نماز جماعت در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
←دیدگاه‌های مختلف روایات درباره نماز با عامه
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
==دیدگاه‌های مختلف روایات درباره نماز با عامه== | ==دیدگاه‌های مختلف روایات درباره نماز با عامه== | ||
از مجموع آنچه در روایات نقل شده، استفاده می‌شود که درباره نماز با [[اهل سنت]] روش یکسانی بیان نشده است: | از مجموع آنچه در روایات نقل شده، استفاده می‌شود که درباره نماز با [[اهل سنت]] روش یکسانی بیان نشده است: | ||
#از برخی روایات مانند روایت | # از برخی روایات مانند روایت حلبی استفاده می‌شود که همیشه می‌توان با آنان نماز خواند و بر این نکته تأکید شده است. البته از دو روایتی که از [[موسی بن جعفر]]{{ع}} نقل کردیم، با توجه به [[تشبیه]] آن به [[جهاد]]، استفاده می‌شود که این کار بر اساس [[تقیه]] است؛ اما لازم و ضروری است که انجام گیرد. | ||
#از [[روایت]] | # از [[روایت]] حمران استفاده می‌شود که می‌توان با آنان [[نماز]] خواند؛ اما راه‌هایی نیز برای تکمیل آن نماز ذکر کرده که مثلاً دو رکعت نماز هم بخواند. | ||
#از برخی [[روایات]] استفاده می‌شود که می‌توان اول نماز را فرادا و بعد با آنان به | # از برخی [[روایات]] استفاده می‌شود که می‌توان اول نماز را فرادا و بعد با آنان به جماعت خواند و این کار بسیار [[ثواب]] دارد. دو روایت در این زمینه نقل شده است؛ یکی از [[عمر بن یزید]]<ref>شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۱، ص۳۸۲: {{متن حدیث|مَا مِنْكُمْ أَحَدٌ يُصَلِّي صَلَاةً فَرِيضَةً فِي وَقْتِهَا ثُمَّ يُصَلِّي مَعَهُمْ صَلَاةً تَقِيَّةً وَ هُوَ مُتَوَضِّئٌ إِلَّا كَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِهَا خَمْساً وَ عِشْرِينَ دَرَجَةً فَارْغَبُوا فِي ذَلِكَ}}.</ref> و دیگری از [[عبدالله بن سنان]]<ref>شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۱، ص۴۰۷: {{متن حدیث|أَنَّهُ قَالَ: مَا مِنْ عَبْدٍ يُصَلِّي فِي الْوَقْتِ وَ يَفْرُغُ ثُمَّ يَأْتِيهِمْ وَ يُصَلِّي مَعَهُمْ وَ هُوَ عَلَى وُضُوءٍ إِلَّا كَتَبَ اللَّهُ لَهُ خَمْساً وَ عِشْرِينَ دَرَجَةً}}.</ref> که هر کس نمازش را به‌موقع بخواند و دوباره با آنان نماز را با [[وضو]] بخواند، [[خداوند]] ۲۵ درجه ثواب به آنان می‌دهد و [[امام صادق]]{{ع}} بیان می‌کند که در این کار رغبت نشان دهید. از روایتی دیگر استفاده می‌شود که در این صورت، بخشی از [[حسنات]] آنان برای [[نمازگزار]] با آنها نوشته می‌شود<ref>شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۱، ص۴۰۷: {{متن حدیث|أَنَّهُ قَالَ: مَنْ صَلَّى فِي مَسْجِدِهِ ثُمَ أَتَى مَسْجِداً مِنْ مَسَاجِدِهِمْ فَصَلَّى مَعَهُمْ خَرَجَ بِحَسَنَاتِهِمْ}}.</ref>. | ||
#از روایتی استفاده می‌شود که امام صادق{{ع}} نه‌تنها به [[خواندن نماز]] با آنان توصیه می‌کند، بلکه دستور می‌دهد در مسائل دیگر هم لازم است [[شیعیان]] با آنان همراه شوند. [[زید شحام]] از امام صادق{{ع}}<ref>مشابه این روایت را قاضی نعمان (دعائم الإسلام، ج۱، ص۶۶) به نقل از امام صادق{{ع}} آورده است؛ به همین جهت ما بیان‌کننده حکم را امام صادق{{ع}} ذکر کردیم، گرچه در متن من لا یحضره الفقیه نام حضرت نیست. ابن‌شحام از یاران حضرت بوده است.