انواع انتظار چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

#در یک تقسیم‌بندی بر اساس برداشت‌هایی که از [[انتظار]] صورت می‌‌گیرد به [[انتظار صحیح]] و [[انتظار انحرافی|انحرافی]] تقسیم می‌‌شود:

##[[برداشت‌های صحیح از انتظار]] با نام‌های مختلفی همچون: [[انتظار راستین]]، [[انتظار مثبت]] و [[انتظار سازنده|سازنده]] و [[انتظار پویا|پویا]] یاد می‌‌شود:

###'''[[انتظار راستین]]''': لازمۀ [[انتظار راستین]] به دست آوردن ارکان آن است، این ارکان عبارتند از: [[امید به وضع مطلوب]]؛ [[اعتراض به وضع موجود]] و [[اقدام برای تحقق وضع مطلوب]]<ref>ر.ک: سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۷۶-۸۴؛ قائمی، علی، نگاهی به مسأله انتظار، ص۳۰-۳۴؛ پناهیان؛ علی رضا، انتظار عامیانه عالمانه عارفانه، ص ۱۰۶؛ زینتی، علی، انتظار و امنیت روانی، ص: ۲۹۷-۲۹۸؛ موسوی، سید مهدی، تربیت سیاسی در پرتو انتظار، ص ۳۴.</ref>.

###'''[[انتظار مثبت]] و [[انتظار سازنده|سازنده]]''': [[انتظار مثبت]]، [[انتظار فعال]] و تأثیرگذاری است که [[منتظر]] را در تکاپوی تحولات و تغییرات شدید [[جامعه]]، [[یاری]] می‌‌رساند و او را در ترسیم [[جامعۀ مطلوب مهدوی]] [[قوی]] و [[توانمند]] می‌‌سازد<ref>ر.ک. ضمیری، محدرضا، کارکردهای انتظار سازنده در اصلاح ناهنجاری‌¬های اجتماعی، ص 283 ـ 284.</ref>.

###'''[[انتظار پویا]]''': [[منتظر]]، در [[حقیقت]] به شرایط آرمانی و آیندۀ زیبا چشم دوخته است از این رو باید تلاش کند تا زمینه‌ها و [[شرایط ظهور امام]]{{ع}} فراهم گردد<ref>ر.ک. کرمی، رضا علی، خانواده منتظر امام زمان، ص ۱۴.</ref>.  

##[[برداشت‌های انحرافی از موضوع انتظار فرج]] را می‌‌توان به صورت زیر دسته‌بندی کرد:

###'''[[انتظار مذهب احتراز]]''': برخی [[ظهور]] را تنها به [[ارادۀ الهی]] وابسته می‌دانند و [[اصلاح]] امور را به آمدن [[حضرت مهدی]] واگذار می‌کنند و نه تنها برای [[برپایی حکومت]] [[اقدام]] نمی‌کنند بلکه آن را [[مانع ظهور]] و محکوم به بطلان می‌پندارند<ref>ر.ک. [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[ادب فنای مقربان (کتاب)|ادب فنای مقربان]]، ج۹، ص۳۵۷، ۳۶۶</ref>.  

###'''[[انتظار مذهب اعتراض]]''': [[انتظار]] را به صورت مطلق؛ مذهبی اعتراضی معرفی می‌نماید که [[منتظر]]، [[معترض به وضع موجود]] و [[خواستار وضع مطلوب]] است<ref>[[علی شریعتی|شریعتی، علی]]، انتظار مذهب اعتراض.</ref>.<ref>ر.ک. [[میرزا عباس مهدوی‌فرد|مهدوی‌فرد، میرزا عباس]]، [[فلسفه انتظار (کتاب)|فلسفه انتظار]]، ص ۸۹ ـ ۹۴.</ref>

###'''[[انتظار خاموش]]''': به دیدگاه کسانی اطلاق می‌شود که پدیدۀ [[ظهور]] را تنها معلول [[اراده الهی|اراده]] و [[مشیت الهی]] می‌دانند و برای عوامل انسانی و طبیعی، نقش چندانی قائل نیستند و [[شیعیان]] را به [[زمینه‌سازی]] و تهیه [[مقدمات ظهور]] [[مکلف]] نمی‌دانند<ref>ر.ک. [[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[آموزه انتظار و زمینه‌سازی ظهور (مقاله)| آموزه انتظار و زمینه‌سازی ظهور]]، ص ۱۲۰ ـ ۱۲۱. </ref>.  

