ایمان در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
←تقلید در ایمان
| خط ۹۲: | خط ۹۲: | ||
==[[تقلید]] در [[ایمان]]== | ==[[تقلید]] در [[ایمان]]== | ||
*[[فقهای اهل سنت]]، [[تقلید]] در ایمان را درست می‌دانند اما [[معتزله]]، [[اشاعره]] و [[امامیه]] آن را صحیح نمی‌دانند. برخی ادلۀ صحت [[تقلید]] در ایمان عبارت است از: | |||
# ایمان همان [[تصدیق]] است و این [[تصدیق]] وجود پیدا کرده است بدون اینکه با آنچه که موجب [[کفر]] است مقارن باشد. منتها باید دانست: درست که ایمان همان [[تصدیق]] است، لکن [[تصدیق]] مبتنی بر [[معرفت]] است و در [[تقلید]] حصول [[معرفت]] وجود ندارد. | |||
#در [[آیات قرآن]] از [[جدال]] در [[آیات الهی]] [[نهی]] شده است: {{متن قرآن|مَا يُجَادِلُ فِي آيَاتِ اللَّهِ إِلَّا الَّذِينَ كَفَرُوا}}<ref>«جز کافران کسی در آیات خداوند چالش نمی‌ورزد» سوره غافر، آیه ۴.</ref> و [[تفکر]] باب [[جدال]] را می‌گشاید، پس جایز نیست. اما باید دانست هر گونه [[جدال]] مقصود نیست، بلکه مراد [[جدال]] به [[باطل]] است به [[دلیل]]: {{متن قرآن|وَجَادَلُوا بِالْبَاطِلِ لِيُدْحِضُوا بِهِ الْحَقَّ}}<ref>«و به نادرستی به چالش برخاستند تا حق را از میان بردارند» سوره غافر، آیه ۵.</ref>؛ نه [[جدال]] به [[حق]] که به آن امر شده است: {{متن قرآن|وَجَادِلْهُمْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ}}<ref>«و با آنان با روشی که بهتر باشد چالش ورز! » سوره نحل، آیه ۱۲۵.</ref>.<ref>ر.ک: عالمی، سید محمد، دانشنامه کلام اسلامی، ج۱، ص۹۸.</ref> | |||
*اما برخی از ادلۀ عدم صحت [[تقلید]] نیز عبارت‌اند از: | |||
# [[آیات قرآن]]: {{متن قرآن|وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْا إِلَى مَا أَنْزَلَ اللَّهُ وَإِلَى الرَّسُولِ قَالُوا حَسْبُنَا مَا وَجَدْنَا عَلَيْهِ آبَاءَنَا أَوَلَوْ كَانَ آبَاؤُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ شَيْئًا وَلَا يَهْتَدُونَ}}<ref>«و چون به آنان گویند که به آنچه خداوند فرو فرستاده است و به پیامبر روی آورید می‌گویند: آنچه نیاکان خود را بر آن یافته‌ایم ما را بسنده است؛ آیا حتی اگر نیاکانشان چیزی نمی‌دانستند و رهنمودی نیافته بودند؟» سوره مائده، آیه ۱۰۴.</ref>. از سوی دیگر در [[آیات]] بسیاری [[انسان‌ها]] به [[تفکر]] فرا خوانده شده‌اند. | |||
#اگر [[تقلید]] [[باطل]] نباشد، آوردن [[معجزات]] از سوی [[پیامبران]] در [[حکم]] [[عبث]] است. | |||
*در مجموع می‌توان گفت:[[تقلید]] در همه مسایل [[اعتقادی]]، حتی وجود [[خداوند]] جایز نیست و به [[تسلسل]] می‌انجامد، ولی اگر در مسایل اساسی [[استدلال]] باشد، می‌توان در مسایل پیچیده به [[اهل خبره]] [[رجوع]] کرد و در نتیجه [[تقلید]] در تفاصیل [[اعتقادات]] جایز و در اصول آن جایز نیست<ref>ر.ک: عالمی، سید محمد، دانشنامه کلام اسلامی، ج۱، ص۹۸.</ref>. | |||
==افزایش و کاهش [[ایمان]]== | ==افزایش و کاهش [[ایمان]]== | ||