دیدگاه اهل سنت درباره امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::[[محمد بن سفارینی حنبلی]] در کتاب لوامع‌الانوار در این مورد ابتدا روایاتی از [[رسول گرامی اسلام]]{{صل}} [[نقل]] کرده‌اند که در آنها اولاً [[ظهور امام مهدی]]{{ع}} امر قطعی و لازم‌الاجرا دانسته شده است<ref>{{متن حدیث|"وَ فِي حَدِيثِ حُذَيْفَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ عَنِ النَّبِيِّ{{صل}}: يَا حُذَيْفَةُ لَوْ لَمْ‏ يَبْقَ‏ مِنَ‏ الدُّنْيَا إِلَّا يَوْمٌ‏ وَاحِدٌ لَطَوَّلَ‏ اللَّهُ‏ ذَلِكَ‏ الْيَوْمَ‏ حَتَّى‏ يَمْلِكَ‏ رَجُلٌ‏ مِنْ أَهْلِ بَيْتِي تَجْرِي الْمَلَاحِمُ عَلَى يَدَيْهِ وَ يَظْهَرُ الْإِسْلَامُ وَ لَا يُخْلِفُ اللَّهُ وَعْدَهُ وَ هُوَ سَرِيعُ الْحِسَابِ"}}</ref>؛ ثانیاً تکذیب‌کنندگان [[امام مهدی]]{{ع}} از [[دین]] خارج و [[کافر]] تلقی شده‌اند<ref>{{متن حدیث|"وَ قَدْ رَوَی الْإِمَامُ الْحَافِظُ بْن الْإِسْكَافِ بِسَنَدٍ مَرضِيٍّ إِلی جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}} مَن كَذَّبَ بِالدَّجّالِ فَقَد كَفَرَ وَ مَن كَذَّبَ بِالْمَهْدِيِّ فَقَدْ كَفَرَ"}}</ref> که وی بعد از ذکر آنها به بیان [[اعتقادات]] [[اهل سنت]] دربارۀ [[امام مهدی]]{{ع}} اشاره کرده و [[شیعیان]] را نیز در این مورد هم‌نظر با آنان دانسته است<ref>{{عربی|مَا يُفِيدُ مَجموعُهُ العِلْمَ القَطعِيَّ فَالإِيمانُ بِخُرُوجِ المَهْدِيِّ واجِبٌ كَما هُوَ مُقَرَّرٌ عِنْدَ أَهْلِ الْعِلْمِ وَ مُدَوَّنٌ فِي عَقَائِدِ أهْلِ السُّنَّةِ وَ الْجَمَاعَةِ وَ كَذَا عِنْدَ أهْلِ الشِّيعَةِ أَيْضاً}} (محمد السفارینی؛ لوامع الانوار؛ ج ۲، ص ۸۴).</ref>.

::::::[[حمود‌ بن عبدالله التویجری]] در کتاب [[الاحتجاج بالأثر علی من أنکر المهدی المنتظر]] می‌نویسد: [[اعتقاد به ظهور امام مهدی]]{{ع}} در مسیر [[اعتقاد]] به [[رسالت]] [[پیامبر گرامی اسلام]]{{صل}} است و رد [[اعتقاد به امام مهدی]]{{ع}} رد [[اعتقاد]] به [[رسالت]] [[حضرت رسول]]{{صل}} است<ref>{{عربی|وَ إِذَا عُلِمَ هَذَا؛ فَالْإِيمَانُ بِخُرُوجِ الْمَهْدِيِّ فِي آخرالزمان دَاخِلٌ فِي ضمنِ الْإِيمَانِ بِأَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ وَ مَنْ لَمْ يُؤْمِنْ بِمَا ثَبَتَ عَنِ النَّبيِّ{{صل}} مِنْ أَنْبَاءِ الغَيبِ؛ فَلا شَكَّ أَنَّهُ لَم يُحَقَّق الشَّهَادَةَ بِالرِّسَالَةِ. فَالإيْمَانُ بِهِ واجِبٌ وَ هُوَ مِنْ عَقَائِدِ أَهْلِ السُّنَّةِ وَ مِن ذَلِكَ الْإِيمَانُ بِخُرُوجِ الْمَهْدِيِّ فِي آخِرِ الزَّمانِ؛ لِأَنَّهُ قَدْ ثَبَتَ عَنِ النَّبيِّ{{صل}} أَنَّهُ أَخْبَرَ بِخُرُوجِهِ؛ فَمَنْ لَمْ يُؤْمِنْ بِخُرُوجِهِ فَهُوَ مُخَالِفٌ لِعَقِيدَةِ أَهْلِ السُّنَّةِ وَ الْجِمَاعَةِ}} ( حمودبن عبدالله التویجری: الاحتجاج بالأثر علی من أنکر المهدی المنتظر، ج ۱، ص ۲۶).