پرش به محتوا

بحث:شایسته‌سالاری در معارف و سیره علوی: تفاوت میان نسخه‌ها

برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۲۱: خط ۲۱:


[[امام علی]]{{ع}} فقط به برکناری افراد ناشایست و تبه‌کار از مقام‌هایشان بسنده نکرد؛ بلکه کوشید تا شایسته‌ترین افراد را به حکومت ولایات بگمارد. او خود در مورد ویژگی‌های افراد شایسته فرمانداری و حکومت می‌فرماید: ای [[مردم]]، سزاوارترین کس به حکومت و [[خلافت]]، قوی‌ترین مردم به آن و داناترین آنان به فرمان‌های [[خداوند]] در آن است<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۷۳.</ref>.<ref>[[علی رفیعی|رفیعی، علی]]، [[سیره امام علی (مقاله)| مقاله «سیره امام علی»]]، [[دانشنامه امام علی ج۱۰ (کتاب)|دانشنامه امام علی ج۱۰]]، ص ۵۹.</ref>
[[امام علی]]{{ع}} فقط به برکناری افراد ناشایست و تبه‌کار از مقام‌هایشان بسنده نکرد؛ بلکه کوشید تا شایسته‌ترین افراد را به حکومت ولایات بگمارد. او خود در مورد ویژگی‌های افراد شایسته فرمانداری و حکومت می‌فرماید: ای [[مردم]]، سزاوارترین کس به حکومت و [[خلافت]]، قوی‌ترین مردم به آن و داناترین آنان به فرمان‌های [[خداوند]] در آن است<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۷۳.</ref>.<ref>[[علی رفیعی|رفیعی، علی]]، [[سیره امام علی (مقاله)| مقاله «سیره امام علی»]]، [[دانشنامه امام علی ج۱۰ (کتاب)|دانشنامه امام علی ج۱۰]]، ص ۵۹.</ref>
== شاخص‌های [[شایسته‌سالاری]] ==
شایسته‌سالاری که در [[اسلام]] سفارش شده در مواردی عام است و برای تمامی افراد و ارکان و [[زمامداران]] [[حکومت]] به طور مشترک است، اما هر کدام از بخش‌های مختلف حکومت از کارمندان [[دولت]] ([[قوه مجریه]]) و [[قضات]] ([[قوه قضاییه]]) و مشاوران ([[قوه]] مققنه) و فرماندهان نظامی باید به تناسب جایگاهی که دارند ویژگی‌های خاص خود را داشته باشند که در اینجا اول به ویژگی‌های عام و بعد خاص می‌پردازیم.
=== [[ایمان]] ===
=== [[تقوا]] ===
=== [[علم]] ===
=== [[عدل|عدالت]] ===
=== [[راست‌گویی]] ===
=== [[بصیرت]] ===
===[[اخلاق نیکو]]===
===[[رفق و مدارا]]===
===[[قاطعیت]]===
===[[انتقادپذیری]]===
===[[تغافل]]===
===[[امید|ایجاد امیدواری]]===
===[[صبر]] و [[استقامت]]===
=== اصالت خانوادگی ===
با توجه به اهمیت صلاحیت [[اخلاقی]] افراد، [[نقش خانواده]] نیز در پرورش [[خصال]] [[نیک]] و [[سجایای اخلاقی]] روشن می‌گردد. اگر [[صفات اخلاقی]] و [[پسندیده]] در [[نفس انسان]] [[ملکه]] نشوند هرگز مصدر [[افعال]] خوب واقع نمی‌گردند.
روشن است که ملکه شدن یک صفت خوب به مدت زمانی طولانی نیاز دارد، و اگر افراد مورد [[گزینش]] از [[خاندان]] [[شریف]] و با [[فضیلت]] باشند، می‌توان تصور کرد که صفات اخلاقی در آنها از سنین [[کودکی]] شکل گرفته و با دوام و ریشه‌دار در فرد وجود دارند. علاوه بر آن، صفات خوب و بد از طریق [[ارث]] به فرزند منتقل می‌شوند. [[اخلاق]] خوب و پسندیده یا [[زشت]] و [[نکوهیده]] معرف [[پاکی]] [[وراثت]] یا بدی آن هستند.
بنابراین، اخلاق نقش محوری در [[اداره امور]] دارد و اصالت خانوادگی در [[تأیید]] صلاحیت اخلاقی افراد نیز نقشی به مراتب مؤثرتر داراست. [[مولا علی]]{{ع}} به [[مالک اشتر]] می‌فرماید: «[[کارگزاران دولتی]] را از میان مردمی [[انتخاب]] کن که... با [[حیا]] و از خاندان‌های [[پاکیزه]] و با [[تقوا]] باشند»<ref>[[امید چناری|چناری، امید]]، [[وظایف نهادهای حاکمیتی در قبال مفاسد اقتصادی (کتاب)|وظایف نهادهای حاکمیتی در قبال مفاسد اقتصادی]] ص ۱۶۳.</ref>.


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
۱۱۶٬۰۱۲

ویرایش