قریش: تفاوت میان نسخه‌ها

قریش (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۳۱ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۰۴

۱۲٬۹۳۴ بایت اضافه‌شده ، ‏۳۱ مهٔ ۲۰۲۳

←‏منابع

دیداریویکی‌متن

Jaafari

مدیران

۷۳٬۴۱۵

ویرایش

@@ خط ۴۸: / خط ۴۸: @@
 ==[[قریش]] و [[همسویی]] و [[همگرایی]] با دولت‌های "[[قریشی]]"==
 داده‌های منابع حکایت از آن می‌‌کند که [[قریشیان]] نسبت به [[قبیله قریش]] [[تعصب]] ویژه‌ای داشته‌اند. در [[روزگار]] [[چیرگی]] گفتمان «[[امامت]] قریش»، قریش خصوصاً بیشتر چهره‌های برجسته [[بنی محارب]] با خلیفگان نخستین و [[بنی امیه]]<ref>آنان با بنی امیه ارتباطی بسیار وثیق و محکم داشتند چندان که در ایام حکومت خلفای اموی از مهمترین یاران این حکومت بودند و افراد بسیاری از آنان امارت شهرها و مناطق مختلف خصوصاً در شمال افریقا را عهده دار بودند. آنان حتی پس از انقراض حکومت بنی امیه در خاور اسلامی، با بقایای امویان در اندلس همکاری صمیمانه‌ای داشتند. (جهت مطالعه ر. ک. ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۱۷۸ - ۱۸۰)</ref> [[ارتباط]] نزدیکی داشتند و برخی از آنان در رخدادهای [[سیاسی]] آن روزگار ایفای نقش کردند، چنان که [[ابو عبیده جراح]] از کسانی بود که در [[ماجرای سقیفه]] و دیگر وقایع سیاسی ایام [[خلفا]] ایفای نقش کرد.<ref>جعفری، تشیع در مسیر تاریخ، ص۴۹، ۵۱، ۶۱، ۶۳، ۶۴، ۶۶، ۹۳، ۱۶۴.</ref> حتی نقل شده که [[اصحاب]] شورایی که [[عمر]] برای [[تعیین جانشین]] خود [[انتخاب]] نموده بود، پس از کشته شدن عمر، در [[منزل]] یکی از همین فهریان یعنی [[فاطمه]] [[خواهر]] [[ضحاک بن قیس]] - که از [[مهاجران]] نخستین و زنی [[زیبا]] و [[خردمند]] بود،<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۸، ص۲۷۶</ref> - گرد آمده بودند.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، ج۴، ص۱۸۱۰ - ۱۹۱۰.</ref> علاوه بر آن، [[رجال]] بسیاری از این [[قبیله]] در شمار عوامل [[حکومتی]] خلفای ثلاث و نیز [[معاویه بن ابی سفیان]] و دیگر [[حکام اموی]] قرار گرفتند که از جمله آنان می‌‌توان به نام [[عیاض بن غنم]] اشاره کرد. [[عیاض]] مدتی از سوی [[عمر بن خطاب]]، عهده دار [[امارت]] قنسرین و جزیره بود<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۱۱، ص۷۴</ref> و پس از برکناری او، عمر، [[حبیب بن مسلمه فهری]] را مدتی [[کارگزار]] خود بر این مناطق قرار داد.<ref>خلیفة بن خیاط، تاریخ،ص۱۵۵، ابن عبدالبر، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، ج۱، ص۳۲۰.</ref> [[حبیب]] پس از [[انتصاب]] [[عثمان]] به [[خلافت]] نیز، به دستور [[خلیفه]] و توسط [[معاویة]] بن [[ابوسفیان]] - [[فرماندار]] [[عمر]] و عثمان بر [[شام]] و [[جزیره]]- جهت [[تصدی]] گری امر [[کارگزاری]] خلیفه به [[ارمنستان]] فرستاده شد.