شبهه تعارض نصوص امامت: تفاوت میان نسخه‌ها

شبهه تعارض نصوص امامت (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۲۰

۳٬۶۹۳ بایت اضافه‌شده ، ۱ ژوئن

←‏پنجم: دوران سی ساله خلافت

دیداریویکی‌متن

Bahmani

مدیران

۱۱۳٬۰۷۵

ویرایش

@@ خط ۵۵: / خط ۵۵: @@
 # هیچ‌گونه استلزام [[عقلی]] یا [[شرعی]] میان امامت در نماز با امامت در مسائل کلی [[جامعه اسلامی]] وجود ندارد. اگر امامت در نماز از سوی پیامبر {{صل}} دلیل بر امامت در [[امور دینی]] و [[دنیایی]] جامعه اسلامی باشد، این مطلب به ابوبکر اختصاص ندارد و عده‌ای از [[اصحاب]] را شامل می‌شود، زیرا پیامبر {{صل}} در دوران [[نبوت]] خود در [[مدینه]] در موارد و مناسبت‌های خاص، تعدادی از اصحاب را به امامت جماعت به جای خود برگزید<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[براهین و نصوص امامت (کتاب)|براهین و نصوص امامت]]، ص ۳۸۰-۳۸۶.</ref>.
-=== پنجم: [[دوران سی ساله خلافت]] ===
+=== پنجم: دوران سی ساله خلافت ===
+{{اصلی|دوران سی ساله خلافت}}
+در برخی کتب حدیث [[اهل‌سنت]]، از [[پیامبر گرامی]] {{صل}} [[روایت]] شده است: “دوران خلافت پس از من سی سال خواهد بود و پس از آن، دوران [[پادشاهی]] فرا می‌رسد”<ref>{{عربی|"الخلافة فی امتی ثلاثون سنة، ثم ملک بعد ذلک"}}، سنن ترمذی، ج۳، ص۲۴۱، باب ما جاء فی الخلافه، حدیث ۲۲۶؛ {{عربی|"خلافة النبوة ثلاثون سنة ثم یؤتی الله الملک من یشاء"}} سنن ابی‌داود، ص۷۳۲، حدیث ۴۶۴۶ و ۴۶۴۷.</ref>. [[بکریه]] و برخی علمای اهل‌سنت، این [[حدیث]] را [[دلیل]] بر [[خلافت ابوبکر]] و دو خلیفه پس از وی دانسته و آن را [[نص]] معارض با [[نصوص]] [[شیعه]] مبنی بر امامت بلافصل علی {{ع}} به شمار آورده‌اند<ref>المغنی، ج۲۰، قسمت اول، ص۱۸۹؛ شرح المواقف، ج۸، ص۳۶۵؛ شرح المقاصد، ج۵، ص۲۶۶.</ref>. وجه [[استدلال]]، این است که دوران خلافت پس از [[رحلت پیامبر]] {{صل}} تا [[شهادت حضرت علی]] {{ع}} حدود سی سال است، بنابراین [[پیامبر]] {{صل}} خلافت در این دوران را [[تأیید]] کرده است؛ در نتیجه خلافت آنان [[مشروعیت]] دارد. بر این اساس، [[ابوبکر]]، نخستین [[خلیفه پیامبر]] و [[علی]] {{ع}} چهارمین [[خلیفه]] خواهد بود و این، با دیدگاه اهل‌سنت مطابقت دارد، نه با دیدگاه شیعه.
+'''نقد'''
+# این حدیث، خبر واحد است و نمی‌تواند با نصوص متواتر [[امامت علی]] {{ع}} معارضه کند.
+# این حدیث فقط از طریق اهل‌سنت روایت شده است و نمی‌تواند با نصوص [[امامت امیرالمؤمنین]] {{ع}} که از طریق شیعه و اهل‌سنت روایت شده، معارضه کند.
+# سعید بن جمهان که دو حدیث مزبور را از [[سفینه]]، خدمتگزار پیامبر {{صل}} [[نقل]] کرده است، از سوی برخی رجال‌شناسان اهل‌سنت قدح شده و حدیث او مورد اعتماد آنان قرار نگرفته است<ref>{{عربی|"قال أبو حاتم: یکتب حدیثه و لایحتج به و قال البخاری: فی حدیثه عجائب، یروی یحیی بن سعید أنه سئل عنه فلم برضه، فقال: “باطل و غضب” و قال الساجی: “لا یتابع علی حدیثه”}}، تهذیب التهذیب، ج۳، ص۳۰۸، ش۲۳۵۳.</ref>. مضمون این حدیث را [[احمد بن حنبل]] نیز روایت کرده است<ref>مسند احمد بن حنبل، ج۱۵، ص۲۳۳-۲۳۴، ح۲۰۳۸۳.</ref>. در سند وی علی بن زید است که وی نیز قدح شده است<ref>تهذیب التهذیب، ج۵، ص۶۸۶-۶۸۷، ش۴۸۷۸.</ref>.
+شاید به [[دلیل]] همین ملاحظات بوده که [[بخاری]] و مسلم این [[حدیث]] را [[روایت]] نکرده، و به جای آن، حدیث [[اثناعشر]] [[خلیفه]] (خلفای [[دوازده‌گانه]]) را روایت کرده‌اند<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[براهین و نصوص امامت (کتاب)|براهین و نصوص امامت]]، ص ۳۸۶-۳۹۰.</ref>.
 === ششم: [[گواهی اصحاب]] ===