بنی سکون بن اشرس: تفاوت میان نسخه‌ها
←منابع
(←منابع) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
(←منابع) |
||
| خط ۹۱: | خط ۹۱: | ||
افزون بر آن، سکونی‌ها در برخی [[قیامها]] و خیزش‌ها و حوادث منطقه مصر در [[دوران بنی امیه]] نقشی فعال و اساسی داشتند که اقدام [[مهاجر بن ابی المثنی تجیبی]] در [[سال ۹۱ هجری]] در [[ترور]] [[والی مصر]]<ref>زرکلی، الاعلام، ج۷، ص۳۱۰.</ref> و نیز [[فرماندهی]] [[قیام]] [[قراء]] در مصر علیه امیرشان در [[سال ۱۱۷ هجری]] توسط [[شریح بن صفوان]]<ref>بامطرف، الجامع(جامع شمل أعلام المهاجرین المنتسبین إلی الیمن و قبائلهم)، ج۱، ص۲۴۹.</ref> از جمله آنهاست. مهاجر بن ابی المثنی تجیبی - از شاخه [[بنی فهم تجیب]] - رییس پلیس [[شهر]] اسکندریه در سال ۹۱ هجری، با حدود صد تن از [[مردم مصر]] در کنار مناره شهر، با [[هم‌پیمان]] بستند تا [[قرة بن شریک]] - والی مصر - را در زمانی خاص ترور کنند. خبر این گردهمآیی و تصمیم شان، توسط مردی به نام [[ابوسلیمان]] به [[قره]] رسید. قره که در اسکندریه به سر می‌‌برد به سرعت وارد عمل شد و پیش از آنکه آن جمع متفرق شوند، خود را به آنها رساند و در مناره شهر آنان را به محاصره گرفت. در پی این اقدام، محبوسین مجبور به معرفی [[فرماندهان]] خود شدند. از این رو، فرماندهانشان از جمله [[مهاجر بن ابی المثنی]] دستگیر و سپس کشته شدند<ref>زرکلی، الاعلام، ج۷، ص۳۱۰؛ بامطرف، الجامع(جامع شمل أعلام المهاجرین المنتسبین إلی الیمن و قبائلهم)، ج۴، ص۵۳۲.</ref>. | افزون بر آن، سکونی‌ها در برخی [[قیامها]] و خیزش‌ها و حوادث منطقه مصر در [[دوران بنی امیه]] نقشی فعال و اساسی داشتند که اقدام [[مهاجر بن ابی المثنی تجیبی]] در [[سال ۹۱ هجری]] در [[ترور]] [[والی مصر]]<ref>زرکلی، الاعلام، ج۷، ص۳۱۰.</ref> و نیز [[فرماندهی]] [[قیام]] [[قراء]] در مصر علیه امیرشان در [[سال ۱۱۷ هجری]] توسط [[شریح بن صفوان]]<ref>بامطرف، الجامع(جامع شمل أعلام المهاجرین المنتسبین إلی الیمن و قبائلهم)، ج۱، ص۲۴۹.</ref> از جمله آنهاست. مهاجر بن ابی المثنی تجیبی - از شاخه [[بنی فهم تجیب]] - رییس پلیس [[شهر]] اسکندریه در سال ۹۱ هجری، با حدود صد تن از [[مردم مصر]] در کنار مناره شهر، با [[هم‌پیمان]] بستند تا [[قرة بن شریک]] - والی مصر - را در زمانی خاص ترور کنند. خبر این گردهمآیی و تصمیم شان، توسط مردی به نام [[ابوسلیمان]] به [[قره]] رسید. قره که در اسکندریه به سر می‌‌برد به سرعت وارد عمل شد و پیش از آنکه آن جمع متفرق شوند، خود را به آنها رساند و در مناره شهر آنان را به محاصره گرفت. در پی این اقدام، محبوسین مجبور به معرفی [[فرماندهان]] خود شدند. از این رو، فرماندهانشان از جمله [[مهاجر بن ابی المثنی]] دستگیر و سپس کشته شدند<ref>زرکلی، الاعلام، ج۷، ص۳۱۰؛ بامطرف، الجامع(جامع شمل أعلام المهاجرین المنتسبین إلی الیمن و قبائلهم)، ج۴، ص۵۳۲.</ref>. | ||
شرکت [[عبدالرحمن بن محسن أندائی]] - از [[موالیان]] بنی اندی بن عدی - در [[قتل]] [[عبدالله بن زبیر]] ([[سال ۷۳ هجری]]) نیز از دیگر [[اخبار]] مهم بنی سکون در این دوره گزارش شده است. عبدالرحمن، [[عریف]] موالیان تجیب به شمار می‌‌رفت و در [[دیوان]] [[مصر]] از عطایای ویژه ای برخوردار بود<ref>سمعانی، الانساب، ج۱، ص۳۶۰.</ref>. او را [[قاتل]] [[ابن زبیر]] گفته‌اند<ref>سمعانی، الانساب، ج۱، ص۳۶۰.</ref>. نقل است وی از افراد [[سپاه]] مالک بن شراحیل خولانی بود که از سوی [[عبدالعزیز بن مروان]] برای کمک به [[حجاج بن یوسف ثقفی]] در [[نبرد]] با ابن زبیر فرستاده بود. [[عبدالرحمن بن محسن]] در این [[جنگ]]، به دست خود ابن زبیر را کشت و شمشیرش را به [[غنیمت]] گرفت. این [[شمشیر]] نزد [[فرزندان]] او باقی بود و مایه [[افتخار]] آنان به شمار می‌‌رفت<ref>سمعانی، الانساب، ج۱، ص۳۶۰.</ref>.