<ref>بلاذری، فتوح البلدان، ص۱۹۶.</ref> - <ref>تاریخ و تمدن اسلامی، مقاله «بررسی مقایسه‌ای نقش دو تیره بنی فهر در تحولات صدر اسلام (با تکیه بر عملکرد صحابیان آنها)»، رضا کردی، ص۲۰.</ref> در هنگام [[شورش]] مردمی علیه عثمان و در پی [[استمداد]] خلیفه از [[معاویه]]، وی، [[حبیب بن مسلمه]] را با لشکری، جهت [[یاری]] خلیفه به [[مدینه]] فرستاد.<ref>ابن شبه، تاریخ المدینة المنوره، ج۴،ص۱۲۸۹،ضبی، الفتنة و وقعة الجمل، ص۶۲.</ref> حبیب در [[وادی القری]] خبر [[کشته شدن عثمان]] را دریافت کرد و از این رو به شام بازگشت. او پس از کشته شدن عثمان، پیوسته با معاویه همراه بود و وی را در [[جنگ‌ها]] از جمله [[نبرد صفین]] [[همراهی]] نمود.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، ج۱، ص۳۲۱.</ref> یک بار معاویه او را همراه با گروهی نزد [[امام علی]]{{ع}} فرستاد. او در [[حضور امام]] از عثمان به [[نیکی]] یاد کرد و [[یاران]] حضرت را به [[قتل]] او متهم کرد که با پاسخ [[قاطع]] و محکم [[امام]] مواجه شد.<ref>نک: صقوت، جمهرة خطب العرب، ج۱، ص۳۳۵.</ref> حکایت‌های حبیب بن مسلمه در باره معاویة بن ابوسفیان نشان می‌‌دهد که وی رابطه [[استواری]] با معاویه داشته است.<ref>نک: ابن فضل الله عمری، مسالک الابصار، ج۲۴، ص۳۵۴.</ref> وی همچنین در [[سال ۴۲ هجری]]، بار دیگر از سوی معاویه، [[والی]] ارمنستان گردید و گویا همان سال<ref>خلیفة بن خیاط، تاریخ،ص۲۰۵.</ref> و ظاهراً در همان جا در گذشت.<ref>ابن حبان، الثقات، ج۳، ص۸۱، ابن عبدالبر، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، ج۱،ص۳۲۱.</ref> [[زیاد بن نعیم فهری]] هم از دیگر چهره‌های [[قبیله قریش]] است که در جریان محاصره اشغال [[خانه]] عثمان کشته شد.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، ج۲،ص۵۳۴؛ محمد بن جریر الطبری، تاریخ الأمم و الملوک(تاریخ الطبری)، ج۲، ص۶۷۱ و ج۴،ص۳۸۳.</ref> [[ابن کثیر]] او را از [[یاران]] برجسته [[عثمان]] دانسته است.<ref>ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۷،ص۱۸۸.</ref> - <ref>تاریخ و تمدن اسلامی، مقاله «بررسی مقایسه‌ای نقش دو تیره بنی فهر در تحولات صدر اسلام (با تکیه بر عملکرد صحابیان آنها)»، رضا کردی، ص۲۰.</ref> [[ضحاک بن قیس فهری]] هم از [[رجال]] معروف بنی فهر قریش است. وی [[رئیس شرطه]] [[معاویه]] بود و پس از [[زیاد بن ابیه]]، از سال ۵۳ تا ۵۷ [[والی کوفه]] بود.<ref>ابن تغری بردی، النجوم الزاهره، ج۱، ص۴۴؛ خلیفة بن خیاط، تاریخ، ص۲۱۹.</ref> او در یکی از غاراتی که علیه ولایات تابعه [[حکومت امام علی]]{{ع}} صورت گرفت، [[فرماندهی]] جمعی از [[شامیان]] را بر عهده داشت.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۲، ص۴۳۷.</ref> همچنین، معاویه به هنگام حرکت به سوی [[عراق]] جهت [[رویارویی]] با [[سپاه امام حسن]]{{ع}}، [[ضحاک بن قیس]] را [[جانشین]] خود در [[شام]] قرار داد.