بحث:آیا مفاتح الغیب یا کلیدهای غیب تنها در دست خدایند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
بحث:آیا مفاتح الغیب یا کلیدهای غیب تنها در دست خدایند؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۳ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۲۹
، ۱۳ اوت ۲۰۱۹←معنای انحصار علم غیب
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
*"مفاتح" جمع "مفتح" به کسر میم به معنای کلید، و به [[فتح]] آن به معنای خزینه است.<ref>ر.ک. واعظی، حسین، گستره و چگونگی علم امام از منظر کتاب، سنت و عقل، ص ۱۹۲</ref> در صورت اول، تمام کلیدهای [[غیب]] در دست [[خداوند]] است و در صورت دوم تمام خزانههای [[غیب]]؛<ref>ر.ک. واعظی، حسین، گستره و چگونگی علم امام از منظر کتاب، سنت و عقل، ص ۱۹۲؛ مطهری، احمد، کاردان، غلامرضا، علم پیامبر و امام در قرآن، ص ۱۹ و ۲۰</ref> و ممکن است هر دو معنا صحیح باشد، زیرا هر کجا خزینهای هست، کلیدی هم وجود دارد.<ref>ر.ک. مکارم، ناصر، تفسیر نمونه، ج ۵، ص ۲۶۹</ref> و [[غیب]] به معنای استتار و [[پنهان]] بودن چیزی از چشم است و بر هر چیزی که از حواس و [[علم]] [[انسان]] پوشیده باشد، به کار می‌رود.<ref>ر.ک. واعظی، حسین، گستره و چگونگی علم امام از منظر کتاب، سنت و عقل، ص ۱۹۲</ref> | *"مفاتح" جمع "مفتح" به کسر میم به معنای کلید، و به [[فتح]] آن به معنای خزینه است.<ref>ر.ک. واعظی، حسین، گستره و چگونگی علم امام از منظر کتاب، سنت و عقل، ص ۱۹۲</ref> در صورت اول، تمام کلیدهای [[غیب]] در دست [[خداوند]] است و در صورت دوم تمام خزانههای [[غیب]]؛<ref>ر.ک. واعظی، حسین، گستره و چگونگی علم امام از منظر کتاب، سنت و عقل، ص ۱۹۲؛ مطهری، احمد، کاردان، غلامرضا، علم پیامبر و امام در قرآن، ص ۱۹ و ۲۰</ref> و ممکن است هر دو معنا صحیح باشد، زیرا هر کجا خزینهای هست، کلیدی هم وجود دارد.<ref>ر.ک. مکارم، ناصر، تفسیر نمونه، ج ۵، ص ۲۶۹</ref> و [[غیب]] به معنای استتار و [[پنهان]] بودن چیزی از چشم است و بر هر چیزی که از حواس و [[علم]] [[انسان]] پوشیده باشد، به کار می‌رود.<ref>ر.ک. واعظی، حسین، گستره و چگونگی علم امام از منظر کتاب، سنت و عقل، ص ۱۹۲</ref> | ||
==معنای انحصار [[علم غیب]]== | ==معنای انحصار [[علم غیب]]== | ||
*[[قرآن کریم]] [[علم غیب]] را منحصر در [[خداوند متعال]] می‌داند:<ref>ر.ک. طباطبایی، سیدمحمد حسین، ترجمه المیزان، ج ۷، ص ۱۷۸؛ مکارم، ناصر، تفسیر نمونه، ج ۱۷، ص ۹۸؛ رضایی اصفهانی، تفسیر قرآن مهر، ج ۶، ص ۱۰۹؛ واعظی، حسین، گستره و چگونگی علم امام از منظر کتاب، سنت و عقل، ص ۱۹۲</ref> {{متن قرآن| | *[[قرآن کریم]] [[علم غیب]] را منحصر در [[خداوند متعال]] می‌داند:<ref>ر.