علم معصوم به همه حقایق قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
←نتیجه‌گیری
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
==نتیجه‌گیری== | ==نتیجه‌گیری== | ||
*از جمع بندی مطالب ذکر شده و ادله‌ای که در این باره بیان شده به این نتیجه می‌رسیم که: | *از جمع بندی مطالب ذکر شده و ادله‌ای که در این باره بیان شده به این نتیجه می‌رسیم که: | ||
#علم [[امامان]] [[معصوم]] {{عم}} عین علم [[پیامبر اکرم]] {{صل}} است؛<ref>ر.ک. [[احد ایمانی|ایمانی، احد]]، وبگاه بهترین سخن‌ها</ref> | #علم [[امامان]] [[معصوم]] {{عم}} عین علم [[پیامبر اکرم]] {{صل}} است؛<ref>ر.ک. [[احد ایمانی|ایمانی، احد]]، وبگاه بهترین سخن‌ها</ref> | ||
#پیامبر اکرم{{صل}} مفسر و مبین واقعی قرآن کریم بوده و بعد از ایشان، امامان معصوم{{عم}} تفسیر، تأویل و بیان حقایق قرآن کریم را بر عهده دارند؛ | #پیامبر اکرم{{صل}} مفسر و مبین واقعی قرآن کریم بوده و بعد از ایشان، امامان معصوم{{عم}} تفسیر، تأویل و بیان حقایق قرآن کریم را بر عهده دارند؛ | ||
#این علم از سنخ علوم موهوبی بوده و از تعلیمات غیبی و الهامات باطنی سرچشمه گرفته و با هدایت‌های پیامبر و تأییدات ویژه خدای متعال از حقایق قرآنی آگاه می‌شوند نه اینکه، خود علم غیب باشد. درضمن، علم به همه حقایق قرآن کریم از قبیل علوم اکتسابی نیست که در معرض فراموشی یا خطا باشد.<ref>ر.ک. [[سید نسیم عباس نقوی|عباس نقوی، سید نسیم]]، [[علم پیامبر و ائمه به غیب (پایان‌نامه)|علم پیامبر و ائمه به غیب]]، ص۴۰؛ [[محمد صادق عظیمی|عظیمی، محمد صادق]]، [[سیر تطور موضوع گستره علم امام در کلام اسلامی (پایان‌نامه)|سیر تطور موضوع گستره علم امام در کلام اسلامی]]، ص ۱۷۱</ref> | #این علم از سنخ علوم موهوبی بوده و از تعلیمات غیبی و الهامات باطنی سرچشمه گرفته و با هدایت‌های پیامبر و تأییدات ویژه خدای متعال از حقایق قرآنی آگاه می‌شوند نه اینکه، خود علم غیب باشد. درضمن، علم به همه حقایق قرآن کریم از قبیل علوم اکتسابی نیست که در معرض فراموشی یا خطا باشد.<ref>ر.ک. [[سید نسیم عباس نقوی|عباس نقوی، سید نسیم]]، [[علم پیامبر و ائمه به غیب (پایان‌نامه)|علم پیامبر و ائمه به غیب]]، ص۴۰؛ [[محمد صادق عظیمی|عظیمی، محمد صادق]]، [[سیر تطور موضوع گستره علم امام در کلام اسلامی (پایان‌نامه)|سیر تطور موضوع گستره علم امام در کلام اسلامی]]، ص ۱۷۱</ref> | ||
#علم به باطن و اسرار قرآن کریم [[علم غیب]] نیست بلکه، علمی است که خداوند متعال آن را از طریق وحی، الهام و تأییدات خاص خودش به پیامبر اکرم{{صل}} و [[امامان]] [[معصوم]]{{عم}} آموخته است و شاهد آن ظواهر آیاتی است که در آنها واژۀ تاویل به کار رفته و بر این واقعیت دلالت دارد که لازمۀ تأویل، بهره‌مندی از علمی است که از جانب خداوند متعال به بنده‌ای که شایستگی و قابلیت افاضۀ الهی را یافته باشد اعطا می‌شود.<ref>ر.ک. [[علیه رضاداد|رضاداد، علیه]]، علم به تاویل آیات قرآن کریم و ائمه معصومین انحصار یا عدم انحصار، پایگاه تخصصی معارف اهل بیت</ref> | |||
==پرسش‌های وابسته== | ==پرسش‌های وابسته== | ||