<ref>خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۱،ص۲۰۷، بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۳۶.</ref> [[ضحاک]]، معاویه را ستون [[خیمه]] [[عرب]] می‌‌دانست.<ref>صقوت، جمهرة خطب العرب، ج۲، ص۲۷۹.</ref> وی در آستانه [[مرگ معاویه]]، به همراه [[مسلم بن عقبه]] مری از سوی او [[مأموریت]] یافتند تا با طرح موضوع [[جانشینی]] یزید، وی را جهت پذیرش [[منصب خلافت]] آماده کنند. ضحاک بن قیس در جهت [[بیعت]] ستاندن از بزرگان برای یزید سعی بسیار کرد.<ref>صقوت، جمهرة خطب العرب، ج۲، ص۲۳۶ - ۲۳۸.</ref> - <ref>تاریخ و تمدن اسلامی، مقاله «بررسی مقایسه‌ای نقش دو تیره بنی فهر در تحولات صدر اسلام (با تکیه بر عملکرد صحابیان آنها)»، رضا کردی، ص۲۰ - ۲۱.</ref> ضحاک تا [[مرگ یزید]] با او بود و پس ازوی با پسرش معاویه دوم [[همراهی]] نمود. [[ضرار بن خطاب]] هم از مریدان و ارادتمندان [[خاندان اموی]] بود چندان که بمانند بسیاری دیگر از هواداران [[آل امیه]] رهسپار شام شد و تا پایان [[عمر]] در آنجا به سر برد.<ref>خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۱، ص۲۰۰.</ref> ضمن این که [[حارث بن خالد مخزومی]] - عامل [[یزید بن معاویه]] بر [[مدینه]] - <ref>مصعب زبیری، نسب قریش، ج۹، ص۳۱۳.</ref> و [[هشام بن اسماعیل]] و دو پسرش ابراهیم و محمد - عاملان [[عبدالملک بن مروان]] و [[هشام بن عبدالملک]] در مدینه - <ref>مصعب زبیری، نسب قریش، ج۹، ص۳۲۸ - ۳۲۹؛ زبیر بکار، جمهرة نسب قریش، ج۲، ص۷۳۹ - ۷۴۱.</ref> هم از دیگر چهره‌های مطرح [[قریشی]] و از سرسپردگان و حامیان [[دولت اموی]] بودند.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>
+==اعلام و [[رجال]] [[قریش]]==
+شخصیت‌های بارز و تأثیرگذار قریش لاتعد و لاتحصی است. از [[رسول خدا]]{{صل}} و [[ائمه معصومین]]{{ع}} و [[اهل بیت]] [[پاک]] و مطهرشان گرفته تا [[خلفای راشدین]] و [[خلفای اموی]] و [[عباسی]] و نیز امرای [[زیدی]] و فاطمی همگی از این قبیله‌اند. با این وصف، من باب نمونه به ذکر نام تنی چند از شخصیت‌های بنام و معروف [[سیاسی]]، [[علمی]] و [[اجتماعی]] این [[قبیله]] اکتفا می‌‌شود. افرادی چون [[حمزة بن عبدالمطلب]] ملقب به [[حمزه سید الشهداء]] [[عموی پیامبر]]{{صل}}،<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، ج۱، ص۳۶۹ - ۳۷۰.</ref> [[جعفر بن ابوطالب]]{{س}} معروف به [[جعفر طیار]]،<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۳۴۱.</ref> [[مصعب بن عمیر]] از [[مسلمانان]] نخستین و [[شهید]] [[احد]]،<ref>ابن کلبی، جمهرة النسب، ص۶۶.</ref> [[ابوحذیفة بن عتبه]] از [[بدریون]]،<ref>ابن کلبی، جمهرة النسب، ص۵۶.</ref> [[عبدالله بن جحش]]،<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۱۱، ص۱۹۰.