|
|
| خط ۱۶۹: |
خط ۱۶۹: |
| # همچنین [[ابی بصیر]] از [[امام صادق]] {{ع}} [[نقل]] می‌کند که آن حضرت فرمود: "منظور از [[آیات]] {{متن قرآن|يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِي إِلَى رَبِّكِ رَاضِيَةً مَرْضِيَّةً}}<ref>«ای روان آرمیده! به سوی پروردگارت خرسند و پسندیده بازگرد!» سوره فجر، آیه ۲۷-۲۸.</ref> [[حسین بن علی]]<ref>امام صادق {{ع}}، این آیه را درباره امام حسین {{ع}} دانسته‌اند، زیرا این سوره به شهادت آیات آن، مکی است و نزول آن قبل از تولد ظاهری امام حسین {{ع}} است. کما اینکه علما به مکی بودن این سوره اعتراف کرده‌اند. (تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قریشی، ج۱۲، ص۲۰۷).</ref> است"<ref>تفسیر القمی، علی بن ابراهیم قمی، ج۲، ص۴۲۲؛ تفسیر نورالثقلین، شیخ حویزی، ج۵، ص۵۷۷، ح۲۸؛ البرهان فی تفسیر القرآن، سید هاشم بحرانی، ج۵، ص۶۵۷.</ref>. | | # همچنین [[ابی بصیر]] از [[امام صادق]] {{ع}} [[نقل]] می‌کند که آن حضرت فرمود: "منظور از [[آیات]] {{متن قرآن|يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِي إِلَى رَبِّكِ رَاضِيَةً مَرْضِيَّةً}}<ref>«ای روان آرمیده! به سوی پروردگارت خرسند و پسندیده بازگرد!» سوره فجر، آیه ۲۷-۲۸.</ref> [[حسین بن علی]]<ref>امام صادق {{ع}}، این آیه را درباره امام حسین {{ع}} دانسته‌اند، زیرا این سوره به شهادت آیات آن، مکی است و نزول آن قبل از تولد ظاهری امام حسین {{ع}} است. کما اینکه علما به مکی بودن این سوره اعتراف کرده‌اند. (تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قریشی، ج۱۲، ص۲۰۷).</ref> است"<ref>تفسیر القمی، علی بن ابراهیم قمی، ج۲، ص۴۲۲؛ تفسیر نورالثقلین، شیخ حویزی، ج۵، ص۵۷۷، ح۲۸؛ البرهان فی تفسیر القرآن، سید هاشم بحرانی، ج۵، ص۶۵۷.</ref>. |
| # [[ابوهریره]] نیز می‌گوید: "از [[رسول خدا]] {{صل}} درباره [[تفسیر آیه]] {{متن قرآن|وَجَعَلَهَا كَلِمَةً بَاقِيَةً فِي عَقِبِهِ}}<ref>«و همین را سخنی پاینده در میان فرزندان (آینده) خویش قرار داد» سوره زخرف، آیه ۲۸.</ref> پرسیدم". ایشان فرمود: "[[خداوند]] [[امامت]] را در [[نسل حسین]] قرار داده است، نُه نفر از [[ائمه]] از [[نسل]] او هستند که [[مهدی این امت]]، جزء آنان است"<ref>مناقب آل ابی طالب، ابن‌شهرآشوب، ج۳، ص۲۰۶.</ref>.<ref>[[اکبر روستایی|روستایی، اکبر]]، [[حسین بن علی بن ابی طالب (مقاله)| مقاله «حسین بن علی بن ابی طالب»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۱، ص۴۳۴-۴۳۵.</ref> | | # [[ابوهریره]] نیز می‌گوید: "از [[رسول خدا]] {{صل}} درباره [[تفسیر آیه]] {{متن قرآن|وَجَعَلَهَا كَلِمَةً بَاقِيَةً فِي عَقِبِهِ}}<ref>«و همین را سخنی پاینده در میان فرزندان (آینده) خویش قرار داد» سوره زخرف، آیه ۲۸.</ref> پرسیدم". ایشان فرمود: "[[خداوند]] [[امامت]] را در [[نسل حسین]] قرار داده است، نُه نفر از [[ائمه]] از [[نسل]] او هستند که [[مهدی این امت]]، جزء آنان است"<ref>مناقب آل ابی طالب، ابن‌شهرآشوب، ج۳، ص۲۰۶.</ref>.<ref>[[اکبر روستایی|روستایی، اکبر]]، [[حسین بن علی بن ابی طالب (مقاله)| مقاله «حسین بن علی بن ابی طالب»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۱، ص۴۳۴-۴۳۵.</ref> |
|
| |
| ==سیمای درخشان [[حضرت سیدالشهداء]]{{ع}} در [[قرآن]]==
| |
| ===[[آیه مودت]]===
| |
| {{متن قرآن|قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى}}<ref>«بگو: برای این (رسالت) از شما مزدی نمی‌خواهم جز دوستداری خویشاوندان (خود) را» سوره شوری، آیه ۲۳.</ref>.
| |
| آنگاه که [[آیه]] {{متن قرآن|قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ...}} نازل شد، گفتند: ای [[پیامبر خدا]]! کیستند این [[خویشاوندان]] تو، که [[واجب]] گردیده بر ما [[مودّت]] و [[دوستی]] آنان؟ فرمود: علی و [[فاطمه]]
| |
| و دو پسر آنها.
