احتکار در فقه تطبیقی: تفاوت میان نسخه‌ها

در مقابل، گروهی از [[فقهای امامیه]] و اکثر علمای حنفیه، [[احتکار]] را [[مکروه]] دانسته‌اند. البته اطلاق کراهت در [[کلام]] آنها منصرف به کراهت تحریمی است و انجام‌دهنده این عمل مستحق عذاب [[الهی]] خواهد بود. همچنین برخی از علمای [[شافعی]] نیز بر کراهت احتکار نظر داده‌اند.

فقهای امامیه پس از تضعیف [[ادله]] بر [[حرمت]] احتکار، به سخن [[امام صادق]]{{ع}} که تعبیر به «مکروه بودن» آن کرده‌اند، استناد فرموده‌اند: «از ایشان درباره فردی که غذا را احتکار می‌کند و [[منتظر]] افزایش قیمت است، سؤال کردم که آیا اشکالی دارد؟ [[امام]]{{ع}} فرمودند: اگر طعام برای [[مردم]] کافی باشد مشکلی نیست، اما اگر کم باشد و نتوان به آن اکتفا نمود، مکروه است که آن را احتکار کرده و مردم نیازمند را رها کند»<ref>ر.ک: [[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[الموسوعة الفقهیة المقارنة (کتاب)|الموسوعة الفقهیة المقارنة]] ج۱، ص۲۹۲.</ref>.