قوم یهود در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

قوم یهود در تاریخ اسلامی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۳۰ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۹

۱۲ بایت حذف‌شده ، ۳۰ ژوئن

←‏یهودیان در عصر ظهور پیامبر اکرم {{صل}}

دیداریویکی‌متن

Bahmani

مدیران

۱۱۴٬۱۱۴

ویرایش

@@ خط ۱۰۵: / خط ۱۰۵: @@
 [[یهودیان]] از [[اعراب]] [[زن]] می‌گرفتند و به آنها [[زن]] می‌دادند. لباسشان را به تن می‌کردند و حتی به رسم [[اعراب جاهلی]]، وارد جنگ‌های [[جاهلی]] نیز می‌شدند و [[خون]] همکیشان خود را به [[زمین]] می‌ریختند<ref>ابن هشام، السیره النبویه، ج۱، ص۵۴۰.</ref>. [[مغرور]] بودن به اصالت نژادی و آرزوی [[حکومت]] بر [[مردم]]، آنان را به [[تفرقه‌افکنی]] بین رؤسای [[قبایل]] وا می‌داشت؛ چون [[اتحاد]] [[اعراب]] را خطری جدی برای خود می‌پنداشتند<ref>جواد علی، المفصل فی تاریخ العرب، ج۶ ص۵۱۶.</ref>. [[زیاده‌روی]] در [[مفاسد]] و کارهای [[زشت]] و نیز [[پیمان‌شکنی]] و ضایع ساختن [[حقوق مردم]] از مشخصات اصلی دیگرشان بر شمرده می‌شد<ref>ابوبکر بیهقی، دلائل النبوة و معرفة احوال صاحب الشریعه، ج۱، ص۳۷.</ref>.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[یهودیت (مقاله)|یهودیت]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۱، ص۱۰۵.</ref>
-== [[یهودیان]] در [[عصر ظهور]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}} ==
+== [[یهودیان]] در عصر ظهور [[پیامبر اکرم]] {{صل}} ==
 [[یهودیان]]، قبل از [[اسلام]]، پیوسته از [[ظهور]] [[پیامبر]] {{صل}} خبر می‌دادند و [[اخبار]] حضرت را در [[مکه]] دنبال می‌کردند<ref>قاضی ابرقوه، سیرت رسول الله {{صل}}، ج۱، ص۲۵۳.</ref>؛ اما با [[ظهور]] [[پیغمبر]] {{صل}}، راه [[عداوت]] و [[دشمنی]] را در پیش گرفتند.
-[[دلایل]] بسیاری برای این [[دشمنی]] برشمرده‌اند؛ از جمله می‌توان به این موارد اشاره کرد: [[یهودیان]] همیشه به اصالت نژادی خود [[مغرور]] بوده و می‌خواسته‌اند بر همه [[مردم]]، [[خاصه]] [[فقرا]] و [[ضعفا]] [[حکومت]] کنند. آنان [[تصور]] می‌کردند [[دین]] آسمانی فقط [[دین یهود]] است و هیچ کس غیر از ایشان، حقی در [[رسالت]] و [[پیامبری]] ندارد؛ چون [[اعراب]] همیشه بر آنها چیره بوده‌اند، با آنها [[کینه]] و [[عداوت]] [[کورکورانه]] داشتند؛ شیفتگی ناپسندشان به [[امور مادی]] و [[حرص]] [[زشت]] ایشان بر [[زندگی]] و لوازم آن؛ [[زیاده‌روی]] آنها در [[مفاسد]] و کارهای [[زشت]] و [[نبوت]] مردی از [[عرب]] که و سلطه‌اش را خراب می‌کرد و به سودهای کلانشان از بازرگانی [[نامشروع]] و [[ربا]] خاتمه می‌داد، دلایلی بود که با [[پیامبر]] {{صل}} و [[مسلمانان]]، [[دشمن]] بیشتری ابراز می‌کردند.
+[[دلایل]] بسیاری برای این [[دشمنی]] برشمرده‌اند؛ از جمله می‌توان به این موارد اشاره کرد: [[یهودیان]] همیشه به اصالت نژادی خود [[مغرور]] بوده و می‌خواسته‌اند بر همه [[مردم]]، [[خاصه]] [[فقرا]] و ضعفا [[حکومت]] کنند. آنان تصور می‌کردند [[دین]] آسمانی فقط [[دین یهود]] است و هیچ کس غیر از ایشان، حقی در [[رسالت]] و [[پیامبری]] ندارد؛ چون [[اعراب]] همیشه بر آنها چیره بوده‌اند، با آنها [[کینه]] و [[عداوت]] [[کورکورانه]] داشتند؛ شیفتگی ناپسندشان به [[امور مادی]] و [[حرص]] [[زشت]] ایشان بر [[زندگی]] و لوازم آن؛ [[زیاده‌روی]] آنها در [[مفاسد]] و کارهای [[زشت]] و [[نبوت]] مردی از [[عرب]] که و سلطه‌اش را خراب می‌کرد و به سودهای کلانشان از بازرگانی [[نامشروع]] و [[ربا]] خاتمه می‌داد، دلایلی بود که با [[پیامبر]] {{صل}} و [[مسلمانان]]، [[دشمن]] بیشتری ابراز می‌کردند.
 همچنین، آنان مردمی بودند که [[تقوا]] نداشتند، سنگدلی، بی‌رحمی و ارتکاب به [[گناه]] در همه کارهایشان به چشم می‌خورد؛ از این‌رو دشمنی‌شان با [[پیامبر]] {{صل}} و [[مسلمانان]] [[عرب]] و دیگران زیاد بود<ref>ابوبکر بیهقی، دلائل النبوة و معرفة احوال صاحب الشریعه، ج۱، ص۳۷.</ref>؛ چنان‌که حضرت و اصحابش از بدو ورود به [[مدینه]]، پیوسته مورد هجو و [[دشنام]] [[یهودیان]] قرار داشتند و از تحریض [[دشمنان اسلام]] ایمن نبودند<ref>محمد بن جریر طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۲، ص۴۸۷-۴۸۸؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۵۱۳-۵۵۵؛ ابوبکر بیهقی، دلائل النبوة و معرفة احوال صاحب الشریعه، ج۲، ص۵۳۴ به بعد.</ref> تا اینکه سرانجام، [[قبایل]] [[یهود]]، یکی پس از دیگری، مغلوب [[سپاه اسلام]] شدند. بسیاری از آنها کشته شدند و بسیاری هم به سرزمین‌های دیگر کوچ کردند<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[یهودیت (مقاله)|یهودیت]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۱، ص۱۰۵-۱۰۶.</ref>.