رشوه در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
←وظیفه رهبران و عالمان در برابر پدیده شوم ارتشاء
| خط ۹۶: | خط ۹۶: | ||
== [[وظیفه]] [[رهبران]] و [[عالمان]] در برابر پدیده شوم ارتشاء == | == [[وظیفه]] [[رهبران]] و [[عالمان]] در برابر پدیده شوم ارتشاء == | ||
[[قرآن]] در [[آیه]] ۶۳ [[سوره مائده]] به عالمان و رهبران هشدار داده که با پدیده شوم رشوه خواری و حرام‌خواری به هر شکلی [[مبارزه]] کنند و در این باره کوتاهی نکرده و بی‌تفاوت نباشند. [[خداوند]] در این آیه | [[قرآن]] در [[آیه]] ۶۳ [[سوره مائده]] به عالمان و رهبران هشدار داده که با پدیده شوم رشوه خواری و حرام‌خواری به هر شکلی [[مبارزه]] کنند و در این باره کوتاهی نکرده و بی‌تفاوت نباشند. [[خداوند]] در این آیه ربانیون (عالمان [[نصارا]]) رابه خاطر بی‌تفاوتی در برابر رشوه‌خواری [[مردم]] خویش، مورد توبیخ قرار می‌دهد. پس رشوه‌خواری، عملی [[زشت]] و مورد سرزنش است و نباید در [[جامعه]] رواج یابد و به شکل [[فرهنگ]] در آید<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[رشوه هدیه‌ای دوزخی (مقاله)|رشوه هدیه‌ای دوزخی]].</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||