</ref> [[ابوسلمة بن عبدالاسد]]،<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ج۵، ص۱۵۲.</ref> [[عثمان بن مظعون]]،<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، ج۳، ۱۰۵۳.</ref> [[زبیر بن عوام]]<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۳۲۴.</ref> و... در شمار [[اصحاب]] بزرگ و نامی رسول خدا{{صل}} ذکر گردیده‌اند. از [[امرا]] و اشراف و [[فرماندهان]] شهیر این [[قوم]] در [[جاهلیت]] و [[اسلام]] هم از [[خالد بن ولید]]،<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۲۱۵.</ref> [[سعد بن ابی وقاص]]،<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، ج۲، ۶۰۶ - ۶۰۷؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۲، ص۲۱۴.</ref> [[ابولهب]] عموی پیامبر{{صل}}،<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۱۳۰ - ۱۳۱.</ref> [[ابوجهل]]،<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۱۲۵.</ref> [[ضرار بن مرداس]] - از [[شعرا]]، [[شجاعان]] و فرماندهان قریش در جاهلیت و اسلام - <ref>زرکلی، الاعلام، ج۳، ص۲۱۵.</ref> [[عاص بن وائل سهمی]] و [[ولید بن مغیره مخزومی]] از [[اشراف قریش]] و از مستهزئین [[پیامبر]]{{صل}}،<ref>بلاذری، انساب الاشرف، ج۱، ص۱۳۸، ۱۳۲.</ref> [[عبدالله بن جعفر]] یکی از [[بخشندگان]] بنام [[قریش]]،<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، ج۳، ص۸۸۰ - ۸۸۱.</ref> [[عمرو بن عاص]]،<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ج۳، ص۷۴۱.</ref> [[عبدالله بن جدعان]] از اشراف بنام قریش،<ref>ابن کلبی، جمهرة النسب، ص۸۲.</ref> [[شقیق بن عمرو بن سلامان]] - از [[شجاعان]] قریش در [[جاهلیت]] و از شعرای آنان - <ref>زبیر بن بکار، جمهرة نسب قریش و اخبارها، ج۲، ص۹۸۵؛ مرزبانی، معجم الشعراء، ص۵۷.</ref> [[عبدالملک بن قطن بن نهشل]] از [[والیان]] [[اندلس]]،<ref>ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۱۷۹.</ref> [[عیاض بن غنم فهری]] از [[سرداران]] فاتح [[شام]]،<ref>خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۸۳.</ref>[[محمد بن وهب قرشی]] از داعیان مشهور فاطمی ملقب به "الوزیر الثالث"، "الجناح الربانی" و...،<ref>زرکلی، الاعلام، ج۷، ص۱۳۴.</ref> [[ابو عبدالرحمن]] [[حبیب بن مسلمه فهری]] مشهور به "[[حبیب الروم]]" از بر جسته‌ترین مردان [[جنگی]] [[روزگار]] [[خلفای راشدین]] و سفیانیان<ref>نک: جاحظ، البیان و التبیین، ج۱،ص۲۹۷.</ref> و... نام برده شده است. همچنین از شخصیت‌های برجسته [[علمی]] و [[روایی]] قریش که نام خود را در [[تاریخ]] به ثبت و ضبط رسانده‌اند هم می‌‌توان به نام بزرگانی چون [[محمد بن ادریس بن عباس شافعی]] - [[فقیه]] مشهور و یکی از [[ائمه]] [[اهل سنت]] - <ref>ابن کلبی، جمهرة النسب، ص۶۱.</ref> [[ابوسلیمان بن محمد بن جبیر]] - از [[فقهای اهل سنت]] - <ref>ابن کلبی، جمهرة النسب، ص۶۲.