پرش به محتوا

آیات ۵ تا ۱۰ سوره انسان: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۲۸: خط ۲۸:
== شأن نزول ==
== شأن نزول ==
{{اصلی|شأن نزول آیات ۵ تا ۱۰ سوره انسان}}
{{اصلی|شأن نزول آیات ۵ تا ۱۰ سوره انسان}}
کتاب‌های فراوانی [[شأن نزول آیات]] مورد بحث را مطرح کرده‌اند. مرحوم علّامه امینی در [[الغدیر]] شأن نزولی را از ۳۴ کتاب از کتب [[اهل]] سنّت‌<ref>الغدیر، جلد ۳، صفحه ۱۰۷- به ده مورد از کتاب‌هایی که الغدیر [[شأن نزول]] فوق را از آنها نقل کرده، توجّه کنید: ۱. نوادر الاصول، صفحه ۶۴؛ ۲. العقد الفرید، جلد ۳، صفحه ۴۲؛ ۳. الکشف و البیان، صفحه ۴۲۷- ۳۰۷؛ ۴. [[مناقب]] خوارزمی، صفحه ۱۸۰؛ ۵. مطالب السّئول، صفحه ۳۱؛ ۶. [[نور الابصار]]، صفحه ۱۴- ۱۲؛ ۷. [[فتح القدیر]]، جلد ۵، صفحه ۳۳۸؛ ۸. روح البیان، جلد ۱۰، صفحه ۲۶۸؛ ۹. الاصابة، جلد ۴، صفحه ۳۸۷؛ ۱۰. الدّرّ المنثور، جلد ۶، صفحه ۲۹۹.</ref> و مرحوم قاضی [[نوراللَّه شوشتری]] از ۳۶ کتاب از کتاب‌های آنان این مطلب را نقل کرده است<ref>[[احقاق الحق]]، جلد ۳، صفحه ۱۵۷، به بعد- ده مورد از کتاب‌هایی که احقاق الحق شأن نزول فوق را از آنها نقل کرده، به شرح زیر است: ۱. کشّاف، جلد ۴، صفحه ۱۶۹؛ ۲. اسباب النّزول، صفحه ۳۳۱؛ ۳. معالم التّنزیل، جلد ۷، صفحه ۱۵۹؛ ۴. التّفسیر [[الکبیر]]، جلد ۳، صفحه ۲۴۳؛ ۵. تذکرة [[ابن الجوزی]]، صفحه ۳۲۲؛ ۶. کفایة الطّالب، صفحه ۲۰۱؛ ۷. [[تفسیر]] [[قرطبی]]، جلد ۱۹، صفحه ۱۲۹؛ ۸. [[ذخایر العقبی]]، صفحه ۱۰۲؛ ۹. [[شرح نهج البلاغه]] [[ابن أبی الحدید]]، جلد اوّل، صفحه ۷؛ ۱۰. تفسیر علّامه [[نیشابوری]]، جلد ۲۹، صفحه ۵۱۱۲.</ref>. بنابراین شأن نزولی که می‌آید در سرحدّ تواتر است. خلاصه شأن نزولی که مورد اتّفاق تمام منابع فوق است به شرح زیر است:
کتاب‌های فراوانی [[شأن نزول آیات]] مورد بحث را مطرح کرده‌اند. مرحوم علّامه امینی در [[الغدیر]] شأن نزولی را از ۳۴ کتاب از کتب [[اهل]] سنّت‌<ref>الغدیر، جلد ۳، صفحه ۱۰۷- به ده مورد از کتاب‌هایی که الغدیر [[شأن نزول]] فوق را از آنها نقل کرده، توجّه کنید: ۱. نوادر الاصول، صفحه ۶۴؛ ۲. العقد الفرید، جلد ۳، صفحه ۴۲؛ ۳. الکشف و البیان، صفحه ۴۲۷- ۳۰۷؛ ۴. [[مناقب]] خوارزمی، صفحه ۱۸۰؛ ۵. مطالب السّئول، صفحه ۳۱؛ ۶. [[نور الابصار]]، صفحه ۱۴- ۱۲؛ ۷. [[فتح القدیر]]، جلد ۵، صفحه ۳۳۸؛ ۸. روح البیان، جلد ۱۰، صفحه ۲۶۸؛ ۹. الاصابة، جلد ۴، صفحه ۳۸۷؛ ۱۰. الدّرّ المنثور، جلد ۶، صفحه ۲۹۹.</ref> و مرحوم قاضی [[نورالله شوشتری]] از ۳۶ کتاب از کتاب‌های آنان این مطلب را نقل کرده است<ref>[[احقاق الحق]]، جلد ۳، صفحه ۱۵۷، به بعد- ده مورد از کتاب‌هایی که احقاق الحق شأن نزول فوق را از آنها نقل کرده، به شرح زیر است: ۱. کشّاف، جلد ۴، صفحه ۱۶۹؛ ۲. اسباب النّزول، صفحه ۳۳۱؛ ۳. معالم التّنزیل، جلد ۷، صفحه ۱۵۹؛ ۴. التّفسیر [[الکبیر]]، جلد ۳، صفحه ۲۴۳؛ ۵. تذکرة [[ابن الجوزی]]، صفحه ۳۲۲؛ ۶. کفایة الطّالب، صفحه ۲۰۱؛ ۷. [[تفسیر]] [[قرطبی]]، جلد ۱۹، صفحه ۱۲۹؛ ۸. [[ذخایر العقبی]]، صفحه ۱۰۲؛ ۹. [[شرح نهج البلاغه]] [[ابن أبی الحدید]]، جلد اوّل، صفحه ۷؛ ۱۰. تفسیر علّامه [[نیشابوری]]، جلد ۲۹، صفحه ۵۱۱۲.</ref>. بنابراین شأن نزولی که می‌آید در سرحدّ تواتر است. خلاصه شأن نزولی که مورد اتّفاق تمام منابع فوق است به شرح زیر است:


[[امام حسن]] و [[امام حسین]]{{ع}} در سنّ طفولیّت [[بیمار]] شدند، [[پیامبر]]{{صل}} برای [[عیادت]] [[فرزندان]] بیمارش به خانه علی و [[فاطمه]]{{ع}} آمد، آن حضرت هنگامی که بیماری نوه‌های عزیزش را مشاهده کرد، خطاب به علی{{ع}} فرمود: «نذری کنید، تا [[خداوند]] بیمارانتان را [[شفا]] دهد!»
[[امام حسن]] و [[امام حسین]]{{ع}} در سنّ طفولیّت [[بیمار]] شدند، [[پیامبر]]{{صل}} برای [[عیادت]] [[فرزندان]] بیمارش به خانه علی و [[فاطمه]]{{ع}} آمد، آن حضرت هنگامی که بیماری نوه‌های عزیزش را مشاهده کرد، خطاب به علی{{ع}} فرمود: «نذری کنید، تا [[خداوند]] بیمارانتان را [[شفا]] دهد!»
۱۱۲٬۲۱۳

ویرایش