ک. طباطبایی، سیدمحمد حسین، ترجمه المیزان، ج ۷، ص ۱۷۸؛ مکارم، ناصر، تفسیر نمونه، ج ۱۷، ص ۹۸؛ رضایی اصفهانی، تفسیر قرآن مهر، ج ۶، ص ۱۰۹؛ واعظی، حسین، گستره و چگونگی علم امام از منظر کتاب، سنت و عقل، ص ۱۹۲</ref> {{متن قرآن|وَعِندَهُ مَفَاتِحُ الْغَيْبِ لاَ يَعْلَمُهَا إِلاَّ هُوَ}}<ref>«و کلیدهای (چیزهای) نهان نزد اوست؛ (هیچ کس) جز او آنها را نمی‌داند؛ و او آنچه را در خشکی و دریاست می‌داند و هیچ برگی فرو نمی‌افتد مگر که او آن را می‌داند و هیچ دانه‌ای در تاریکی‌های زمین و هیچ تر و خشکی نیست جز آنکه در کتابی روشن آمده است» سوره انعام، آیه ۵۹.</ref> یعنی کسی جز [[خدا]] به آن خزینهها و یا به گشودن درهای آن و [[تصرف]] در آن دسترسی ندارد،<ref>ر.ک. طباطبایی، سیدمحمد حسین، ترجمه المیزان، ج ۷، ص ۱۷۸</ref> منتها منظور، [[علم غیب]] هایی است که در خزینه هایِ در بسته و در پسِ پردههای ابهام قرار دارد.<ref>ر.ک. طباطبایی، سیدمحمد حسین ترجمه المیزان، ج ۷، ص ۱۷۸</ref> و [[علم]] [[خدا]] به زمان و مکان و یا حالت خاصی منحصر نمی‌شود، زیرا [[علم]] او ذاتی است و نه اکتسابی و [[ذات خدا]] نه زمان دارد نه مکان و نه با تغییر حالت‌ها و رویدادها تغییر می‌کند.<ref>ر.ک. مغنیه، محمدجواد، تفسیر کاشف، ج ۳، ص ۲۰۱</ref> | ||
==مصادیق مفاتح الغیب== | ==مصادیق مفاتح الغیب== | ||
*در روایتی ذیل آیۀ ۳۴ سورۀ [[لقمان]]،<ref>{{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَ یُنَزِّلُ الْغَیْثَ وَ یَعْلَمُ ما فِی الْأَرْحامِ وَ ما تَدْری نَفْسٌ ما ذا تَکْسِبُ غَداً وَ ما تَدْری نَفْسٌ بِأَیِّ أَرْضٍ تَمُوتُ إِنَّ اللَّهَ عَلیمٌ خَبیرٌ}}</ref> منظور از کلیدهایِ [[غیب]] پنج مورد دانسته شده است:<ref>ر.ک. مکارم، ناصر، تفسیر نمونه، ج ۱۷، ص ۹۸</ref> «زمان وقوع [[قیامت]]، زمان بارش [[باران]]، [[آگاهی]] از آنچه درون رحم است، اتفاقاتی که قرار است فردا بیافتد و اینکه [[انسان]] نمی‌داند در کدام [[زمین]] خواهد مرد».<ref>ر.ک. مغنیه، محمدجواد، تفسیر کاشف، ج ۳، ص ۲۰۱؛ سیوطی، جلال الدین، الدر المنثور ج ۳ ص ۱۵</ref> | *در روایتی ذیل آیۀ ۳۴ سورۀ [[لقمان]]،<ref>{{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَ یُنَزِّلُ الْغَیْثَ وَ یَعْلَمُ ما فِی الْأَرْحامِ وَ ما تَدْری نَفْسٌ ما ذا تَکْسِبُ غَداً وَ ما تَدْری نَفْسٌ بِأَیِّ أَرْضٍ تَمُوتُ إِنَّ اللَّهَ عَلیمٌ خَبیرٌ}}</ref> منظور از کلیدهایِ [[غیب]] پنج مورد دانسته شده است:<ref>ر.ک. مکارم، ناصر، تفسیر نمونه، ج ۱۷، ص ۹۸</ref> «زمان وقوع [[قیامت]]، زمان بارش [[باران]]، [[آگاهی]] از آنچه درون رحم است، اتفاقاتی که قرار است فردا بیافتد و اینکه [[انسان]] نمی‌داند در کدام [[زمین]] خواهد مرد».<ref>ر.ک. مغنیه، محمدجواد، تفسیر کاشف، ج ۳، ص ۲۰۱؛ سیوطی، جلال الدین، الدر المنثور ج ۳ ص ۱۵</ref> | ||