تیمم در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

چنانچه برای وضو و غسل وقت کافی نباشد، مکلف باید تیمم کند.<ref>منتهی المطلب، ج ۱، ص۱۳۷؛ نهایة الاحکام، ج ۱، ص۱۹۷.</ref> مستند [[قرآنی]] این [[حکم]] به نظر برخی [[فقها]]، تعبیر {{متن قرآن|فَلَمْ تَجِدُوا مَاءً فَتَيَمَّمُوا}} است؛ زیرا مراد آیه، دسترسی نداشتن به آب است که شامل این مورد نیز می‌‌شود.<ref>ر. ک: منتهی المطلب، ج ۱، ص۱۳۷؛ التنقیح، ج ۱، ص۷۳؛ ج ۹، ص۴۷۳ - ۴۷۴، «کتاب الطهاره».</ref> به نظر برخی فقها، تجویز تیمم در این مورد تنها در صورتی است که مکلف به عمد وقت را تنگ نکرده باشد و در غیر این صورت تیمم و [[نماز]] او [[باطل]] است و باید پس از انقضای وقت، نماز را با وضو یا غسل اعاده کند؛<ref>المعتبر، ج ۱، ص۳۹۳؛ جامع المقاصد، ج ۱، ص۴۶۶.</ref> ولی برخی دیگر بدون چنین قیدی، تیمم را در هر صورت واجب شمرده‌اند.<ref>شرایع الاسلام، ج ۱، ص۳۸؛ جامع المقاصد، ج ۱، ص۴۶۷؛ مدارک الاحکام، ج ۲، ص۱۸۵.</ref>.<ref>[[محمد صادق یوسفی مقدم|یوسفی مقدم، محمد صادق]]، [[تیمم (مقاله)|مقاله «تیممم»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۹ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۹، ص.</ref>