ساده‌زیستی امام علی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' لیکن ' به ' لکن '
جز (جایگزینی متن - ' لیکن ' به ' لکن ') |
|||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
[[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در ادامه این [[نامه]] به این نکته اشاره می‌کند که [[ساده زیستی]] من به علت [[فقر]] و نداری نیست؛ زیرا همان‌گونه که در گذشته یاد کردیم علی{{ع}} [[ثروت]] فراوان داشت، بلکه به جهت رعایت حال [[فقرا]] و [[مستمندان]] در سراسر [[کشور اسلامی]] است. | [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در ادامه این [[نامه]] به این نکته اشاره می‌کند که [[ساده زیستی]] من به علت [[فقر]] و نداری نیست؛ زیرا همان‌گونه که در گذشته یاد کردیم علی{{ع}} [[ثروت]] فراوان داشت، بلکه به جهت رعایت حال [[فقرا]] و [[مستمندان]] در سراسر [[کشور اسلامی]] است. | ||
«اگر می‌خواستم تا به شهد و عسل پالوده و مغز گندم و بافته‌های [[ابریشم]] راه داشتم؛ | «اگر می‌خواستم تا به شهد و عسل پالوده و مغز گندم و بافته‌های [[ابریشم]] راه داشتم؛ لکن دور است که [[هوا و هوس]] من بر من چیره گردد و زیادی [[حرص]]، مرا به گزیدن خوراک‌های (رنگارنگ) بکشاند. شاید در [[حجاز]] و یمامه کسانی باشند که امیدی به قرص نان نداشته باشند و هیچ گاه [[سیر]] نشده باشند. و دور است از من که سیر بخوابم و پیرامون من شکم‌هایی باشد که از [[گرسنگی]] به پشت چسبیده و جگرهایی سوخته باشد... آیا از خویشتن به این بسنده کنم که مرا [[امیرمؤمنان]] بنامند و در ناگواری‌های [[روزگار]] [[شریک]] آنان نباشم؟ یا در [[سختی]] [[زندگی]]، نمونه و اسوه‌ای برایشان نشوم؟...»<ref>ر.ک: نهج البلاغه، نامۀ ۴۵؛ سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیر المؤمنین{{ع}}، ج۲، ص۲۶۵.</ref>. در این سخنان، امیرالمؤمنین رمز ساده زیستی خود را در دوران [[خلافت]] یاد نموده است: به یاد گرسنگان بودند و در سختی [[الگو]] و [[اسوه]] ایشان نه این که تنها نام «پیشوایی» را یدک بکشد. اکنون به ذکر نمونه‌های از [[لباس]] و [[خوراک]] حضرت می‌پردازیم<ref>[[علی اکبر ذاکری|ذاکری، علی اکبر]]، [[سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین (کتاب)|سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین]]، ج3، ص 448 - 450.</ref>: | ||
=== لباس‌های ساده امیرالمؤمنین{{ع}} === | === لباس‌های ساده امیرالمؤمنین{{ع}} === | ||