اطاعت در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
←مخالفت با هواهای نفس مصداق اطاعت
| خط ۲۰۸: | خط ۲۰۸: | ||
[[خدا]] در [[قرآن]] می‌‌فرماید گروهی از شیطان در [[طواف]] دور شما می‌‌گردند تا فرصتی پیدا کرده و شما را مس کنند؛ پس اگر مناسب یافتند به [[قلب]] شما در می‌‌آیند؛ اما وقتی ببیند شما به عنوان [[متقی]] هماره متذکر به [[خدا]] هستید، با تذکری که دارید، به [[بصیرت]] می‌‌رسید و این گونه دیگر [[شیطان]] کاری نمی‌تواند کند.<ref>{{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِنَ الشَّيْطَانِ تَذَكَّرُوا فَإِذَا هُمْ مُبْصِرُونَ}} «بی‌گمان پرهیزگاران چون دمدمه‌ای از شیطان به ایشان رسد (از خداوند) یاد می‌کنند و ناگاه دیده‌ور می‌شوند» سوره اعراف، آیه ۲۰۱.</ref> | [[خدا]] در [[قرآن]] می‌‌فرماید گروهی از شیطان در [[طواف]] دور شما می‌‌گردند تا فرصتی پیدا کرده و شما را مس کنند؛ پس اگر مناسب یافتند به [[قلب]] شما در می‌‌آیند؛ اما وقتی ببیند شما به عنوان [[متقی]] هماره متذکر به [[خدا]] هستید، با تذکری که دارید، به [[بصیرت]] می‌‌رسید و این گونه دیگر [[شیطان]] کاری نمی‌تواند کند.<ref>{{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِنَ الشَّيْطَانِ تَذَكَّرُوا فَإِذَا هُمْ مُبْصِرُونَ}} «بی‌گمان پرهیزگاران چون دمدمه‌ای از شیطان به ایشان رسد (از خداوند) یاد می‌کنند و ناگاه دیده‌ور می‌شوند» سوره اعراف، آیه ۲۰۱.</ref> | ||
[[انسانی]] که [[اهل ذکر]] [[الله]] و [[توکل]] است، شیطان هرگز نمی‌تواند بر او [[سلطه]] یابد و [[وسوسه]] هایش تاثیری بگذارد.<ref>{{متن قرآن|إِنَّهُ لَيْسَ لَهُ سُلْطَانٌ عَلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَعَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ}} «که او را بر آنان که ایمان دارند و بر پروردگارشان توکّل می‌کنند چیرگی نیست» سوره نحل، آیه ۹۹.</ref> پس این گونه می‌‌توان به [[طاعت خدا]] رفت و از [[طاعت]] نفس و شیطان رست. در [[حقیقت]] اهل ذکر و توکل همان [[اهل]] [[مراقبت]] هستند که این گونه [[دشمن]] را از خویش دور نگه می‌‌دارند؛ زیرا: لم تقدر الا بدوام | [[انسانی]] که [[اهل ذکر]] [[الله]] و [[توکل]] است، شیطان هرگز نمی‌تواند بر او [[سلطه]] یابد و [[وسوسه]] هایش تاثیری بگذارد.<ref>{{متن قرآن|إِنَّهُ لَيْسَ لَهُ سُلْطَانٌ عَلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَعَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ}} «که او را بر آنان که ایمان دارند و بر پروردگارشان توکّل می‌کنند چیرگی نیست» سوره نحل، آیه ۹۹.</ref> پس این گونه می‌‌توان به [[طاعت خدا]] رفت و از [[طاعت]] نفس و شیطان رست. در [[حقیقت]] اهل ذکر و توکل همان [[اهل]] [[مراقبت]] هستند که این گونه [[دشمن]] را از خویش دور نگه می‌‌دارند؛ زیرا: {{عربی|لم تقدر الا بدوام المراقبه}}؛ جز با دوام مراقبت نمی‌توان بر دشمن [[غلبه]] کرد. | ||
بنابراین [[انسان]] می‌‌بایست به [[اطاعت خدا]] بر اساس [[علم الهی]] بپردازد و خود را از [[شرور]] [[هواهای نفسانی]] و [[وسوسه‌های شیطانی]] برهاند و به عنوان [[مطیع]] لله شناخته شود: {{عربی|ان يتجنب المتعلم عن اتباع الشهوات و الهوي و الاختلاط ابناء الدنيا}}؛ بر [[متعلم]] است تا [[پیروی]] [[شهوات]] و هواهای نفسانی و اختلاط با [[دنیا پرستان]] اجتناب کند تا به [[اطاعت]] [[حقیقی]] برسد.<ref>جامع السعادات، ج ۱، ص۱۴۱</ref> | بنابراین [[انسان]] می‌‌بایست به [[اطاعت خدا]] بر اساس [[علم الهی]] بپردازد و خود را از [[شرور]] [[هواهای نفسانی]] و [[وسوسه‌های شیطانی]] برهاند و به عنوان [[مطیع]] لله شناخته شود: {{عربی|ان يتجنب المتعلم عن اتباع الشهوات و الهوي و الاختلاط ابناء الدنيا}}؛ بر [[متعلم]] است تا [[پیروی]] [[شهوات]] و هواهای نفسانی و اختلاط با [[دنیا پرستان]] اجتناب کند تا به [[اطاعت]] [[حقیقی]] برسد.<ref>جامع السعادات، ج ۱، ص۱۴۱</ref> | ||