برادری در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

== پیشینه ==

== برادری در [[اسلام]] ==

رابطه برادری میان مسلمانان همواره مورد توجه [[پیامبر اکرم]]{{صل}} بوده است. بنا به [[منابع تاریخی]] و [[روایات]]، [[پیامبر]]{{صل}} در آغاز ورود به [[مدینه]] برای [[تحکیم]] [[روابط]] میان [[مهاجرین]] و [[انصار]]، پیوند [[برادری]] (مؤاخاة) برقرار کرد<ref>ابن هشام، عبدالملک، السیرة النبویه، ج۱، ص۵۰۴- ۵۰۷؛ طوسی، الامالی، ص۵۸۷؛ مقریزی، احمد بن علی، امتاع الاسماع بما للنبی من الاحوال والاموال و الحفدة و المتاع، ج۱، ص۶۹.</ref> و [[حضرت علی]]{{ع}} را [[برادر]] خود در [[دنیا]] و [[آخرت]] خواند<ref>هلالی کوفی، سلیم بن قیس، کتاب سلیم بن قیس الهلالی، ج۲، ص۷۶۰؛ قندوزی، سلیمان بن ابراهیم، ینابیع المودة لذوی القربی، ج۱، ص۱۷۸.</ref>. در [[روایات اهل بیت]]{{عم}} به رابطه برادری توجه و بر آن تأکید شده است؛ چنان که [[امام حسین]]{{ع}} [[مؤمن]] را برادر مؤمن و [[مسلمان]] را برادر مسلمان دانسته است<ref>مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، ج۷۱، ص۲۷۳؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۲، ص۲۰۳- ۲۱۳.</ref>. در برخی از روایات به جنبه‌های گوناگون [[برادری دینی]] و [[اسلامی]] اشاره شده و نشانه‌های آن [[مواسات]] (غمخوار یکدیگر بودن)<ref>مفید، محمد بن محمد، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج۱، ص۸۵. </ref> [[یاری رساندن]] در راه [[فرمانبرداری از خدا]]<ref>آمدی، ص۴۱۷؛ ورام، ج۲، ص۱۲۳. </ref>، [[خیرخواهی]]، [[بی‌نیازی]] به هنگام نیاز و اهتمام به [[نماز]] و غیر آن<ref>حر عاملی، محمد بن حسن، تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعه، ج۱۲، ص۲۰۳ – ۲۰۸.</ref> معرفی شده است. [[برادر دینی]] باید همواره از حال برادر خود خبر بگیرد<ref>طبرسی، حسن بن فضل، مکارم الاخلاق، ج۱، ص۱۹. </ref> و [[راز]] وی را نگه دارد و [[عیب]] وی را برملا نکند<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، ج۷۱، ص۲۸۱.</ref> و در برابر برادر دینی خود [[جدال]] و [[فخرفروشی]] نکند و [[عناد]] و [[حسد]] نورزد و با او با [[عطوفت]] و [[مهربانی]] [[رفتار]] کند<ref>همان، ج۷۵، ص۲۳۶ و ۲۹۱، ۲۹۲.</ref>. همچنین در برخی روایات از [[گسستن]] پیوند برادری نیز [[نهی]] شده<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، ج۷۴، ص۲۱۰. </ref> و بهترین [[صدقه]] آشنایی با [[حقوق]] برادر مؤمن شمرده شده است<ref>حر عاملی، محمد بن حسن، تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعه، ج۱۶، ص۲۲۳.</ref>.

== برادری میان [[امت اسلامی]] ==

در [[نظام فکری]] امام خمینی که برگرفته از اسلام است، همه مسلمانان با هم برادرند<ref>امام خمینی، صحیفه، ج۱۲، ۳۵۹.</ref>. ایشان بر پایه [[کلام الهی]] که همگی را به چنگ زدن به [[ریسمان الهی]] فرا می‌خواند<ref>آل عمران، ۱۰۳.</ref>، توجه به برادری اسلامی را [[دستوری]] حیات‌بخش برای [[پیروزی]] بر [[دشمنان اسلام]] می‌دانست<ref>امام خمینی، صحیفه،‌ ج۳، ص۳۱۸-۳۱۹.</ref> و بر این [[اعتقاد]] بود که [[اخوت اسلامی]] علاوه بر اینکه حکمی [[اخلاقی]] است، حکمی [[اجتماعی]] و [[سیاسی]] است و [[اخوت ایمانی]] مورد تأکید خداوند، ویژه مسلمانان یک [[کشور]] نیست. بلکه شامل تمامی [[مسلمانان]] می‌شود<ref>امام خمینی، صحیفه، ج۱۳، ص۱۳۰-۱۳۲.</ref> ایشان گرفتاری‌های مسلمانان و [[کشورهای اسلامی]] را ناشی از [[بی‌اعتنایی]] به دستورهای [[قرآن]] می‌دانست؛ زیرا [[پایبندی]] به [[احکام]] قرآن موجب [[انسجام]] مسلمانان خواهد شد<ref>امام خمینی، صحیفه، ج۲، ص۳۳ و ج۱۱، ص۴۹۱.</ref> و [[حفظ]] [[برادری]] میان مسلمانان موجب [[استقلال]] و قطع [[وابستگی]] از غیر مسلمانان می‌گردد<ref>همان، ج۹، ص۲۵۰.</ref>. چنان که ایشان منشأ اشغال [[فلسطین]] را [[ضعف]] پیوند برادری میان [[مسلمین]] می‌دانست<ref>امام خمینی، صحیفه، ج۲، ص۳۳. </ref> و [[آزادی]] آن را در گرو برادری همه [[دولت‌های اسلامی]] معرفی می‌کرد<ref>امام خمینی، صحیفه، ج۳، ص۱-۳.</ref>.

== منابع ==