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]]</ref> | شرکت [[عبدالرحمن بن محسن أندائی]] - از [[موالیان]] بنی اندی بن عدی - در [[قتل]] [[عبدالله بن زبیر]] ([[سال ۷۳ هجری]]) نیز از دیگر [[اخبار]] مهم بنی سکون در این دوره گزارش شده است. عبدالرحمن، [[عریف]] موالیان تجیب به شمار می‌‌رفت و در [[دیوان]] [[مصر]] از عطایای ویژه ای برخوردار بود<ref>سمعانی، الانساب، ج۱، ص۳۶۰.</ref>. او را [[قاتل]] [[ابن زبیر]] گفته‌اند<ref>سمعانی، الانساب، ج۱، ص۳۶۰.</ref>. نقل است وی از افراد [[سپاه]] مالک بن شراحیل خولانی بود که از سوی [[عبدالعزیز بن مروان]] برای کمک به [[حجاج بن یوسف ثقفی]] در [[نبرد]] با ابن زبیر فرستاده بود. [[عبدالرحمن بن محسن]] در این [[جنگ]]، به دست خود ابن زبیر را کشت و شمشیرش را به [[غنیمت]] گرفت. این [[شمشیر]] نزد [[فرزندان]] او باقی بود و مایه [[افتخار]] آنان به شمار می‌‌رفت<ref>سمعانی، الانساب، ج۱، ص۳۶۰.</ref>.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]]</ref> | ||
==بنی سکون و تعامل با [[دولت]] [[عباسیان]]== | |||
نقش‌آفرینی بنی سکون پس از [[انقراض بنی امیه]] در [[دوران بنی عباس]] نیز در سطوح مختلف ادامه یافت. چندان که از [[ابوالجمل عیسی بن عمرو بن قیس]] به عنوان یکی از [[فرمانداران]] و عمال [[حکومتی]] [[منصور دوانیقی]] یاد شده است که دوبار [[امارت بصره]] را در دوران [[حکومت]] او بر عهده داشت<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۹۳؛ ابن‌حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۳۰</ref>. [[عبدالله بن عبدالرحمن بن معاویة بن خدیج تجیبی]] [[والی]] اسکندریه<ref>ذهبی، تاریخ الاسلام، ج۹، ص۴۵۹.</ref> و نیز [[فرماندار مصر]] در [[سال ۱۵۲ هجری]]<ref>ابن خلدون، تاریخ، ترجمه، ج۳، ص۴۲۳؛ ذهبی، تاریخ الاسلام، ج۹، ص۴۵۹؛ زرکلی، الاعلام، ج۴، ص۹۵.</ref>، ابراهیم بن جبلة بن [[مخرمه]] والی حضرموت<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۱۵.</ref> [[حسن بن حرب]] والی افریقیه<ref>عوتبی صحاری، الانساب، ج۱، ص۴۵۸.</ref>، و عاصم بن ابی بردعة بن حسّان [[رییس]] پلیس وی در [[عراق]]<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۹۲.</ref> هم، در شمار دیگر [[کارگزاران]] [[منصور عباسی]] یاد شده‌اند. ضمن این که [[سلمة بن سلیمان بن ابی صالح]] را نیز از دیگر عمال [[سکونی]] [[منصور دوانیقی]] در [[مصر]] گفته‌اند<ref>سمعانی، الانساب، ج۹، ص۱۷۸.</ref>. | |||
[[ابوثور بن عیسی بن عمرو]] [[فرماندار]] [[هارون الرشید]] در [[حمص]]<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۹۴. ابن حزم از او با نام «ابو ثور بن أبی جمل عمرو بن قیس بن ثور» یاد کرده است. (ابن‌حزم، جمهرة انساب العرب، ص۴۳۰)</ref>، هشام بن عبدالله بن عبدالرحمن بن معاویة بن خدیج تجیبی [[حاکم]] برقه مصر و رییس پلیس [[فسطاط]]<ref>ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک، ج۱۰، ص۸۱.</ref> و هبیرة بن هاشم بن عبدالله بن عبدالرحمن بن معاویة بن خدیج تجیبی رییس پلیس [[عباسیان]] در [[سال ۱۹۶ هجری]]<ref>ذهبی، تاریخ الاسلام، ج۸، ص۷۶.</ref> هم از دیگر کارگزاران این [[خاندان]] در دوره‌های دیگر [[حکومت عباسی]] به شمار رفته‌اند. | |||
از جمله حوادثی که نامی را از بنی سکون و افرادش را در صفحات [[تاریخ]] این دوره ماندگار کرده است، حضور برخی از شخصیت‌های این [[قوم]] در جمع [[خوارج]] است؛ چندان که از [[حیة بن عاصم بن عمیرة بن حریث]] به عنوان یکی از سرکردگان خوارج و یکی از [[قیام]] کنندگان دوران [[حکومت]] منصور دوانیقی نام برده شده است<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۸۹.</ref>.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]]</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||