|
|
خط ۱: |
خط ۱: |
| {{جمع شدن|۱. حجت الاسلام و المسلمین اباذری؛}}
| | ==نویسنده: آقای ظرافتی== |
| [[پرونده:152003.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[محمود اباذری]]]]
| |
| ::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[محمود اباذری]]'''، در کتاب ''«[[ادعیه و زیارات مهدوی (کتاب)|ادعیه و زیارات مهدوی]]»'' در اینباره گفته است:
| |
| ::::::«[[اهل بیت]]{{عم}} "[[سبیل]] [[الله]]" و تنها راه رسیدن به [[رضوان]] و [[خشنودی]] [[خداوند]] میباشند؛ زیرا راهی که خود [[خداوند]] قرار داده است، به [[حکم]] صریح [[قرآن]] راهی جز این نیست، در نتیجه، این فراز از [[دعا]] یعنی {{متن حدیث| فَكَانُوا هُمُ السَّبِيلَ إِلَيْكَ، وَ الْمَسْلَكَ إِلَى رِضْوَانِكَ }} که به دنبال سه [[آیه مودت]] آمده، در واقع نتیجهگیری از [[آیات]] است.
| |
| [[اهل بیت]]{{عم}} به [[دلیل]] بهرهمندی از [[عصمت]]، برای [[بشر]] شاخص و عَلَم [[هدایت]] هستند و محال است کسی بدون [[تمسک]] به آنان در راه [[عبودیت]] و [[بندگی]] [[گمراه]] نشود؛ این بیان صریح [[پیامبر خدا]] در [[حدیث ثقلین]] و مانند آن است که: {{متن حدیث|مَا إِنْ تَمَسَّكْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا بَعْدِي أَبَدا}}<ref>صحیح مسلم یک جلدی، ص۹۴۱، کتاب فضائل الصحابه، باب۴ فضائل علی بن ابی طالب ح۲۴۰۸؛ سنن ترمذی (یک جلدی)، کتاب المناقب، باب ۳۲، مناقب اهل بیت النبی، ح۳۷۹۷، ص۹۹۲.</ref>»<ref>[[محمود اباذری|اباذری، محمود]]، [[ادعیه و زیارات مهدوی (کتاب)|ادعیه و زیارات مهدوی]]، ص ۹۵.</ref>.
| |
| {{پایان جمع شدن}}
| |
| | |
| {{جمع شدن|۱. حجت الاسلام و المسلمین هدایتنیا؛}}
| |
| [[پرونده:152021.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[فرجالله هدایتنیا]]]]
| |
| ::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[فرجالله هدایتنیا]]'''، در مقاله ''«[[ابعاد انتظار در قرآن کریم و روایات (مقاله)| ابعاد انتظار در قرآن کریم و روایات]]»'' در اینباره گفته است:
| |
| ::::::«در رابطه بین [[امام]] و [[مأموم]]، [[مأموم]] پیوسته دنبالهرو [[امام]] خویش است که معنای [[شیعه]] نیز همین است. گفتار، [[رفتار]] و تقریرات [[امام]] برای او [[حجت]] است و این سه، [[وظایف]] فردی و [[اجتماعی]] او را تنظیم میکند.
| |
| ::::::در این میان [[غیبت امام]] ممکن است [[مأموم]] را در حالت تحیر و سرگردانی قرار دهد. برای پیشگیری از چنین حالتی چه باید کرد و خلاء [[حضور امام]] را چه چیزی پر میکند؟ خوشبختانه [[شیعه]] [[منتظر]]، گرفتار چنین حالتی نخواهد شد؛ زیرا [[روایات]] فراوانی از [[رسول گرامی اسلام]] و [[جانشینان]] پاکش وجود دارد که حتی [[تکلیف]] جزئیترین مسائل را روشن کرده است.
| |
| ::::::بنابراین، [[شیعه]] [[منتظر]] در دوران [[انتظار]] بایستی از [[دستورات امامان]] پیش از [[امام غایب]] [[تبعیت]] کند. آنچه بیان شد در پاسخ [[امام صادق]]{{ع}} به پرسشی در همین باره است. [[راوی]] میگوید: به [[امام صادق]] عرض کردم، اگر دوران فترتی فرا رسد که [[مسلمانان]] [[امام]] خود را نمیشناسند یا او را نمیبینند چه باید بکنند؟ [[امام]] در پاسخ فرمود: "هرگاه چنین شرایطی پیش آید، پس به [[امام]] قبلی [[متوسل]] شوید، و [[دستورات]] او را نصبالعین خود قرار دهید تا [[امام]] آخرین [[ظهور]] کند"<ref>{{متن حدیث|إِذَا كَانَ ذَلِكَ فَتَمَسَّكُوا بِالْأَمْرِ الْأَوَّلِ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَكُمُ الْآخِرُ}}؛ بحارالانوار، ج۵۲، ص۱۳۲. در همین مأخذ روایات دیگری به همین مضمون نقل شده است.</ref>.
| |
| ::::::بنابراین [[تکلیف]] ما در [[دوران غیبت]] [[پیروی]] وجود از فرامین [[امامان]] پیشین است. با توجه به اینکه میان [[دستورات امامان]] تفاوتی وجود ندارد و همه آنان [[اراده]] [[تشریعی]] [[خداوند سبحان]] را برای ما بیان کردهاند، میان دوران حضور و [[دوران غیبت]] تفاوتی وجود نخواهد داشت<ref>[[فرجالله هدایتنیا|هدایتنیا، فرجالله]]، [[ابعاد انتظار در قرآن کریم و روایات (مقاله)| ابعاد انتظار در قرآن کریم و روایات]]، ص۱۲۳-۱۲۴.</ref>.
| |
| {{پایان جمع شدن}}
| |
| | |
| {{جمع شدن|۱. آیتالله حسینی خامنهای؛}}
| |
| [[پرونده:11760.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[سید علی حسینی خامنهای]]]]
| |
| ::::::آیتالله '''[[سید علی حسینی خامنهای]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت از منظر ولایت (کتاب)|مهدویت از منظر ولایت]]»'' در اینباره گفته است:
| |
| ::::::«[[امام زمان]] باید به صورت یک [[الگو]] برای [[مؤمنین]] در آید. اگر آن [[حضرت]] با [[کفر]] میجنگد و برای [[عدالت]] زحمت میکشد و [[مجاهدت]] میکند، ما هم که [[مأموم]] و دنبالهرو او هستیم، باید برای [[گسترش عدالت]] [[مجاهدت]] کنیم. اگر آن [[حضرت]] [[پرچم]] [[دین]] و [[قرآن]] و [[نظام]] [[الهی]] را در سراسر عالم خواهد گستراند، ما هم که دنباله رو و [[معتقد]] به او هستیم باید تا حدی که در [[توان]] ماست در گوشهای از [[دنیا]] [[پرچم]] [[اسلام]] را بر افراشته نگاه داریم. فاصله میان ما و [[امام زمان]] به معنای فاصله یک [[امام]] و [[مأموم]] است. این برداشت مثبت موجب شد که [[دلهای روشن]] و فکرهای صحیح در صدد [[مبارزه]] بر آیند<ref>خطبههای نماز جمعه تهران، رسالت ۱۲/۱/۶۷.</ref>»<ref>[[سید علی حسینی خامنهای|حسینی خامنهای، سید علی]]، [[مهدویت از منظر ولایت (کتاب)|مهدویت از منظر ولایت]]، ص۶۰-۶۱.</ref>.
| |
| {{پایان جمع شدن}}
| |
| | |
| ==پاسخ تفصیلی== | | ==پاسخ تفصیلی== |
|
| |
|