حدیث منزلت در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
||
خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
برخی از [[اصحاب]] هم دربارۀ این تمایز صحبت کردهاند مانند: | برخی از [[اصحاب]] هم دربارۀ این تمایز صحبت کردهاند مانند: | ||
# [[ابو هارون]] | # [[ابو هارون عبدی]] میگوید: از [[جابر بن عبدالله انصاری]] پرسیدم: معنای گفتۀ [[پیامبر]] {{صل}} به [[علی]] {{ع}} که: «تو برای من به منزلۀ [[هارون]] برای [[موسی]] {{ع}} هستی، جز آنکه [[پیامبری]] پس از من نیست» چیست؟ گفت: به [[خدا]] [[سوگند]] با آن گفته او را [[جانشین]] خود بر امتش کرد در [[حیات]] و پس از وفاتش و طاعتش را بر آنان [[واجب]] ساخت. پس هر کس پس از این گفته به [[خلافت]] او [[گواهی]] ندهد از [[ستمکاران]] است<ref>معانی الأخبار، ص ۷۴، ح ۱.</ref>. | ||
# [[سلم]] | # [[سلم بن وضاح]] میگوید: در نزد [[محمد بن عبد الله]] بودیم که [[معلی بن سلیمان]] از او پرسید: مقصود [[پیامبر]] {{صل}} از این گفته: «تو برای من به منزله [[هارون]] برای [[موسی]] {{ع}} هستی» چه بوده است؟ گفت: مقصودش [[اطاعت]] از [[علی]] {{ع}} پس از [[پیامبر]] {{صل}}، همچون [[اطاعت از پیامبر]] در زمان حیاتش بوده است<ref>المناقب، کوفی، ج ۱، ص ۵۱۰، ح ۴۲۹.</ref>.<ref>ر. ک: [[محمد محمدی ریشهری|محمدی ریشهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۱۲۳ـ۱۳۰.</ref> | ||
== دلالت [[حدیث منزلت]] بر [[امامت امیرالمؤمنین]] {{ع}} == | == دلالت [[حدیث منزلت]] بر [[امامت امیرالمؤمنین]] {{ع}} == | ||
خط ۲۹۸: | خط ۲۹۸: | ||
۴. مشهور بلکه [[متواتر]] است که آنچه در [[بنی اسرائیل]] واقع شده است در این [[امّت]] مثل آن واقع میشود، چنان که صاحب النهایه و دیگران گفتهاند که در [[احادیث]] بسیار واقع شده است: | ۴. مشهور بلکه [[متواتر]] است که آنچه در [[بنی اسرائیل]] واقع شده است در این [[امّت]] مثل آن واقع میشود، چنان که صاحب النهایه و دیگران گفتهاند که در [[احادیث]] بسیار واقع شده است: | ||
{{عربی|لترکبنّ سنن من قبلکم حذو النعل بالنعل و القذّه بالقذه}}<ref>النهایه ابن اثیر، ج۴، ص۲۸؛ لسان العرب، ج۱۴، ص۱۶۹؛ الثقات ابن حبّان، ج۶، ص۱۹۱؛ تفسیر الآلوسی، ج۱، ص۳۵۵؛ نورالثقلین، ج۱، ص۶۰۶؛ ج۴، ص۱۰۰؛ التفسیر الصافی، ج۲، ص۲۶؛ ج۵، ص۳۰۶؛ تفسیر القمی، ج۲، ص۴۱۳؛ در مجمع البحرین، ج۱، ص۴۷۸ در معنای حدیث مینویسد: {{عربی|أی تشابهونهم وتعملون مثل أعمالهم علی السّواء}}.</ref> | {{عربی|لترکبنّ سنن من قبلکم حذو النعل بالنعل و القذّه بالقذه}}<ref>النهایه ابن اثیر، ج۴، ص۲۸؛ لسان العرب، ج۱۴، ص۱۶۹؛ الثقات ابن حبّان، ج۶، ص۱۹۱؛ تفسیر الآلوسی، ج۱، ص۳۵۵؛ نورالثقلین، ج۱، ص۶۰۶؛ ج۴، ص۱۰۰؛ التفسیر الصافی، ج۲، ص۲۶؛ ج۵، ص۳۰۶؛ تفسیر القمی، ج۲، ص۴۱۳؛ در مجمع البحرین، ج۱، ص۴۷۸ در معنای حدیث مینویسد: {{عربی|أی تشابهونهم وتعملون مثل أعمالهم علی السّواء}}.</ref> مرتکب خواهید شد طریقه آنها را که پیش از شما بودند، مانند دوتای نعل که با هم موافقاند، و مانند پرهای تیر که با هم برابرند. | ||
