مسجد الحرام: تفاوت میان نسخه‌ها

مسجد الحرام (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۲ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۱۷

۱۳٬۵۱۱ بایت اضافه‌شده ، ۱۲ ژوئن

←‏منابع

دیداریویکی‌متن

Jaafari

مدیران

۷۲٬۶۴۸

ویرایش

@@ خط ۵۳: / خط ۵۳: @@
 ===باب [[توبه]]===
 باب توبه یا باب علی، [[شهرت]] دری است در زاویه شمال شرقی داخل [[کعبه]] در برابر پلکانی که به بام کعبه ختم می‌شود. همچنین باب التوبه از درهای [[ضریح]] [[مقدس]] [[رسول خدا]]{{صل}} است. در جهت [[قبله]] (جهت جنوبی) [[حجره]]، ضریحی از مس است که به صورت مشبک در حد میان دو ستون به دو قسمت مساوی و [[متحد]] الشکل تقسیم شده است و میان آن‎ها در کوچکی است که باب التوبه است. این باب به باب الرسول نیز معروف است<ref>مدینه‌شناسی، ج۱، ص۸۵.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|محمدنامه]]، ص ۱۶۸.</ref>
+==[[توسعه]] [[مسجدالحرام]]==
+از [[امام صادق]]{{ع}} [[روایت]] شده است که [[حضرت ابراهیم]]{{ع}} و اسماعیل{{ع}} حدّ مسجدالحرام را تا بین «[[صفا و مروه]]» قرار داده بودند<ref>فروع کافی کلینی، ج۴، ص۲۱۰.</ref>. در دوران [[جاهلی]] یعنی تا قبل از [[سلطه]] «[[قصی بن کلاب]]» جد پنجم [[رسول خدا]]{{صل}} [[مردم]]، پیرامون [[کعبه]]، [[خانه]] و یا عمارتی نداشتند و بیشتر [[قبایل]] برای [[احترام]] و [[بزرگداشت]] کعبه از سکونت و ساختن خانه کنار آن [[پرهیز]] کرده و اغلب در دره‌های [[مکه]] ساکن بودند. با [[تسلط]] قصی بر مکه وی از مردم خواست تا پیرامون کعبه ساکن شده و خانه‌هایی بنا کنند؛ زیرا وی [[معتقد]] بود اگر آنان در کنار [[بیت]]، خانه‌هایی ساخته و ساکن شوند، سایر [[قبایل عرب]] به سبب [[حرمت]] کعبه [[جرأت]] [[تعدی]] و [[تجاوز]] به آنان نخواهند داشت، در نتیجه به [[امنیت]] بهتری دست می‌یابند. وی خود دست به کار شد و اولین خانه را در سمت شمالی کعبه به نام «[[دارالندوه]]» ساخت که بعدها «باب الزیاده» یکی از درهای اصلی [[مسجد]] در نزدیکی آن باز می‌شد. بدین گونه [[قریش]] پیرامون کعبه خانه‌هایی ساختند و درهایی از آنها به سوی کعبه گشودند و مقداری از اطراف کعبه را برای [[طواف]] [[زایران]] باز گذاشتند. آنان برای احترام کعبه [[خانه‌ها]] را از آن کوتاه‌تر، به شکل دایره ساختند.
+در آن دوران سخن از مسجدالحرام نبود، بلکه دایره و یا محدوده طواف مطرح و [[اعراب جاهلی]] چیزی به نام مسجدالحرام نمی‌شناختند. [[پس از ظهور اسلام]] تا هنگام [[معراج]] نیز سخن از مسجدالحرام نبود تا این که [[خداوند]] [[آیات]] [[سوره]] [[اسرا]] را نازل و در آن از [[سیر]] [[پیامبر]]{{صل}} از مسجدالحرام تا [[مسجدالاقصی]] یاد کرد<ref>{{متن قرآن|سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَيْلًا مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى}} «پاکا آن (خداوند) که شبی بنده خویش را از مسجد الحرام تا مسجد الاقصی - که پیرامون آن را خجسته گردانده‌ایم- برد» سوره اسراء، آیه ۱.</ref>.
+پس از [[فتح مکه]] چون بیشتر [[مسلمانان]] در [[مدینه]] و یا در [[غزوات]] و [[جهاد]] حضور داشتند، دایره مطاف و [[مسجدالحرام]] برای [[مسلمانان]] [[مکه]] کافی بود. در این هنگام محدوده مطاف تا پایان [[خلافت]] ابی بکر چنین بود: در سمت شرق، تا [[چاه زمزم]] و باب «[[بنی شیبه]]»، در سمت غرب، تا ستون‌های بین مدار مطاف و مکان [[مقام]] [[مالکی]] و در جهت شمال، ستون‌های میان مدار [[طواف]] و مکان مقام [[حنفی]] و سمت جنوب نیز ستون‌های بین مدار طواف و مکان مقام [[حنبلی]] که بعدها این محدوده با سنگ سفید پوشانیده شده و مشخص گردید.
