳۷ (مسئولیت مبلّغ).</ref> وارد شده است، برای مبلّغان، سختْ هشداردهنده است.


=== [[رسالت]] مبلّغ ===
=== [[رسالت]] مبلّغ ===
۱۱۵٬۲۱۳

ویرایش