عصمت پیامبر خاتم در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخهها
←آیه ۹۴ سوره یونس
خط ۳۱۶: | خط ۳۱۶: | ||
از ظاهر [[آیه شریفه]] چنین برداشت میشود که [[پیامبر]] {{صل}} در حقانیت [[آیات]] نازل شده بر خود تردید داشته و [[خداوند]] با نازل کردن این آیه شریفه، تردید حضرت را برطرف فرموده است. | از ظاهر [[آیه شریفه]] چنین برداشت میشود که [[پیامبر]] {{صل}} در حقانیت [[آیات]] نازل شده بر خود تردید داشته و [[خداوند]] با نازل کردن این آیه شریفه، تردید حضرت را برطرف فرموده است. | ||
'''پاسخ نخست: سازگاری این خطاب با [[یقین]]''': این نوع خطاب هرگز با وجود شک در مخاطب آن (پیامبر {{صل}}) تلازمی ندارد؛ زیرا این سان خطابها، هم با مخاطب شکدار سازگاری دارد و هم مخاطبان با یقین را در بر میگیرد. این خطاب، کنایه از آن است که خبر اعلام شده، دارای [[براهین]] گوناگونی است که اگر در یکی از آنها شکی | '''پاسخ نخست: سازگاری این خطاب با [[یقین]]''': این نوع خطاب هرگز با وجود شک در مخاطب آن (پیامبر {{صل}}) تلازمی ندارد؛ زیرا این سان خطابها، هم با مخاطب شکدار سازگاری دارد و هم مخاطبان با یقین را در بر میگیرد. این خطاب، کنایه از آن است که خبر اعلام شده، دارای [[براهین]] گوناگونی است که اگر در یکی از آنها شکی نفوذ کند، راههای دیگر همچنان سالم خواهند ماند. این گونه خطاب در میان عقلا مرسوم است که گفته میشود اگر در این [[برهان]] شک دارید، برهان دیگری پیش روی شما قرار میدهیم. پس [[آیه]] این سان [[تفسیر]] میشود که این معارف و قصص آن چنان روشناند که هیچگونه شکی را بر نمیتابند. افزون بر همه آنها حجتی دیگر در اینجا مطرح است که [[اهل]] کتب آسمانی پیشین نیز بدان واقفاند. [[شاهد]] روشن بر این نکته، این است که قرآن در آیاتی دیگر، از موضوع [[بصیرت]] و [[بینه]] داشتن حضرت سخن به میان آورده است<ref>ر.ک: سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۱۰، ص۱۲۳.</ref>. | ||
آیه {{متن قرآن|آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْهِ مِنْ رَبِّهِ...}}<ref>«این پیامبر به آنچه از (سوی) پروردگارش به سوی او فرو فرستادهاند، ایمان دارد و همه مؤمنان به خداوند و فرشتگانش و کتابهایش و پیامبرانش، ایمان دارند (و میگویند) میان هیچ یک از پیامبران وی، فرق نمینهیم و میگویند: شنیدیم و فرمان بردیم؛ پروردگارا! آمرزش تو را (میجوییم) و بازگشت (هر چیز) به سوی توست» سوره بقره، آیه ۲۸۵.</ref>؛ همچنین [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|قُلْ هَذِهِ سَبِيلِي أَدْعُو إِلَى اللَّهِ عَلَى بَصِيرَةٍ أَنَا وَمَنِ}}<ref>«بگو: این راه من است که با بینش به سوی خداوند فرا میخوانم، من و (نیز) هر کس که پیرو من است؛ و پاکاکه خداوند است و من از مشرکان نیستم» سوره یوسف، آیه ۱۰۸.</ref>[[شاهد]] بر این است که حضرت به [[وحی]] [[اعتقاد]] [[راسخ]] داشته است و این با [[شک]] سازگاری ندارد. | آیه {{متن قرآن|آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْهِ مِنْ رَبِّهِ...}}<ref>«این پیامبر به آنچه از (سوی) پروردگارش به سوی او فرو فرستادهاند، ایمان دارد و همه مؤمنان به خداوند و فرشتگانش و کتابهایش و پیامبرانش، ایمان دارند (و میگویند) میان هیچ یک از پیامبران وی، فرق نمینهیم و میگویند: شنیدیم و فرمان بردیم؛ پروردگارا! آمرزش تو را (میجوییم) و بازگشت (هر چیز) به سوی توست» سوره بقره، آیه ۲۸۵.</ref>؛ همچنین [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|قُلْ هَذِهِ سَبِيلِي أَدْعُو إِلَى اللَّهِ عَلَى بَصِيرَةٍ أَنَا وَمَنِ}}<ref>«بگو: این راه من است که با بینش به سوی خداوند فرا میخوانم، من و (نیز) هر کس که پیرو من است؛ و پاکاکه خداوند است و من از مشرکان نیستم» سوره یوسف، آیه ۱۰۸.</ref>[[شاهد]] بر این است که حضرت به [[وحی]] [[اعتقاد]] [[راسخ]] داشته است و این با [[شک]] سازگاری ندارد. |