بوء در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = بوء | | موضوع مرتبط = بوء | ||
| عنوان مدخل = | | عنوان مدخل = بوء | ||
| مداخل مرتبط = | | مداخل مرتبط = [[بوء در فقه سیاسی]] | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
بوء: رجوع<ref>ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۱، ص۳۱۲.</ref>، ساکن کردن، مسکن دادن<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱، ص۳۵۰.</ref>، استقرار بخشیدن، جایدادن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۷۳۲.</ref>، منزلدادن<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۸، ص۴۱۱.</ref>. {{متن قرآن|وَالَّذِينَ هَاجَرُوا فِي الله مِنْ بَعْدِ مَا ظُلِمُوا لَنُبَوِّئَنَّهُمْ فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً}}<ref>«و کسانی را که پس از ستم دیدن در راه خداوند هجرت کردند در این جهان در جایی نیکو جا میدهیم» سوره نحل، آیه ۴۱.</ref>. | |||
[[بیضاوی]] در ذیل [[آیه]] ۶۱ [[سوره بقره]] ({{متن قرآن|وَبَاءُوا بِغَضَبٍ مِنَ الله}}) گوید: بوء در اصل به معنای [[مساوات]] است. [[راغب اصفهانی]] در مفردات گفته، اصل بواء [[مساوات]] اجزاء است. [[طبرسی]] در [[مجمع البیان]] ذیل [[آیه]] ۶۱ بقره آن را از زجّاج [[نقل]] میکند که از [[عبادة بن صامت]] [[نقل]] شده است که [[خدا]] [[انفال]] را برای پیغمبرش قرار داد، {{متن حدیث|فَقَسَّمَهَا بَيْنَهُمْ عَلَى بَوَاءٍ}} یعنی بالسویه تقسیم کرد. | |||
در [[نهج البلاغه]] آمده است: "تا [[ثواب]] [[پاداش]] و [[قصاص]] برابر باشد"<ref>{{متن حدیث|فَيَكُونَ الثَّوَابُ جَزَاءً وَ الْعِقَابُ بَوَاءً}}</ref>؛ ولی مجمعالبیان و المنار و غیره معنای اصلی آن را رجوع گفتهاند. | |||
فرق بین تبوئه و اسکان: تبوئه نازل کردن است، به صورت مطلق و اسکان نازل کردن است به اعتبار نزول در مسکن. اسکان و تهیه اقامتگاه برای [[مردم]] از [[وظایف]] اصلی یک [[حکومت]] و [[دولت]] است. ایجاد مجتمعی ایمن با تأمین حدأقل نیازهای مادی [[مردم]] از اصولی است که [[قرآن کریم]] بارها از آن در قالب [[نعمت]] و [[رزق]] یاد کرده است. {{متن قرآن|أَوَلَمْ نُمَكِّنْ لَهُمْ حَرَمًا آمِنًا يُجْبَى إِلَيْهِ ثَمَرَاتُ كُلِّ شَيْءٍ}}<ref>«آیا ما به آنان در حرمی امن جایگاه ندادیم که فرآوردههای هر چیز را که رزقی از نزد ماست به سوی آن میآورند؟» سوره قصص، آیه ۵۷.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص۱۵۳.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:اصطلاحات قرآنی]] |