</ref> ابوبکر محمد بن مسلم بن عبیدالله بن شهاب بن زهره قرشی معروف به [[زهری]] از [[تابعین]] و [[فقهاء]]،<ref>سمعانی، الانساب، ج۶، ص۳۵۰.</ref> [[مصعب بن عبدالله بن مصعب]] از علمای اهل سنت و مؤلف کتاب [[نسب]] قریش، محمد بن عبدالرحمن بن یزید بن محمد مخزومی قاضی بغداد،<ref>سمعانی، الانساب، ج۱۲، ص۱۳۶.</ref> [[ابوعبدالله محمد بن سلام جمحی]] از ادبا و مؤلف کتابی در باب طبقات الشعراء،<ref>سمعانی، الانساب، ج۷، ص۳۲۷.</ref>[[محمد بن عبدالله]بن ابی ساره قریشی]] از روات [[مکه]]،<ref>ابن حبان، الثقات، ج۷، ص۴۰۶.</ref> [[قاسم بن محمد بن ابوبکر]] [[فقیه]]،<ref>ابن کلبی، جمهرة النسب، ص۸۰.</ref> [[ابن رشید فهری]] عالم به [[ادب]] و [[تفسیر]] و [[تاریخ]]،<ref>زرکلی، الاعلام، ج۶، ص۳۱۴.</ref> [[سعد بن ابراهیم بن عبدالرحمن]] [[قاضی]] [[مدینه]]،<ref>ابن کلبی، جمهرة النسب، ص۷۸.</ref> محمد المهدی بن احمد بن علی فاسی فهری از [[مورخین]] و [[محدثین اهل سنت]]،<ref>زرکلی، الاعلام، ج۷، ص۱۱۲.</ref> مالک بن علی بن مالک از فقهای [[مالکی]] [[مذهب]] [[اندلس]]<ref>ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۱۸۰.</ref> و زنانی همچون [[فاطمه بنت اسد]] [[همسر]] [[ابوطالب]]{{س}} و مادر [[حضرت علی]]{{ع}}،<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، ج۴، ص۱۸۹۱.</ref> [[عاتکه بنت عوف بن عبدعوف]]،<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، ج۴، ص۱۸۸۰.</ref> [[ام سلمه]] بنت ابی امیة بن مغیره از [[مهاجران به حبشه]] و از [[همسران رسول خدا]]{{صل}}،<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۳۲۶.</ref> [[اسماء بنت عمیس]] از [[مهاجران]] و [[صحابیات]] و [[روات حدیث]]،<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۳۲۳.</ref> [[صفیه بنت عبدالمطلب]]،<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، ج۴، ص۱۸۷۳.</ref> حزمه بنت قیس فهریه از صحابیات و روات حدیث،<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، ج۴، ص۱۸۱۰؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۶، ص۶۴.</ref> [[فاطمه بنت محمد بن عبدالله]] فهریه مؤسس [[مسجد جامع]] قرویین در فاس<ref>زرکلی، الاعلام، ج۵، ص۱۳۲.</ref> و.... اشاره کرد. ضمن این که از شعرای ایشان نیز می‌‌توان از ابومطرّف [[عبدالرحمن بن حکم]]،<ref>ابن کلبی، جمهرة النسب، ص۴۱.</ref> [[عبدالله بن عمر]] بن [[عمرو بن عثمان]] العرجی،<ref>ابن کلبی، جمهرة النسب، ص۴۳.</ref> [[عمرو]] بن [[امیة بن عمرو]] بن سعید،<ref>ابن کلبی، جمهرة النسب، ص۴۷.</ref>
