الهام در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
←الهام در کلام
(←منابع) برچسب: برگردانده‌شده |
برچسب: برگردانده‌شده |
||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
الهام به نفس از ناحیه او نیز دائمی است، ولی شنونده این صدا کم است؛ زیرا ما از خودمان آن قدر صدا به گوش جانمان میرسانیم که صدای [[حق]] شنیده نمی‌شود، وگرنه او همواره با جان ما سخن می‌گوید<ref>عبدالله جوادی آملی، تفسیر موضوعی، مراحل اخلاق در قرآن، ج۱۱، ص۱۵۹.</ref>. | الهام به نفس از ناحیه او نیز دائمی است، ولی شنونده این صدا کم است؛ زیرا ما از خودمان آن قدر صدا به گوش جانمان میرسانیم که صدای [[حق]] شنیده نمی‌شود، وگرنه او همواره با جان ما سخن می‌گوید<ref>عبدالله جوادی آملی، تفسیر موضوعی، مراحل اخلاق در قرآن، ج۱۱، ص۱۵۹.</ref>. | ||
اما الهام خاص بالاتر از فطرت و هدایت تکوینی است، چنانکه از اسمش مشخص است در موارد خاص از طرف [[خدا]] در [[حق بنده]] خاص صورت | اما الهام خاص بالاتر از فطرت و هدایت تکوینی است، چنانکه از اسمش مشخص است در موارد خاص از طرف [[خدا]] در [[حق بنده]] خاص صورت میگیرد که شامل [[انسان کامل]] مثل [[امامان]] و [[اولیاء]] میشود. | ||
{{متن قرآن|وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا وَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيْرَاتِ}}<ref>«و آنان را پیشوایانی کردیم که به فرمان ما راهبری می‌کردند و به آنها انجام کارهای نیک و برپا داشتن نماز و دادن زکات را وحی کردیم و آنان پرستندگان ما بودند» سوره انبیاء، آیه ۷۳.</ref>. | {{متن قرآن|وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا وَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيْرَاتِ}}<ref>«و آنان را پیشوایانی کردیم که به فرمان ما راهبری می‌کردند و به آنها انجام کارهای نیک و برپا داشتن نماز و دادن زکات را وحی کردیم و آنان پرستندگان ما بودند» سوره انبیاء، آیه ۷۳.</ref>. | ||
آنان را [[پیشوایان]] قرار دادیم که به امر ما هدایت می‌کنند ما برای آنان انجام دادن کارهای خیر را [[وحی]] و الهام کردیم. | آنان را [[پیشوایان]] قرار دادیم که به امر ما هدایت می‌کنند ما برای آنان انجام دادن کارهای خیر را [[وحی]] و الهام کردیم. | ||
در اصطلاح از این الهام به «[[وحی تسدیدی]] و تأییدی» تعبیر میشود، مرتبه [[پایین‌تر]] از آن به انسان‌های [[وارسته]] اما غیر [[پیشوا]] مربوط میشود؛ مانند [[مادر حضرت موسی]] و [[حواری]] که از آن به | در اصطلاح از این الهام به «[[وحی تسدیدی]] و تأییدی» تعبیر میشود، مرتبه [[پایین‌تر]] از آن به انسان‌های [[وارسته]] اما غیر [[پیشوا]] مربوط میشود؛ مانند [[مادر حضرت موسی]] و [[حواری]] که از آن به «الهام نفسی» یاد میشود<ref>ر.ک: سید محمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۴، ص۳۳۴ و ج۶، ص۲۶۱؛ عبدالله جوادی آملی، تفسیر موضوعی، ج۷، ص۱۴۹؛ محمدهادی معرفت، التمهید فی علوم القرآن، ج۱، ص۲۷.</ref>. | ||
{{متن قرآن|وَأَوْحَيْنَا إِلَى أُمِّ مُوسَى أَنْ أَرْضِعِيهِ فَإِذَا خِفْتِ عَلَيْهِ فَأَلْقِيهِ فِي الْيَمِّ}}<ref>«و به مادر موسی الهام کردیم که به او شیر بده و اگر بر (جان) او ترسیدی او را (در صندوقی بنه و) به دریا فکن» سوره قصص، آیه ۷.</ref>. | {{متن قرآن|وَأَوْحَيْنَا إِلَى أُمِّ مُوسَى أَنْ أَرْضِعِيهِ فَإِذَا خِفْتِ عَلَيْهِ فَأَلْقِيهِ فِي الْيَمِّ}}<ref>«و به مادر موسی الهام کردیم که به او شیر بده و اگر بر (جان) او ترسیدی او را (در صندوقی بنه و) به دریا فکن» سوره قصص، آیه ۷.</ref>. | ||