مرتکب خواهید شد طریقه آنها را که پیش از شما بودند، مانند دوتای نعل که با هم موافقاند، و مانند پرهای تیر که با هم برابرند. | |||
از [[رسول خدا]] {{صل}} نقل شده که فرمودند: | از [[رسول خدا]] {{صل}} نقل شده که فرمودند:«به زودی در امّت من هر آنچه در بنی اسرائیل واقع شده، واقع میشود، مانند دو لنگه [[کفش]] و نعل که با یکدیگر شباهت و توافق دارند، و مانند همسان و برابر بودن پرهای تیر، تا جایی که اگر یکی از افراد [[بنی اسرائیل]] داخل سوراخ و لانه سوسماری شده باشند، شما نیز خواهید شد»<ref>{{متن حدیث|سَيَكُونُ فِي أُمَّتِي كُلُّ مَا كَانَ فِي بَنِي إِسْرَائِيلَ حَذْوَ النَّعْلِ بِالنَّعْلِ وَ الْقُذَّةِ بِالْقُذَّةِ حَتَّى لَوْ أَنَّ أَحَدَهُمْ دَخَلَ جُحْرَ ضَبٍّ لَدَخَلْتُمُوهُ}}؛ کمال الدین، ص۵۷۶؛ تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۴۰۵؛ التفسیر الصافی، ج۴، ص۷۶.</ref>؛ | ||
در میان بنی اسرائیل امری عظیمتر از قضیه [[گوساله سامری]] حادث نشد، پس باید که در این [[امت]] نیز مثل آن واقع شود، و در این امت امری که شبیه به آن باشد به غیر آن نبود که دست از [[متابعت]] [[خلیفه پیامبر]] {{صل}} برداشتند و او را [[ضعیف]] گردانیدند و [[منافقان]] بر او غالب شدند، و لذا خود [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} پیش از [[بیعت]] جبری و غیر اختیاری (در حالی که ریسمان در گردن مبارکش بود<ref>بحار الانوار، ج۲۸، ص۲۷۶.</ref> رو به [[قبر]] [[رسول خدا]] {{صل}}نموده و فریاد بر آورد و همان جملاتی را که جناب [[هارون]] به [[حضرت موسی]] {{ع}} گفته بود را بیان فرمود: {{متن قرآن|ابْنَ أُمَّ إِنَّ الْقَوْمَ اسْتَضْعَفُونِي وَكَادُوا يَقْتُلُونَنِي فَلَا تُشْمِتْ بِيَ الْأَعْدَاءَ}}<ref>«و چون موسی به نزد قومش خشمگین اندوهناک بازگشت گفت: در نبودن من از من بد جانشینی کردید؛ آیا از فرمان پروردگارتان پیش افتادید؟! (این بگفت) و الواح را فرو افکند و سر برادرش را گرفت، به سوی خود میکشید. (برادرش) گفت: ای فرزند مادرم! این قوم مرا ناتوان شمردند و نزدیک بود مرا بکشند پس دشمنان را به سرزنش من برنیانگیز و مرا با گروه ستمبارگان مگمار!» سوره اعراف، آیه ۱۵۰.</ref> سپس آنها دست آن [[حضرت]] را گرفتند روی دست ابی بکر گذاشتند در حالی که دست خود را کشید، و گفتند: بیعت کرد، بیعت کرد<ref>الاحتجاج، ج۱، ص۸۴؛ بحارالانوار، ج۲۸، ص۳۵۷.</ref>!. | در میان بنی اسرائیل امری عظیمتر از قضیه [[گوساله سامری]] حادث نشد، پس باید که در این [[امت]] نیز مثل آن واقع شود، و در این امت امری که شبیه به آن باشد به غیر آن نبود که دست از [[متابعت]] [[خلیفه پیامبر]] {{صل}} برداشتند و او را [[ضعیف]] گردانیدند و [[منافقان]] بر او غالب شدند، و لذا خود [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} پیش از [[بیعت]] جبری و غیر اختیاری (در حالی که ریسمان در گردن مبارکش بود<ref>بحار الانوار، ج۲۸، ص۲۷۶.