رابطه نهج البلاغه با قرآن: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'امامی' به 'امامی'
جز (جایگزینی متن - 'حوزه' به 'حوزه') |
جز (جایگزینی متن - 'امامی' به 'امامی') |
||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
===[[دانش]] [[امام علی]] {{ع}} و منبعشناسی آن=== | ===[[دانش]] [[امام علی]] {{ع}} و منبعشناسی آن=== | ||
*از دیگر مبانی هماهنگی محتوایی [[نهج البلاغه]] با [[قرآن]]، تحلیل [[دانش]] [[امام علی]] {{ع}} و منابع آن است. آن بزرگوار علاوه بر بهرهمندی از [[دانش]] [[رسول خدا]] {{صل}}، خود نیز مُلهم به الهامات [[الهی]] بود. این موضوع یکی از مبانی [[اعتقادی]] [[شیعه]] است که [[علم امام]] بهویژه در [[کتاب کافی]] و دیگر کتابها ابواب متعددی در خصوص ماهیت [[علم امام]] و منابع آن وارد شده که همه بر [[الهی]] بودن [[دانش]] [[ائمه]] دلالت دارند. بهموجب [[روایات]] این منابع، هر | *از دیگر مبانی هماهنگی محتوایی [[نهج البلاغه]] با [[قرآن]]، تحلیل [[دانش]] [[امام علی]] {{ع}} و منابع آن است. آن بزرگوار علاوه بر بهرهمندی از [[دانش]] [[رسول خدا]] {{صل}}، خود نیز مُلهم به الهامات [[الهی]] بود. این موضوع یکی از مبانی [[اعتقادی]] [[شیعه]] است که [[علم امام]] بهویژه در [[کتاب کافی]] و دیگر کتابها ابواب متعددی در خصوص ماهیت [[علم امام]] و منابع آن وارد شده که همه بر [[الهی]] بودن [[دانش]] [[ائمه]] دلالت دارند. بهموجب [[روایات]] این منابع، هر امامی [[وارث]] ودایعی از [[امام]] قبل از خویش است. برخی از این ودایع در شمار [[مواریث]] علمی بودهاند که دو کتاب [[الجامعة]] و [[مصحف علی]] از موارد شاخص آنهاست. اولی محتوایی [[فقهی]] و دیگری محتوایی [[قرآنی]] دارد. این [[مواریث]] با املای [[رسول خدا]] {{صل}} و خط [[علی]] {{ع}} به وجود آمد و در طول دوران [[امامت]] از امامی به [[امام]] بعد منتقل میشد<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 412.</ref>. | ||
*جدا از این [[وراثت]] علمی، [[امامان شیعه]] از مُحَدَّثان بودهاند و مُحَدَّث کسی است که قادر به دریافت سروش غیبی از [[ملائکه]] است، بدون آنکه در مورد او ادعای [[مقام نبوت]] باشد. ویژگی [[تحدیث]] درباره [[ائمه]] {{عم}}، ناظر به یکی از منابع [[دانش]] آنان و نیز افزایش دائمی مراتب علمی آنهاست. علاوه بر موارد یادشده میتوان یکی دیگر از [[منابع علم امام]] را "[[وراثت]] ذهنی" دانست به این معنا که در لحظه [[وفات]] هر [[امام]]، [[دانش]] او به [[جانشین]] به [[وراثت]] میرسد. در خصوص [[علی]] {{ع}} نیز در [[روایات]] متعدد آمده است که [[رسول خدا]] {{صل}} به هنگام [[وفات]] [[هزار باب]] از [[علم]] خود را به [[علی]] {{ع}} آموخت که از هر باب آن [[هزار باب]] دیگر گشوده میشد<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 412.</ref>. | *جدا از این [[وراثت]] علمی، [[امامان شیعه]] از مُحَدَّثان بودهاند و مُحَدَّث کسی است که قادر به دریافت سروش غیبی از [[ملائکه]] است، بدون آنکه در مورد او ادعای [[مقام نبوت]] باشد. ویژگی [[تحدیث]] درباره [[ائمه]] {{عم}}، ناظر به یکی از منابع [[دانش]] آنان و نیز افزایش دائمی مراتب علمی آنهاست. علاوه بر موارد یادشده میتوان یکی دیگر از [[منابع علم امام]] را "[[وراثت]] ذهنی" دانست به این معنا که در لحظه [[وفات]] هر [[امام]]، [[دانش]] او به [[جانشین]] به [[وراثت]] میرسد. در خصوص [[علی]] {{ع}} نیز در [[روایات]] متعدد آمده است که [[رسول خدا]] {{صل}} به هنگام [[وفات]] [[هزار باب]] از [[علم]] خود را به [[علی]] {{ع}} آموخت که از هر باب آن [[هزار باب]] دیگر گشوده میشد<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 412.</ref>. | ||