پرش به محتوا

منتقم: تفاوت میان نسخه‌ها

۷ بایت حذف‌شده ،  ‏۷ اوت ۲۰۱۹
جز (جایگزینی متن - 'شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ' به 'شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۷: خط ۷:
*البته در پاره‏‌ای از [[روایات]] نیز گفته شده است: آن حضرت [[انتقام]] گیرنده [[خون]] تمامی [[امامان]]{{عم}} و [[مظلومان]] است<ref>[[امام علی]]{{ع}} فرمود:{{عربی|" وَ لَيَبْعَثَنَ‏ اللَّهُ‏ رَجُلًا مِنْ‏ وُلْدِي‏ فِي‏ آخِرِ الزَّمَانِ‏ يُطَالِبُ‏ بِدِمَائِنَا‏‏ ‏ "}}، نعمانی، الغیبة، ص ۱۴۰، ح ۱؛ ر. ک: محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۲، ص ۸، ح ۱</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص ۴۲۴.</ref>.
*البته در پاره‏‌ای از [[روایات]] نیز گفته شده است: آن حضرت [[انتقام]] گیرنده [[خون]] تمامی [[امامان]]{{عم}} و [[مظلومان]] است<ref>[[امام علی]]{{ع}} فرمود:{{عربی|" وَ لَيَبْعَثَنَ‏ اللَّهُ‏ رَجُلًا مِنْ‏ وُلْدِي‏ فِي‏ آخِرِ الزَّمَانِ‏ يُطَالِبُ‏ بِدِمَائِنَا‏‏ ‏ "}}، نعمانی، الغیبة، ص ۱۴۰، ح ۱؛ ر. ک: محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۲، ص ۸، ح ۱</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص ۴۲۴.</ref>.
==منتقم در موعودنامه==
==منتقم در موعودنامه==
*در بعضی از [[روایات]] و [[دعاها]] از [[حضرت بقیة الله]] {{ع}} با [[لقب]] "[[منتقم]]" یاد شده است. [[انتقام]] در لغت به معنی مجازات کردن به کار می‌رود. در [[قرآن کریم]] در مواردی این صفت به [[خدا]] هم نسبت داده شده است. به‌عنوان مثال در [[آیه]] ۳۷ سوره زمر می‌خوانیم: {{متن قرآن|أَلَيْسَ اللَّهُ بِعَزِيزٍ ذِي انتِقَامٍ}}.
*در بعضی از [[روایات]] و [[دعاها]] از [[حضرت بقیة الله]] {{ع}} با [[لقب]] "منتقم" یاد شده است. [[انتقام]] در لغت به معنی مجازات کردن به کار می‌رود. در [[قرآن کریم]] در مواردی این صفت به [[خدا]] هم نسبت داده شده است. به‌عنوان مثال در [[آیه]] ۳۷ سوره زمر می‌خوانیم: {{متن قرآن|أَلَيْسَ اللَّهُ بِعَزِيزٍ ذِي انتِقَامٍ}}.
*و اما [[حضرت مهدی]] {{ع}} پس از تمام شدن [[حجت]] بر [[مردم]] و از بین رفتن بهانه‌ها و عذرهاست که مجبور به استفاده از [[قدرت]] و [[شمشیر]] خواهد شد. به عبارت دیگر در شرایطی که هیچ‌چیز به جز [[قدرت]] نظامی کارایی ندارد، [[امام]] {{ع}} به آن متوسل خواهد شد وگرنه در آغاز [[قیام]] باز همانند [[انبیا]] و اوصیای الهی توده‌های [[مردم]] را [[موعظه]] می‌کنند و در حد لازم به روشنگری و از بین بردن [[شبهات]] آن‌ها می‌پردازند. منتهی چون بسیاری از افراد [[پیروی]] از [[اوامر]] و رهنمودهای آن حضرت را به زیان [[حکومت]] و [[موقعیت]] ظالمانه خود خواهند دید، در نتیجه علی‌رغم [[درک]] [[حقانیت]] آن حضرت به خاطر زرق‌وبرق و مطامع دنیوی به روی [[امام]] {{ع}} [[شمشیر]] خواهند کشید. در این شرایط‍‌ است که آن حضرت هم مجبور به استفاده از قوای نظامی و [[قدرت]] [[شمشیر]] خواهند شد.  