</ref> رو به [[قبر]] [[رسول خدا]] {{صل}}نموده و فریاد بر آورد و همان جملاتی را که جناب [[هارون]] به [[حضرت موسی]] {{ع}} گفته بود را بیان فرمود: {{متن قرآن|ابْنَ أُمَّ إِنَّ الْقَوْمَ اسْتَضْعَفُونِي وَكَادُوا يَقْتُلُونَنِي فَلَا تُشْمِتْ بِيَ الْأَعْدَاءَ}}<ref>«و چون موسی به نزد قومش خشمگین اندوهناک بازگشت گفت: در نبودن من از من بد جانشینی کردید؛ آیا از فرمان پروردگارتان پیش افتادید؟! (این بگفت) و الواح را فرو افکند و سر برادرش را گرفت، به سوی خود میکشید. (برادرش) گفت: ای فرزند مادرم! این قوم مرا ناتوان شمردند و نزدیک بود مرا بکشند پس دشمنان را به سرزنش من برنیانگیز و مرا با گروه ستمبارگان مگمار!» سوره اعراف، آیه ۱۵۰.</ref> سپس آنها دست آن [[حضرت]] را گرفتند روی دست ابی بکر گذاشتند در حالی که دست خود را کشید، و گفتند: بیعت کرد، بیعت کرد<ref>الاحتجاج، ج۱، ص۸۴؛ بحارالانوار، ج۲۸، ص۳۵۷.</ref>!. | ||
خط ۳۱۳: | خط ۳۱۰: | ||
در پاسخ میگوئیم: اگر چه بیان این مطلب، در مقطع خاصّی بوده ولی خود مطلب کلّیت دارد و به [[شهادت]] [[روایات]] دیگری که ذکر شد و اختصاص به [[زمان]] و مقطع خاصی نداشت، مسئله [[منزلت]] را اعلام نموده است، و جملات این [[حدیث]] در دفعات متعدده و مراکز مختلفه - در [[غزوه تبوک]] و غیر آن - از زبان [[رسول خدا]] {{صل}} شنیده شده است. | در پاسخ میگوئیم: اگر چه بیان این مطلب، در مقطع خاصّی بوده ولی خود مطلب کلّیت دارد و به [[شهادت]] [[روایات]] دیگری که ذکر شد و اختصاص به [[زمان]] و مقطع خاصی نداشت، مسئله [[منزلت]] را اعلام نموده است، و جملات این [[حدیث]] در دفعات متعدده و مراکز مختلفه - در [[غزوه تبوک]] و غیر آن - از زبان [[رسول خدا]] {{صل}} شنیده شده است. | ||
و نیز اگر این [[جانشینی]] کلیت نداشته باشد، جمله {{متن حدیث|إِلَّا النُّبُوَّةَ}}؛ جز این که بعد از من [[پیامبری]] نیست» در این حدیث معنایی نخواهد داشت. این جمله همان تداوم منزلت را مشخّص میسازد و به جانشینی و [[خلافت]]، [[استمرار]] و تداوم میبخشد.<ref>[[سید قاسم علیاحمدی|علیاحمدی، سید قاسم]]، [[حقانیت در اوج مظلومیت ج۱ (کتاب)|حقانیت در اوج مظلومیت ج۱]]، ص ۲۵۲.</ref> | و نیز اگر این [[جانشینی]] کلیت نداشته باشد، جمله {{متن حدیث|إِلَّا النُّبُوَّةَ}}؛ جز این که بعد از من [[پیامبری]] نیست» در این حدیث معنایی نخواهد داشت. این جمله همان تداوم منزلت را مشخّص میسازد و به جانشینی و [[خلافت]]، [[استمرار]] و تداوم میبخشد.<ref>[[سید قاسم علیاحمدی|علیاحمدی، سید قاسم]]، [[حقانیت در اوج مظلومیت ج۱ (کتاب)|حقانیت در اوج مظلومیت ج۱]]، ص ۲۵۲.</ref> | ||