| |
|
| |
| [[شافعی]] گفته است:
| |
| {{عربی|يَا أَهل بيت رسول اللّه حبكم
| |
| فرض من اللّه في القرآن أنزله
| |
| كفاكم من عظيم القدر أنكم
| |
| من لم يصل عليكم لا صلاة له}}.
| |
| «ای [[خاندان پیامبر]]! [[محبت]] شما فریضه‌ای است که [[خداوند]] در قرآن نازل کرده است همین قدر در [[عظمت]] شما کافی است که اگر کسی بر شما در ([[نماز]]) [[صلوات]] نفرستد، نمازش [[باطل]] است.<ref>[[لطف‌الله صافی گلپایگانی|صافی گلپایگانی، لطف‌الله]]، [[حضرت سیدالشهداء امام حسین مصباح هدایت (کتاب)|حضرت سیدالشهداء امام حسین مصباح هدایت]] ص ۹.</ref>
| |
|
| |
| ===[[آیه تطهیر]]===
| |
| {{متن قرآن|إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا}}<ref>«جز این نیست که خداوند می‌خواهد از شما اهل بیت هر پلیدی را بزداید و شما را به شایستگی پاک گرداند» سوره احزاب، آیه ۳۳.</ref>.
| |
| بر حسب [[احادیث متواتر]] و مشهور بین [[شیعه]] و [[سنی]] آیه تطهیر در مورد [[اجتماع]] آن پنج [[شخصیت]] ممتاز [[عالم آفرینش]] در زیر [[کساء]] و [[دعاء]] و صلوات [[پیامبر]]{{صل}} و آنها که دفعات متعدد در [[منزل]] پیامبر{{صل}} و در [[خانه فاطمه زهرا]]{{س}} و در [[حجره]] [[ام سلمه]]، و بعضی اماکن دیگر اتفاق افتاد، نازل شد و [[آیه شریفه]] و احادیثی که در [[تفسیر]] آن وارد شده دلالت بر [[عصمت]] و [[جلالت]] [[شأن]] حضرت سیدالشهداء{{ع}} دارند.
| |
|
| |
| پس پیامبر زیادتی [[کسا]] را گرفت و آنها را با آن پوشانید سپس دستش را بیرون آورد و اشاره به [[آسمان]] کرد و گفت:
| |
| {{متن حدیث|أَللَّهُمَّ هَؤُلَاءِ أَهْلُ بَيْتِي وَ حَامَّتِي [وَ خَاصَّتِي] فَأَذْهِبْ عَنْهُمُ الرِّجْسَ وَ طَهِّرْهُمْ تَطْهِيراً}}.
| |
| خدایا اینان [[اهل بیت]] و خاصان من هستند پس از ایشان هر [[رجس]] و آلایش را دور گردان، و ایشان را [[پاکیزه]] کن پاکیزه کردنی.<ref>[[لطف‌الله صافی گلپایگانی|صافی گلپایگانی، لطف‌الله]]، [[حضرت سیدالشهداء امام حسین مصباح هدایت (کتاب)|حضرت سیدالشهداء امام حسین مصباح هدایت]] ص ۹.</ref>
| |
|
| |
| ===[[آیه مباهله]]===
| |
| {{متن قرآن|فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ}}<ref>«بنابراین، پس از دست یافتن تو به دانش، به هر کس که با تو به چالش برخیزد؛ بگو: بیایید تا فرزندان خود و فرزندان شما و زنان خود و زنان شما و خودی‌های خویش و خودی‌های شما را فرا خوانیم آنگاه (به درگاه خداوند) زاری کنیم تا لعنت خداوند را بر دروغگویان نهیم» سوره آل عمران، آیه ۶۱.</ref>.
| |
| از جمله آیاتی که بر [[فضیلت]] و بلندی رتبه و [[مقام]] [[سیدالشهداء]]{{ع}} به [[اتفاق مسلمانان]] گویا و [[ناطق]] است [[آیه مباهله]] است.
| |
| شرکت دادن علی و حسن و حسین و [[فاطمه زهرا]]{{عم}} در [[مباهله]] که به تعیین و [[امر خداوند]] بود نیز دلیل بر این است که این چهار [[نور]] [[مقدس]] که با [[پیامبر]] در مباهله حاضر شدند، [[شایسته‌ترین]] و گرامیترین [[خلق]] در نزد [[خدا]]، و عزیزترین همه در نزد [[پیامبر خدا]] بودهاند. آیه مباهله [[اعلان]] [[جلالت]] مقام، و [[تقرب]] خاص آنها به [[خداوند متعال]] است.
| |
| پس این فضیلت برای [[امام حسین]]{{ع}} از [[فضایل]] بسیار بزرگی است که در چنین [[مراسم]] با اهمیت و [[تاریخی]]، همکار و همراه پیامبر شود، و از میان تمام [[امت]] از صغیر و کبیر و [[زن]] و مرد، او و پدر و مادر و برادرش را خدا [[انتخاب]] نماید.<ref>[[لطف‌الله صافی گلپایگانی|صافی گلپایگانی، لطف‌الله]]، [[حضرت سیدالشهداء امام حسین مصباح هدایت (کتاب)|حضرت سیدالشهداء امام حسین مصباح هدایت]] ص ۱۰.</ref>
| |
|
| |
|
| == جستارهای وابسته == | | == جستارهای وابسته == |
