غدیر خم در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
←موقعیت جغرافیایی غدیر
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
== موقعیت جغرافیایی [[غدیر]] == | == موقعیت جغرافیایی [[غدیر]] == | ||
[[غدیر خم]]، نام مکانی بین [[مکه]] و [[مدینه]] است که از آنجا تا [[جحفه]]، دو میل راه است<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۱۸۸.</ref>. درباره علت نام‌گذاری این مکان گفته‌اند: "[[غدیر]] به معنای [[نیرنگ]] است. افرادی که از [[غدیر]] بر می‌گشتند، از آنجا که در سفر قبلی، در این مکان [[آب]] | [[غدیر خم]]، نام مکانی بین [[مکه]] و [[مدینه]] است که از آنجا تا [[جحفه]]، دو میل راه است<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۱۸۸.</ref>. درباره علت نام‌گذاری این مکان گفته‌اند: "[[غدیر]] به معنای [[نیرنگ]] است. افرادی که از [[غدیر]] بر می‌گشتند، از آنجا که در سفر قبلی، در این مکان [[آب]] مشاهده کرده بودند، با [[امید]] به [[غدیر]] می‌آمدند؛ اما از [[آب]] خبری نبود و این گونه [[فریب]] می‌خوردند"<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۱۸۸.</ref>. همچنین [[خم]] را نام چاهی از کلاب بن مرّه دانسته‌اند<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۳۸۹.</ref>.<ref>[[حسین قاضی خانی|قاضی خانی، حسین]]، [[غدیرخم (مقاله)|غدیرخم]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲]]، ص۱۰۹.</ref> | ||
غدیر خم در [[حقیقت]] چهار راهی است که [[مردم]] سرزمین [[حجاز]] را از هم جدا می‌سازد، راهی به سوی [[عراق]] در | غدیر خم در [[حقیقت]] چهار راهی است که [[مردم]] سرزمین [[حجاز]] را از هم جدا می‌سازد، راهی به سوی [[عراق]] در شرق و راهی به سوی [[غرب]] و سرزمین [[مصر]] و راهی به سرزمین [[یمن]] در جنوب می‌رود. در همینجا باید آخرین خاطره و مهم‌ترین فصل این [[سفر]] بزرگ انجام پذیرد و مسلمانان با دریافت آخرین دستور که در حقیقت، نقطه پایانی در مأموریت‌های موفقیت‌آمیز پیامبر {{صل}} بود از هم جدا شوند<ref>[[محمد ساعدی|ساعدی، محمد]]، [[آیات امامت و ولایت در تفسیر المنار (کتاب)|آیات امامت و ولایت در تفسیر المنار]]، ص ۲۱۰.</ref>. | ||
[[غدیرخم]] نام سرزمینی بود که به خاطر وجود یک برکه که در آن آب [[باران]] جمع می‌شده است، به این نام [[شهرت]] یافته بود. [[غدیر]] در سه تا چهار کیلومتری [[جحفه]] واقع شده و جحفه در شصت و چهار کیلومتری [[مکه]] قرار دارد، یکی از میقات‌های پنج‌گانه [[حج]] می‌باشد. غدیرخم به علت وجود مقداری آب و چندین درخت [[کهن‌سال]]، محل توقف و استراحت موقت کاروانیان واقع می‌شد که در آن فصل دارای گرمایی طاقت‌فرسا و شدید بود؛ [[شاهدان]] متعدد از گرمای فوق‌العاده آن [[روز]] سخن گفته‌اند. | [[غدیرخم]] نام سرزمینی بود که به خاطر وجود یک برکه که در آن آب [[باران]] جمع می‌شده است، به این نام [[شهرت]] یافته بود. [[غدیر]] در سه تا چهار کیلومتری [[جحفه]] واقع شده و جحفه در شصت و چهار کیلومتری [[مکه]] قرار دارد، یکی از میقات‌های پنج‌گانه [[حج]] می‌باشد. غدیرخم به علت وجود مقداری آب و چندین درخت [[کهن‌سال]]، محل توقف و استراحت موقت کاروانیان واقع می‌شد که در آن فصل دارای گرمایی طاقت‌فرسا و شدید بود؛ [[شاهدان]] متعدد از گرمای فوق‌العاده آن [[روز]] سخن گفته‌اند. | ||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
[[زید بن ارقم]] ([[صحابی]] مشهور) می‌گوید: ما با [[پیامبر]] از مکه خارج شدیم تا به جایی به نام غدیرخم رسیدیم و پیامبر آنجا دستور توقف دادند، در روزی که ما گرم‌تر از آن در طول [[زندگی]] خود ندیده بودیم، بعد برای ما [[خطبه غدیر]] را ایراد فرمودند<ref>المسند، ج۳۲، ص۷۳، ط الرسالة (شعیب ارنووط به صحت متن این روایت حکم کرده است)؛ المستدرک علی الصحیحین، ج۳، ص۶۱۳ (این روایت را ذهبی در «تلخیص» خود صحیح دانسته است)؛ البدایة النهایة، ج۷، ص۶۷۶؛ مجمع الزوائد، ج۹، ص۱۰۴؛ جامع المسانید، ج۲، ص۴۷۸.</ref>. | [[زید بن ارقم]] ([[صحابی]] مشهور) می‌گوید: ما با [[پیامبر]] از مکه خارج شدیم تا به جایی به نام غدیرخم رسیدیم و پیامبر آنجا دستور توقف دادند، در روزی که ما گرم‌تر از آن در طول [[زندگی]] خود ندیده بودیم، بعد برای ما [[خطبه غدیر]] را ایراد فرمودند<ref>المسند، ج۳۲، ص۷۳، ط الرسالة (شعیب ارنووط به صحت متن این روایت حکم کرده است)؛ المستدرک علی الصحیحین، ج۳، ص۶۱۳ (این روایت را ذهبی در «تلخیص» خود صحیح دانسته است)؛ البدایة النهایة، ج۷، ص۶۷۶؛ مجمع الزوائد، ج۹، ص۱۰۴؛ جامع المسانید، ج۲، ص۴۷۸.</ref>. | ||
[[براء بن عازب]] (صحابی مشهور) | [[براء بن عازب]] (صحابی مشهور) دستور پیامبر را برای توقف در غدیرخم در روز بسیار گرمی می‌داند، می‌گوید: در آن روز گرمی هوا به اندازه‌ای بود که برخی از افراد از شدت گرمای [[زمین]] بخشی از [[لباس]] خود را زیر پا قرار داده و بخشی از آن را روی سر خود گذاشته بودند<ref>تلخیص المتشابه فی الرسم (خطیب بغدادی)، ج۱ صاحب «وفیات الاعیان» به نقل از حازمی در مورد غدیر خم می‌نویسد: {{عربی|هو واد بین مکة و المدینة عند الجحفة به غدیر عنده خطب النبی {{صل}}، و هذا الوادی موصوف بکثرة الوخامة و شدة الحر}}.</ref>. تا از سوزش حرارت [[آفتاب]] اندکی آسوده باشند. حتی برای [[حفظ]] [[پیامبر]] از این گرما سایه‌بانی برای ایشان بر روی چند درخت آنجا [[نصب]] کرده بودند<ref>المسند، ج۳۲، ص۷۳.</ref>.<ref>[[محمد علی جاودان|جاودان، محمد علی]]، [[جانشین پیامبر (کتاب)|جانشین پیامبر]]، ص ۳۶۶.</ref> | ||
== [[پیامبر]] {{صل}} در [[غدیر خم]] == | == [[پیامبر]] {{صل}} در [[غدیر خم]] == | ||