+[[عثمان بن حویرث بن اسد]]<ref>ابن کلبی، جمهرة النسب، ص۷۵.</ref> و.... یاد کرد. همچنین [[رجال]] بسیاری از این [[قبیله]] در شمار [[اصحاب]] و روات [[ائمه اطهار]]{{ع}} ذکر گردیده‌اند که من باب نمونه می‌‌توان به اسامی افرادی چون [[حصین بن حارث بن عبدالمطلب]]،<ref>شیخ طوسی، رجال، ص۶۱.</ref> [[عبدالله بن عباس]]،<ref>شیخ طوسی، رجال، ص۷۰.</ref> [[عبدالرحمن بن حنبل جمحی]] - از شهدای [[صفین]] - <ref>شیخ طوسی، رجال، ص۷۳.</ref>[[محمد بن حاطب بن حارث]]<ref>ابن کلبی، جمهرة النسب، ص۹۷.</ref> و... از اصحاب و [[یاران امام علی]]{{ع}}، [[ثابت بن عبدالله بن زبیر]]،<ref>شیخ طوسی، رجال، ص۱۱۰.</ref> [[ثابت بن اسلم البنانی القرشی]]،<ref>شیخ طوسی، رجال، ص۱۱۱.</ref> [[ربیعة بن عثمان تیمی قرشی]]،<ref>شیخ طوسی، رجال، ص۱۱۳.</ref> [[عبدالله بن ابی ملیکه مخزومی مکی]]<ref>شیخ طوسی، رجال، ص۱۱۷.</ref> و [[عبدالله بن عطاء هاشمی]]<ref>شیخ طوسی، رجال، ص۱۱۷.</ref> از [[اصحاب امام سجاد]]{{ع}} اشاره کرد. ضمن این که از [[اصحاب]] و [[راویان]] معروف [[امام محمد باقر]]{{ع}} می‌‌توان از ابومحمد اسماعیل بن عبدالرحمن بن ابی کریمه السدی قریشی [[کوفی]] از اصحاب امام سجاد{{ع}}، امام محمد باقر{{ع}} و [[امام]] [[جعفر صادق]]،<ref>نمازی، مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۶۴۷.</ref> [[اسحاق بن فضل بن یعقوب]]،<ref>شیخ طوسی، رجال، ص۱۲۵.</ref> [[ابوعبدالله بن سنان]]،<ref>شیخ طوسی، رجال، ص۱۳۷.</ref> [[عیسی بن ابی منصور قرشی]]،<ref>شیخ طوسی، رجال، ص۱۴۰.</ref> [[میمون القداح]]<ref>شیخ طوسی، رجال، ص۱۴۵.</ref> و از اصحاب و راویان پرشمار امام جعفر صادق{{ع}} هم باید از [[ابراهیم بن حبیب قرشی]]،<ref>شیخ طوسی، رجال، ص۱۵۷.</ref> [[اسماعیل بن عبدالعزیز اموی کوفی]]،<ref>شیخ طوسی، رجال، ص۱۶۰.</ref> [[اسرائیل بن عائذ المدنی المخزومی]]،<ref>شیخ طوسی، رجال، ص۱۶۵.</ref> [[ابوادریس ثلید بن سلیمان محاربی]]،<ref>نجاشی، رجال، ص۱۱۵.</ref> [[قاسم بن ولید قرشی عماری]]،<ref>نجاشی، رجال، ص۳۱۳.</ref> [[سعید بن عبدالرحمن جمحی مکی]]،<ref>شیخ طوسی، رجال، ص۲۱۲.</ref> [[سعید بن مسلمة بن هشام بن عبدالملک]]،<ref>شیخ طوسی، رجال، ص۲۱۲.</ref> [[شعیب بن نافع اموی]]،<ref>شیخ طوسی، رجال، ص۲۲۴.</ref> [[مطلب بن زیاد زهری قرشی]]،<ref>نجاشی، رجال، ص۴۲۳.</ref> هشام بن عروة بن زبیر بن عوام قرشی مدنی<ref>شیخ طوسی، رجال، ص۳۱۸.</ref> و... یاد کرد. [[ابراهیم بن ابی الکرام جعفری]]،<ref>نجاشی، رجال، ص۲۱.</ref> [[محمد بن علی قرشی]] از [[اصحاب امام رضا]]{{ع}}،<ref>شیخ طوسی، رجال، ص۳۶۴.</ref> [[داوود بن قاسم جعفری]] از [[اصحاب امام جواد]]{{ع}} و [[امام هادی]]{{ع}} و [[امام حسن عسگری]]{{ع}}،<ref>شیخ طوسی، رجال، ص۳۷۵، ۳۸۶، ۳۹۹.</ref> اسماعیل بن محمد بن علی بن اسماعیل هاشمی عباسی از اصحاب امام حسن عسگری{{ع}}<ref>شیخ طوسی، رجال، ص۳۹۸.</ref> هم، از دیگر شخصیت‌های مطرح [[شیعی]] [[قریش]] در عرصه [[نقل احادیث]] و [[روایات]] معرفی شده‌اند.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>
 == منابع ==