</ref> نقل می‌کند که فرمود: «ای زید، با [[مردم]] با روش و [[منش]] آنان [[رفتار]] کنید، در مسجدهای آنان [[نماز]] بخوانید و به [[عیادت]] مریضان آنان بروید و در [[تشییع]] جنازه‌های آنان حاضر شوید و اگر توانستید، [[امام]] و [[مؤذن]] آنان باشید؛ چنین کنید. اگر این‌گونه عمل کنید گویند: اینان طرفداران جعفر هستند؛ [[خداوند]] جعفر را بیامرزد که چه [[زیبا]] یارانش را [[تربیت]] کرده است و اگر این کارها را ترک کنید گویند: اینها [[جعفری]] هستند؛ خداوند این‌گونه با جعفر رفتار کند که چه بد یارانش را تربیت کرده است»<ref>شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۱، ص۳۸۳: {{متن حدیث|يَا زَيْدُ خَالِقُوا النَّاسَ بِأَخْلَاقِهِمْ صَلُّوا فِي مَسَاجِدِهِمْ وَ عُودُوا مَرْضَاهُمْ وَ اشْهَدُوا جَنَائِزَهُمْ وَ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَكُونُوا الْأَئِمَّةَ وَ الْمُؤَذِّنِينَ فَافْعَلُوا فَإِنَّكُمْ إِذَا فَعَلْتُمْ ذَلِكَ قَالُوا هَؤُلَاءِ الْجَعْفَرِيَّةُ رَحِمَ اللَّهُ جَعْفَراً مَا كَانَ أَحْسَنَ مَا يُؤَدِّبُ أَصْحَابَهُ وَ إِذَا تَرَكْتُمْ ذَلِكَ قَالُوا هَؤُلَاءِ الْجَعْفَرِيَّةُ فَعَلَ اللَّهُ بِجَعْفَرٍ مَا كَانَ أَسْوَأَ مَا يُؤَدِّبُ أَصْحَابَهُ}}.</ref>.<ref>[[علی اکبر ذاکری|ذاکری، علی اکبر]]، [[سیره عبادی معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه (کتاب)|سیره عبادی معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه]]، ص ۱۲۵</ref> | # از روایتی استفاده می‌شود که امام صادق{{ع}} نه‌تنها به [[خواندن نماز]] با آنان توصیه می‌کند، بلکه دستور می‌دهد در مسائل دیگر هم لازم است [[شیعیان]] با آنان همراه شوند. [[زید شحام]] از امام صادق{{ع}}<ref>مشابه این روایت را قاضی نعمان (دعائم الإسلام، ج۱، ص۶۶) به نقل از امام صادق{{ع}} آورده است؛ به همین جهت ما بیان‌کننده حکم را امام صادق{{ع}} ذکر کردیم، گرچه در متن من لا یحضره الفقیه نام حضرت نیست. ابن‌شحام از یاران حضرت بوده است.</ref> نقل می‌کند که فرمود: «ای زید، با [[مردم]] با روش و [[منش]] آنان [[رفتار]] کنید، در مسجدهای آنان [[نماز]] بخوانید و به [[عیادت]] مریضان آنان بروید و در [[تشییع]] جنازه‌های آنان حاضر شوید و اگر توانستید، [[امام]] و [[مؤذن]] آنان باشید؛ چنین کنید. اگر این‌گونه عمل کنید گویند: اینان طرفداران جعفر هستند؛ [[خداوند]] جعفر را بیامرزد که چه [[زیبا]] یارانش را [[تربیت]] کرده است و اگر این کارها را ترک کنید گویند: اینها [[جعفری]] هستند؛ خداوند این‌گونه با جعفر رفتار کند که چه بد یارانش را تربیت کرده است»<ref>شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۱، ص۳۸۳: {{متن حدیث|يَا زَيْدُ خَالِقُوا النَّاسَ بِأَخْلَاقِهِمْ صَلُّوا فِي مَسَاجِدِهِمْ وَ عُودُوا مَرْضَاهُمْ وَ اشْهَدُوا جَنَائِزَهُمْ وَ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَكُونُوا الْأَئِمَّةَ وَ الْمُؤَذِّنِينَ فَافْعَلُوا فَإِنَّكُمْ إِذَا فَعَلْتُمْ ذَلِكَ قَالُوا هَؤُلَاءِ الْجَعْفَرِيَّةُ رَحِمَ اللَّهُ جَعْفَراً مَا كَانَ أَحْسَنَ مَا يُؤَدِّبُ أَصْحَابَهُ وَ إِذَا تَرَكْتُمْ ذَلِكَ قَالُوا هَؤُلَاءِ الْجَعْفَرِيَّةُ فَعَلَ اللَّهُ بِجَعْفَرٍ مَا كَانَ أَسْوَأَ مَا يُؤَدِّبُ أَصْحَابَهُ}}.</ref>.<ref>[[علی اکبر ذاکری|ذاکری، علی اکبر]]، [[سیره عبادی معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه (کتاب)|سیره عبادی معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه]]، ص ۱۲۵</ref> | ||
== تأکید [[نماز جماعت]] با [[عامه]] همراه با [[وضو]] == | == تأکید [[نماز جماعت]] با [[عامه]] همراه با [[وضو]] == | ||