+از دوران [[جاهلی]] خانه‌های متعددی در اطراف [[کعبه]] ساخته شده بود و بسیاری از [[مردم]] در آن [[زندگی]] می‌کردند. در این دوران مسلمانانی که از [[مدینه]] و سایر [[سرزمین‌ها]] برای [[حج]] می‌آمدند، راهی جز داخل شدن در این [[خانه‌ها]] و ورود به مسجدالحرام نداشتند<ref>اخبار مکه فاکهی، ج۲، ص۱۵۸.</ref>. در دوران [[خلیفه دوم]] که بر [[جمعیت]] مسلمانان افزوده شد، انجام [[مراسم عبادی حج]] با [[مشکلات]] عمده‌ای روبه‌رو گردید؛ لذا وی برای اولین بار به [[توسعه]] مسجدالحرام پرداخت.
+خلیفه دوم، در سال هفدهم [[هجری]]، پس از آنکه سیل «ام نشهل» [[مقام ابراهیم]]{{ع}} را به پایین مکه برده بود، برای بازسازی کعبه وارد مکه شد و پس از [[نصب]] [[مجدد]] مقام به سبب گسترش جمعیت، خانه‌هایی که اطراف [[مسجد]] بنا شده بود را از صاحبان آنها خریده و تخریب کرد؛ سپس دیواری برگرد مسجد کشید و محدوده آن را مشخص و به وسیله سنگریزه پوشانید. برای تخریب این خانه‌ها، همانند خانه‌های اطراف [[مسجدالنبی]]{{صل}} با مشکلات و مخالفت‌هایی روبه‌رو شد، ولی با اِعمال [[زور]] آن را به انجام رسانید. او اولین کسی بود که محوطه اطراف کعبه را [[دیوار]] ساخت. اندازه آن کمتر از قامت یک [[انسان]] بود و درهایی نیز برای آن قرار داد و به وسیله چراغ‌هایی اطراف را روشن کرد.
+همچنین خلیفه دوم برای [[انحراف]] مسیر سیل‌هایی که داخل مسجدالحرام گشته و و باعث خرابی می‌شد، سدی در «مدعا» بالای [[مکه]] ساخت و اطراف [[مسجدالحرام]] را نیز با سنگ‌های بزرگ و کیسه‌های پر از سنگریزه پوشانید. این [[سد]] به [[ردم]] «بنی جُمح» مشهور شد.
+در [[سال ۲۶ هجری]]، «[[خلیفه سوم]]» نیز بعضی از خانه‌های باقیمانده را خرید و از کسانی که به فروش [[راضی]] نبودند به [[زور]] گرفته و همگی را تخریب کرد. به این سبب مخالفت‌ها و [[اعتراضات]] زیادی به [[خلیفه]] شد، ولی وی ناراضیان را دستگیر و روانه [[زندان]] کرد و در هر [[حال]] تا حد زیادی مسجدالحرام را [[توسعه]] داد. [[عثمان]] اولین کسی بود که برای مسجدالحرام رواق‌ها و سقف‌هایی قرار داد. [[میزان]] توسعه‌ای که او انجام داد را هیچ یک از [[مورخان]] ذکر نکرده‌اند.
+هنگامی که [[ابن زبیر]] در مکه [[اعلان]] [[خلافت]] کرد، همانند اسلاف خود به توسعه مسجدالحرام پرداخت. وی خانه‌های دیگری از [[مردم]] خرید و ضمیمه [[مسجد]] کرد؛ توسعه را به حدی رساند که ناحیه [[صفا]] به مسجد ضمیمه شد و [[دیوار]] مسجد را به «[[دارالندوه]]» متصل کرد که در آن موقع در وسط [[صحن]] کنونی مسجدالحرام و در سمت شامی آن قرار داشت. توسعه‌های او عمدتاً در جهت شمال، جنوب و شرق بود. ابن زبیر قسمت‌هایی از مسجدالحرام را با ستون‌های مرمرین مسقف کرد<ref>اخبار مکه، فاکهی، ج۲، ص۱۶۰ - ۱۶۱.</ref>.
+اقدامات ترمیمی وی پس از آسیبی انجام شد که در [[سال ۶۴ ق]] از سوی [[سپاهیان شام]] به [[فرماندهی]] «[[حصین بن نمیر]]» بر [[کعبه]] و مسجدالحرام وارد و کعبه و مقداری از اطراف آن به وسیله منجنیق به [[آتش]] سوخته بود. [[عبدالله بن زبیر]] باقیمانده [[دیوار کعبه]] را برداشت و دوباره آن را بر اساس پایه‌های قبلی (قبل از ترمیم [[قریش]]) ساخت.