*و اما [[حضرت مهدی]] {{ع}} پس از تمام شدن [[حجت]] بر [[مردم]] و از بین رفتن بهانه‌ها و عذرهاست که مجبور به استفاده از [[قدرت]] و [[شمشیر]] خواهد شد. به عبارت دیگر در شرایطی که هیچ‌چیز به جز [[قدرت]] نظامی کارایی ندارد، [[امام]] {{ع}} به آن متوسل خواهد شد وگرنه در آغاز [[قیام]] باز همانند [[انبیا]] و اوصیای الهی توده‌های [[مردم]] را [[موعظه]] می‌کنند و در حد لازم به روشنگری و از بین بردن [[شبهات]] آن‌ها می‌پردازند. منتهی چون بسیاری از افراد [[پیروی]] از [[اوامر]] و رهنمودهای آن حضرت را به زیان [[حکومت]] و [[موقعیت]] ظالمانه خود خواهند دید، در نتیجه علی‌رغم [[درک]] [[حقانیت]] آن حضرت به خاطر زرق‌وبرق و مطامع دنیوی به روی [[امام]] {{ع}} [[شمشیر]] خواهند کشید. در این شرایط‍‌ است که آن حضرت هم مجبور به استفاده از قوای نظامی و [[قدرت]] [[شمشیر]] خواهند شد.  
*به علاوه از توجه به مضمون و مفاد [[روایات]] و ادعیه‌ای که [[امام عصر]]{{ع}} را با [[لقب]] [[منتقم]] یاد کرده‌اند، به خوبی این [[حقیقت]] روشن می‌شود که انتقام‌گیری آن حضرت از [[ستمگران]] و متعدیان به [[حقوق]] [[انسان‌ها]] و مستکبران خواهد بود؛ یعنی آن‌هایی که [[بندگان خدا]] را به [[بردگی]] برای خود وامی‌دارند و حاضر نیستند که بگذارند آن‌ها آزادانه برای خود یک زندگی و خطمشی مستقلی [[انتخاب]] کنند و به خاطر [[منافع]] خود، همه هستی و سرمایه‌های مادی و معنوی آنان را نابود می‌کنند. وقتی [[امام مهدی]] {{ع}} [[ظهور]] کنند از قدرت‌های استکباری، [[انتقام]] توده‌های مستضعفی را که سال‌ها تحت سیطره آن‌ها واقع شده‌اند خواهد گرفت. در مقابل، آن حضرت با توده‌های [[مردم]] جز به شیوه عفو و [[رحمت]] و [[بخشندگی]] [[رفتار]] نخواهند کرد. همان‌گونه که مفاد [[روایات]] و [[دعاها]] بر این موضوع دلالت دارند؛ به عنوان مثال:
*به علاوه از توجه به مضمون و مفاد [[روایات]] و ادعیه‌ای که [[امام عصر]]{{ع}} را با [[لقب]] منتقم یاد کرده‌اند، به خوبی این [[حقیقت]] روشن می‌شود که انتقام‌گیری آن حضرت از [[ستمگران]] و متعدیان به [[حقوق]] [[انسان‌ها]] و مستکبران خواهد بود؛ یعنی آن‌هایی که [[بندگان خدا]] را به [[بردگی]] برای خود وامی‌دارند و حاضر نیستند که بگذارند آن‌ها آزادانه برای خود یک زندگی و خطمشی مستقلی [[انتخاب]] کنند و به خاطر [[منافع]] خود، همه هستی و سرمایه‌های مادی و معنوی آنان را نابود می‌کنند. وقتی [[امام مهدی]] {{ع}} [[ظهور]] کنند از قدرت‌های استکباری، [[انتقام]] توده‌های مستضعفی را که سال‌ها تحت سیطره آن‌ها واقع شده‌اند خواهد گرفت. در مقابل، آن حضرت با توده‌های [[مردم]] جز به شیوه عفو و [[رحمت]] و [[بخشندگی]] [[رفتار]] نخواهند کرد. همان‌گونه که مفاد [[روایات]] و [[دعاها]] بر این موضوع دلالت دارند؛ به عنوان مثال:
#[[پیامبر اکرم]] {{صل}} در [[خطبه]] معروف خود در روز [[عید غدیر]] وقتی به توصیف [[امام مهدی]] {{ع}} می‌پردازند می‌فرمایند: {{عربی|"أَلَا إِنَّهُ الْمُنْتَقِمُ مِنَ الظَّالِمِينَ... أَلَا إِنَّهُ مُدْرِكٌ بِكُلِّ ثَارٍ لِأَوْلِيَاءِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ"}} [[آگاه]] باشید که او [[[خاتم الاوصیاء]] [[مهدی موعود]] {{ع}}] انتقام‌گیرنده از [[ستمگران]] است... او [[خونخواه]] [[خون]] به ناحق ریخته همه [[بندگان]] [[صالح]] خداست...<ref>بحار الانوار، ج ۳۷، صص ۲۱۱ و ۲۱۳.</ref>.
#[[پیامبر اکرم]] {{صل}} در [[خطبه]] معروف خود در روز [[عید غدیر]] وقتی به توصیف [[امام مهدی]] {{ع}} می‌پردازند می‌فرمایند: {{عربی|"أَلَا إِنَّهُ الْمُنْتَقِمُ مِنَ الظَّالِمِينَ... أَلَا إِنَّهُ مُدْرِكٌ بِكُلِّ ثَارٍ لِأَوْلِيَاءِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ"}} [[آگاه]] باشید که او [[[خاتم الاوصیاء]] [[مهدی موعود]] {{ع}}] انتقام‌گیرنده از [[ستمگران]] است... او [[خونخواه]] [[خون]] به ناحق ریخته همه [[بندگان]] [[صالح]] خداست...<ref>بحار الانوار، ج ۳۷، صص ۲۱۱ و ۲۱۳.</ref>.
#[[احمد بن اسحاق]] می‌گوید: روزی در حضور [[امام عسکری]] {{ع}} بودم که [[توفیق]] [[زیارت]] [[فرزند]] بزرگوارشان [[امام مهدی]] {{ع}} نصیب من شد. شنیدم که آن [[جانشین]] بر حق‌ [[حضرت عسکری]] {{ع}} فرمودند: {{عربی|"أَنَا بَقِيَّةُ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ وَ الْمُنْتَقِمُ مِنْ أَعْدَائِهِ"}}، من [[بقیة الله]] در روی [[زمین]] [[خدا]] هستم که از [[دشمنان]] [[خدا]] [[انتقام]] خواهم گرفت...<ref>الزام الناصب، ج ۱، ص ۲۵۳.</ref>.
#[[احمد بن اسحاق]] می‌گوید: روزی در حضور [[امام عسکری]] {{ع}} بودم که [[توفیق]] [[زیارت]] [[فرزند]] بزرگوارشان [[امام مهدی]] {{ع}} نصیب من شد. شنیدم که آن [[جانشین]] بر حق‌ [[حضرت عسکری]] {{ع}} فرمودند: {{عربی|"أَنَا بَقِيَّةُ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ وَ الْمُنْتَقِمُ مِنْ أَعْدَائِهِ"}}، من [[بقیة الله]] در روی [[زمین]] [[خدا]] هستم که از [[دشمنان]] [[خدا]] [[انتقام]] خواهم گرفت...<ref>الزام الناصب، ج ۱، ص ۲۵۳.</ref>.
