برادری در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

در [[آیات]] متعددی از [[قرآن کریم]] به موضوع برادری اشاره شده است. در برخی از این آیات برادری در معنای نسبی آن به کار رفته است، همانند داستان [[هابیل و قابیل]]<ref>مائده، ۲۷ و ۳۱.</ref>، داستان [[موسی]]{{ع}} و [[هارون]]<ref>مؤمنون، ۴۵.</ref>، داستان یوسف{{ع}} و برادرانش<ref>یوسف، ۷.</ref> و در برخی دیگر، [[برادری دینی]] منظور است<ref>آل عمران، ۱۰۳؛ حجر، ۴۷؛ حجرات، ۱۰.</ref>. پاره‌ای از آیات نیز [[پیامبران]]{{عم}} را [[برادران]] [[امت]] خود خوانده‌اند<ref>اعراف، ۶۵؛ شعراء، ۱۰۶.</ref>. واژه برادری در [[قرآن]] به معنای [[همراهی]] و همگرایی نیز آمده است؛ نظیر آیاتی که از برادری [[منافقان]] و [[کافران]] سخن گفته‌اند<ref>آل عمران، ۱۵۶؛ حشر، ۱۱.</ref>؛ چنان‌که تبذیرکنندگان به سبب همگرایی با [[شیطان]]، برادران او معرفی شده‌اند<ref>اسراء، ۲۷؛ اعراف، ۲۰۲.</ref>. [[امام خمینی]] نیز بارها واژه‌های برادر و برادری را در مفهوم اشتراک دینی و ایمانی میان مسلمانان به کار برده است<ref>[[اسماعیل رضوانی‌فر|رضوانی‌فر، اسماعیل]]، [[برادری (مقاله)| مقاله «برادری»]]، [[دانشنامه امام خمینی ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام خمینی ج۲]]، ص ۶۰۵.</ref>.