برای غیبت امام مهدی چه زمینه سازی از جانب امامان انجام گرفت؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

:::::*[[حجیت روایات]] [[متواتر]] و قطع پدید آمده از این [[تواتر]]، ما را از بررسی [[سند]] [[روایات]] مربوط به[[غیبت]] بی‌نیاز می‌سازد. بیان جزئیات و ویژگی‌های خاص [[حضرت مهدی]] {{ع}}، از سوی [[اهل بیت]]{{عم}} و شخص [[پیامبر]]{{صل}}، [[مهدویت]] و [[غیبت]] را امری قطعی می‌سازد. آية [[الله]] [[سید صدرالدین صدر]] در کتاب المهدی{{ع}} [[روایات]] مربوط به تب [[حضرت مهدی]]{{ع}} را به گونه‌ای منظم و علمی بررسی کرده است. فهرست فصل دوم کتاب نشان می‌دهد، [[حضرت مهدی]]{{ع}} دقیقا مشخص شده است و هیچ کس نمی‌تواند درباره‌اش [[تردید]] کند. روایاتی که [[حضرت مهدی]] {{ع}} را از [[عرب]] یا کنانه یا [[قریش]] و یا [[بنی هاشم]] معرفی کرده با [[روایات]] دیگر که او را از [[فرزندان]] [[ابوطالب]]، [[آل محمد]]، [[عترت]]، [[اهل بیت]]، [[ذوی القربی]] و یا [[فرزندان]] [[امام علی|علی]]{{ع}} با خوانده است، تعارض ندارد، زیرا اعم و اخص شمرده می‌شوند. به همین ترتیب، روایاتی که آن [[حضرت]] را [[فرزند]] [[امام عسکری]]{{ع}} می‌دانند، مؤید دیگر [[اخبار]] است و با بیان خصوصیات دقیق، [[تردید]] را از [[مؤمنان]] می‌زداید. البته با توجه به اهمیت مسئله و [[لزوم]] فراهم آوردن زمینه این [[اعتقاد]] در میان [[مردم]]، نباید [[انتظار]] داشته باشیم تمام خصوصیات [[حضرت]]{{ع}} به وسيله [[پیامبر]] بیان شود. آن [[حضرت]] [[زمینه سازی]] را با بیان اصل مسئله [[مهدویت]] انجام داد و بیان خصوصیات را به [[امامان]] [[معصوم]] {{عم}} وانهاد. [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}}  از [[غیبت]] حضرتش پرده برداشت و [[امامان]] {{عم}} از درباره ویژگی‌های آن به تفصیل سخن گفتند <ref> برای تحقیق در این زمینه، افزون بر کمال الدین و تمام النعمه، جلد پنجاه و یکم بحار الانوار ( ابواب ۱۵ و ۱۶) نیز سودمند می نمایند، مسندهایی مانند: مسند الامام علی، مسند الإمام المجتبی، موسوعة كلمة الامام الحسين موسوعة الامام الصادق، مسند الامام الكاظم، مسند الامام الرضا، مسند الامام الجواد، مسند الإمام الهادی، مسند الإمام الحسن العسکری و عوالم العلوم محدث بحرانی نیز قابل استفاده هستند </ref> البته در [[روایات]] [[پیامبر]]{{صل}} اموری چون [[نسب]]، اهداف و صفات [[حضرت مهدی]] {{ع}} نیز به چشم می‌خورد. [[شیخ]] [[نجم الدين عسکری]] در کتاب المهدي الموعود المنتظر عند [[علماء]] اهل السنة والامامية ( جلد اول، باب ۱۶) نام [[چهل]] تن از علمای [[اهل سنت]] را ذکر می کند، که ولادت و [[غیبت]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} را پذیرفته‌اند. بنابراین، [[عقیده]] به تولد و [[غیبت]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} به [[شیعه]] اختصاص ندارد. ارتباط [[حضرت مهدی]] {{ع}} در دوران [[غیبت صغرا]] با سفیران خاص خود و توجه دادن [[شیعیان]] به مسئله مهم [[غیبت کبرا]] و نیز روایاتی که از حوادث دوران طولانی [[غیبت کبرا]] خبر می‌دهند، این بخش از [[تاریخ]] [[بشر]] و زندگی [[حضرت مهدی]] {{ع}} را مطمئن و تردیدناپذیر می‌سازد.<ref> به روایات رسیده از امام زمان {{ع}} در دوران سفارت سفرای چهارگانه رجوع شود. با توجه به [[امامت]] کودکی پنج ساله و کرامات وی، هر گونه اخباری از او قابل اعتماد خواهد بود، زیرا آنچه [[امامت]] ش را اثبات می کند بر صدق عصمت او نیز گواهی می دهد (کافی، ج ۲، ص ۴۶۷ و [[شیخ صدوق]] ، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۱۶۰) </ref>. [[ملاقات‌ها]] و [[تشرفات]] مستمر در طول قرنهای گذشته که پس از [[غیبت صغرا]] انجام گرفته است، بر درستی و [[تردید]] ناپذیری حیات [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} و تحقق [[غیبت کبرا]] گواهی می‌دهد.<ref> برای آشنایی فزون تر با این ملاقات ها، به کتاب های: شیخ طوسی، الغيبه، فصل سوم، ص ۲۵۳، ج ۲۲۳ به بعد؛ [[شیخ صدوق]] ، کمال الدین، ج ۲، باب ۴۳ ص ۱۱۳ - ۱۳۱ و... مراجعه شود </ref>»<ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[غیبت حضرت مهدی (مقاله)|غیبت حضرت مهدی]]، ص ۱۳۳ - ۱۳۵.</ref>.