خط ۱۶: خط ۱۶:
#در [[حدیث معراج]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}} باز در این‌باره می‌خوانیم؛ وقتی در [[عرش الهی]] چشم [[رسول گرامی اسلام]] به نورهای [[ائمه]] اطهار {{عم}} افتاد و دید یکی از آن‌ها با سایر نورها فرق می‌کند، از جانب [[خداوند متعال]] ندا رسید که: او همان [[قائم]] ماست. او همان کسی است که [[حلال]] ما را [[حلال]] و [[حرام]] ما را [[حرام]] خواهد کرد... من به توسط‍‌ او از [[دشمنان]] [[انتقام]] خواهم گرفت...<ref>کمال الدین، ج ۲، ص ۲۵۲.</ref>.
#در [[حدیث معراج]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}} باز در این‌باره می‌خوانیم؛ وقتی در [[عرش الهی]] چشم [[رسول گرامی اسلام]] به نورهای [[ائمه]] اطهار {{عم}} افتاد و دید یکی از آن‌ها با سایر نورها فرق می‌کند، از جانب [[خداوند متعال]] ندا رسید که: او همان [[قائم]] ماست. او همان کسی است که [[حلال]] ما را [[حلال]] و [[حرام]] ما را [[حرام]] خواهد کرد... من به توسط‍‌ او از [[دشمنان]] [[انتقام]] خواهم گرفت...<ref>کمال الدین، ج ۲، ص ۲۵۲.</ref>.
*همان‌گونه که از تک‌تک این [[روایت‌ها]] و نظایر آن‌ها برمی‌آید، [[مهدی موعود]] {{ع}} آن دست [[انتقام]] خداوندی است که همه [[حقوق]] پایمال‌شده [[انسان‌های صالح]] و [[مظلوم]] در طول [[تاریخ]] را از [[دشمنان]] باز خواهد ستاند. و هرکجا خونی به ناحق ریخته شده است [[انتقام]] آن را از عاملان آن خواهد گرفت و این کار نه تنها موجب نگرانی و [[دلهره]] [[مردم]] نمی‌شود، بلکه دل‌های توده [[مردم]] را در طول [[تاریخ]] [[شادابی]] می‌بخشد و به آن‌ها نشان می‌دهد که اگر در نتیجه طغیان و [[تعدی]] عده‌ای [[ستمگر]] برخی از [[حقوق]] آن‌ها پایمال شد، بالاخره روزی [[ستمگران]] به سزای اعمال خود رسیدند<ref>نشریه موعود، ش ۳۴، ص ۳۴.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۰۰.</ref>.
*همان‌گونه که از تک‌تک این [[روایت‌ها]] و نظایر آن‌ها برمی‌آید، [[مهدی موعود]] {{ع}} آن دست [[انتقام]] خداوندی است که همه [[حقوق]] پایمال‌شده [[انسان‌های صالح]] و [[مظلوم]] در طول [[تاریخ]] را از [[دشمنان]] باز خواهد ستاند. و هرکجا خونی به ناحق ریخته شده است [[انتقام]] آن را از عاملان آن خواهد گرفت و این کار نه تنها موجب نگرانی و [[دلهره]] [[مردم]] نمی‌شود، بلکه دل‌های توده [[مردم]] را در طول [[تاریخ]] [[شادابی]] می‌بخشد و به آن‌ها نشان می‌دهد که اگر در نتیجه طغیان و [[تعدی]] عده‌ای [[ستمگر]] برخی از [[حقوق]] آن‌ها پایمال شد، بالاخره روزی [[ستمگران]] به سزای اعمال خود رسیدند<ref>نشریه موعود، ش ۳۴، ص ۳۴.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۰۰.</ref>.
== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==
{{پرسمان القاب امام مهدی}}
{{پرسمان القاب امام مهدی}}
۱۹٬۴۱۸

ویرایش