#در تقسیمی دیگر [[انتظار]] بر اساس مراتب آن، به [[انتظار قلبی]] و [[انتظار عملی|عملی]]  تقسیم می‌‌شود:

##'''[[انتظار قلبی]]''': [[انتظار]] عبارت است از یک حالت [[قلبی]] و [[روحی]] که از آن آماده شدن برای چیزی که در انتظارش هستی، استفاده می‌‌شود لذا هر [[قدر]] [[انتظار]] شدیدتر باشد، آماده شدن هم بیشتر می‌‌شود<ref>ر.ک: [[سید محمد بنی‌هاشمی|بنی‌هاشمی، سید محمد]]، انتظار فرج، ص۳۰.</ref>. ‌انتظار حالتی [[قلبی]] و [[نفسانی]] است که وقتی شدت یافت و عمق و [[غنا]] پیدا کرد از [[قلب]] به اعضا و جوارح سرازیر می‌‌شود و آثار خود را در عمل نشان می‌دهد و روشن است، [[انتظار]] مورد نظر [[پیشوایان معصوم]] همان [[انتظار]] عمق و [[غنا]] یافته است که موجب تلاش و [[مجاهدت]] [[منتظر]] می‌شود<ref>ر.ک: [[نصرت‌الله آیتی|آیتی، نصرت‌الله]]، مکاتبه اختصاصی [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>.

##'''[[انتظار عملی]]''': [[انتظار عملی]]؛ یعنی فراهم آوردن [[زمینه‌های ظهور]] و مقدمات تحقق آنچه مورد [[انتظار]] است<ref>ر.ک. [[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[انتظار مسئولانه (مقاله)|انتظار مسئولانه]]، ص؟؟؟؛ [[محسن اراکی|اراکی، محسن]]، [[نگاهی به رسالت و امامت (کتاب)|نگاهی به رسالت و امامت]]، ص۹۲-۹۴.</ref>. [[انتظار عملی]] یعنی اینکه [[منتظر واقعی]] در تمامی عرصه‌ها، زندگیِ [[امام زمان]] پسند داشته باشد و [[عصر غیبت]] را عصر [[تکلیف]] بداند و علاوه بر [[اصلاح خود]] در [[اصلاح دیگران]] نیز کوشا باشد و به وظیفۀ خود در [[امر به معروف و نهی از منکر]]، [[مبارزه]] با [[ظلم]]، تلاش در [[گسترش عدالت]] و [[دینداری]] عمل نماید<ref>ر.ک. [[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[انتظار مسئولانه (مقاله)|انتظار مسئولانه]]، ص؟؟؟.</ref> آنچه در تسریع [[قیام حضرت مهدی]]{{ع}} مؤثر است، [[انتظار عملی]] است که هر چه بر تعداد [[منتظران]] عملی [[حضرت]] افزوده ‌شود، [[ظهور]] آن [[حضرت]] نزدیک‌تر می‌شود و موفقیت در [[دعوت]] را شدیدتر می‌سازد<ref>ر.ک: [[سید رضا صدر|صدر، سید رضا]]، [[راه مهدی (کتاب)|راه مهدی]]، ج ۱، ص ۹۸۷. </ref>.

##[[انتظار عام]]: [[انتظار عام]]، که از آن، [[انتظار فرج]] به صورت مطلق تعبیر شده است<ref>ر.ک. رضوانی، علی اصغر، وظایف ما در عصر غیبت، ص ۵۲ -۵۴.</ref>. [[انتظار فرج]] به معنای عام، یعنی [[انتظار]] [[گشایش]] و [[امید به آینده]] و [[نکوهش]] [[یأس]] و [[ناامیدی]]. [[پیامبر اکرم]]{{صل}} می‌فرماید: {{متن حدیث|أَفْضَلُ الْعِبَادَةِ انْتِظَارُ الْفَرَجِ}}<ref>کمال الدین و تمام النعمه، ج ۱، ص ۲۸۷.</ref>.<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، مؤلفه‌های انتظار توانمند از نگاه روایات معصومین، ص؟؟؟؛ خاتمی، سید احمد، انتظار مسئولانه، ص؟؟؟</ref> به تعبیر دیگر [[انتظار عام]] انتظاری است که متعلق آن عام و مطلق است و به معنای [[امید]] و [[امیدواری]] به هر نوع مشکل و معضلی اعم از مادی و [[معنوی]]، [[دنیایی]] و [[آخرتی]] و فردی و [[اجتماعی]] است<ref>ر.ک. الهی‌نژاد، حسین، بررسی و تحلیل انتظار در اهل‌سنت، ص ۲۶-۲۷.</ref>.

##[[انتظار خاص]]: مراد از [[انتظار خاص]]، [[انتظار ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} است<ref>ر.ک. رضوانی، علی اصغر، وظایف ما در عصر غیبت، ص ۵۴ -۵۵.</ref>. [[انتظار]]، اصطلاحی خاص به معنای [[امید]] داشتن به [[تحقق ظهور]] و آمدن [[منجی آسمانی]] به [[نام امام مهدی]]{{ع}} است؛ یعنی چشم داشتن به فرارسیدن روز [[موعود]] که [[موعود جهانی]] با آمدنش [[زمین]] و زمینیان را خوشبخت کند و بستر [[زندگی]] انسانی را فراهم سازد <ref>ر.ک. الهی‌نژاد، حسین، بررسی و تحلیل انتظار در اهل‌سنت، ص ۲۴؛ سلیمیان، خدامراد، مؤلفه‌های انتظار توانمند از نگاه روایات معصومین، ص؟؟؟</ref>.