+پس از آنکه عبدالله بن زبیر در مکه، به [[قتل]] رسید، «[[عبدالملک بن مروان]]» [[خلیفه اموی]] به ترمیم مسجدالحرام [[همت]] گماشت. وی دیوارهای مسجدالحرام را بلندتر کرده و برای آن سقفی از چوب ساج فراهم ساخت. در [[تزیین]] ستون‌ها از طلا استفاده و کتیبه‌ای از شرح اقدامات خود بر یکی از ستون‌ها به جا گذاشت. این اقدام پس از درخواست حجاج به [[سال ۷۵ ق]] انجام شد که از وی خواسته بود تا [[کعبه]] را به شکل قبلی درآورد؛ یعنی از افزوده [[ابن زبیر]] کم کند. [[ولید بن عبدالملک]] در [[سال ۹۱ ق]] نیز به ترمیم [[مسجدالحرام]] [[همت]] گماشت. وی نخستین کسی است که ستون‌های مرمر را به مسجدالحرام آورد و برای آن سقف یک پارچه‌ای که بر ستون‌ها و پایه‌های مرمر قرار داشت [[استوار]] ساخت، آن‌گاه با چوب ساج آراسته و [[تزیین]] شده آن را پوشاند و سطح [[مسجد]] را نیز سنگفرش کرد. او برای اولین بار در مسجدالحرام کاشی به کار برد و کنگره‌ها و غرفه‌هایی ساخته و آن را تزیین کرد<ref>اخبار مکه، فاکهی، ج۲، ص۱۶۱.</ref>.
+[[ابی جعفر]] منصور، [[خلیفه عباسی]] نیز مسجدالحرام را در [[سال ۱۳۷ ق]] [[توسعه]] داد. وی در قسمت شامی که پایین مسجد و سمت دارالعجله و [[دارالندوه]] بود، بر مساحت مسجد افزود و خانه‌هایی را که در این قسمت به مسجد متصل بود، از [[مردم]] خرید و مسجد را توسعه داد که این حد تا [[قرن سوم]] همچنان باقی بود. در این توسعه قسمت زیادی از دارالندوه داخل مسجد شد. وی نیز به کاشی کاری و تزیین آن همت گماشت و از توسعه خود کتیبه‌ای منقوش بر جا گذاشت و درهایی نیز برای مسجد قرار داد.
+[[مهدی عباسی]] در [[سال ۱۶۰ ق]] [[حج]] گذاشت و پرده‌های کعبه را تعویض و دستور داد مسجدالحرام را ترمیم و از منطقه بالا توسعه دهند. او خانه‌هایی را که آنجا قرار داشت خرید و پس از تخریب آنها به مسجد افزود و تقریباً تمام خانه‌هایی را که بین مسجدالحرام و مَسعی بود خراب کرد؛ لذا مَسعی به مسجد متصل گردید. خلیفه عباسی ستون‌های مرمرینی از [[شام]] وارد و [[نصب]] کرد، آن‌گاه سقف‌هایی برای مسجد ساخت و با قرار دادن درهای جدید به درهای گذشته افزود که معروف‌ترین آنها «باب [[بنی شیبه]]» بود. وی اولین کسی است که [[مسجدالحرام]] را از اطراف [[توسعه]] داد تا [[کعبه]] در وسط مسجدالحرام قرار گیرد. ستون‌های مرمرینی که [[نصب]] کرد تا [[قرن سوم]] همچنان باقی و شمارش آنان چنین بود: در بخش شرقی ۱۰۳ ستون، در بخش [[غربی]] ۱۰۵ ستون، در بخش شامی ۱۳۵ ستون و در بخش [[یمانی]] ۱۴۱ ستون، که در مجموع تعداد ستون‌ها به ۴۸۴ عدد می‌رسید. بر این ستون‌ها ۴۹۸ سقف گنبدی شکل ساخته شده بود. حدود ۲۷۰ [[کنگره]] بر بیرون دیوارهای مسجدالحرام ساخت که اغلب به صورت بسیار [[زیبایی]] گچ‌کاری شده بودند. [[مهدی عباسی]] برای بار دوم نیز مسجدالحرام را توسعه داد و درهای دیگری به آن افزود<ref>اخبار، مکه، فاکهی، ج۲، ص۱۶۷؛ شفاء الغرام، فاسی المکی، ج۱، ص۳۷۵.</ref>. مساحت [[مسجد]] در دوران وی به ۳۰۲۴۰ متر مربع رسیده است.
+[[معتضد]] به [[سال ۲۸۱ ق]]. [[مقتدر]] در [[سال ۳۰۶ ق]]. [[موسی]]، [[هادی]] و الموفق بالله [[عباسی]] پس از [[مهدی]] نیز، مقداری بر مساحت مسجد افزودند. همچنین [[وزیر]] [[موصل]] و المستنصر بالله به سال ۶۲۹ ق و نیز [[سلاطین]] [[عثمانی]] به توسعه و ترمیم مسجدالحرام [[همت]] گماشتند، به طوری که مساحت مسجد به ۲۹۱۲۷ متر مربع رسید.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[محمدنامه (کتاب)|محمدنامه]]، ص ۲۷۲.</ref>
 == منابع ==