</ref>. همو در جای دیگری از این کتاب در رد قول [[ابن‌ محمود]] [[صاحب]] کتاب [[لا مهدی ینتظر بعد الرسول خیر البشر]] که به سبب عدم [[نقل]] [[عقیده]] به [[امام مهدی]]{{ع}} در کتاب‌های [[اعتقادی]]، [[اعتقادی]] بودن آن را زیر سؤال برده است، می‌گوید: هر آن چیزی که [[پیامبر گرامی اسلام]]{{صل}} خبر از رخدادش در [[آینده]] داده است، [[تصدیق]] و [[ایمان]] به آن [[واجب]] است و جزو مسائل [[اعتقادی]] هر مسلمانی قلمداد می‌شود، چه در کتاب‌های [[اعتقادی]] آمده باشد و چه نیامده باشد<ref>حمودبن عبدالله التویجری: الاحتجاج بالأثر علی من أنکر المهدی المنتظر، ج ۱، ص ۱۸۶.</ref>؛ البته ادعای برخی [[اندیشمندان]] [[اهل سنت]] این است که [[مهدویت]] به عنوان یک موضوع [[اعتقادی]] در برخی کتاب‌های [[اعتقادی]] [[اهل سنت]] آمده است<ref>عبدالمحسن العباد؛ عقیدة أهل السنة و الأثر فی المهدی المنتظر، ص ۱۵۸.</ref><ref>[[حسین الهی‌نژاد|الهی‌نژاد، حسین]]، [[بررسی و تحلیل انتظار در اهل‌سنت (کتاب)|بررسی و تحلیل انتظار در اهل‌سنت]]، ص 53-55.</ref>.

::::::[[علامه البانی]] که در دوران معاصر نزد سلفی‌های [[اهل سنت]] [[علامه]]، عالم بزرگ و مجدد عصر شناخته می‌شود و بیانات و مطالب ایشان درباره مسائل [[دینی]] مورد توجه و قبول همه [[اهل سنت]] است، در کتاب موسوعه خویش در مورد [[ظهور امام مهدی]]{{ع}} به نکاتی چند اشاره می‌کند که در اینجا آنها را خلاصه‌وار بیان می‌کنیم: [[ظهور امام]] مهدی‌{{ع}} از موضوعات [[اعتقادی]] [[اهل سنت]] است و نیز از مسائل [[اعتقادی]] ثابت و اصیل [[اهل سنت]] به حساب می‌آید و از راه‌های مطمئنه و قطعی نظیر [[تواتر]] برای [[اهل سنت]] ثابت شده است و از [[امور غیبی]] به شمار می‌آید و [[ایمان]] به آن بر همه [[مسلمانان]] [[واجب]] است و [[ظهور امام مهدی]]{{ع}} را جزء اهل مکابره و [[جاهل]] [[انکار]] نمی‌کند<ref>{{عربی|وَ خلاصَةِ اَلْقَوْلِ إِنَّ عَقِيدَةَ خُرُوجُ الْمَهْدِيِّ عَقِيدَةُ ثَابِتَةٌ مُتَواتِرَةٌ عَنْهَصل يَجِبُ الْإِيمَانُ بِهَا لِأَنَّهَا مِنْ أُمُورِ الْغَيْبِ و اَلْإِيمَانُ بِهَا مِنْ صِفَاتِ اَلْمُتَّقِينَ كَمَا قَالَ تَعَالَی الم * ذَلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ فِيهِ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ * الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَ إِنَّ إِنْكَارَهَا لاَ يَصْدُرُ إِلاَّ مِنْ جَاهِلٍ أَوْ مُكَابِرٍ أَسْأَلُ اللَّهَ تَعَالَی أَنْ يَتَوَفَّانَا عَلَی الْإِيمَانِ بِهَا وَ بِكُلِّ مَا صَحَّ فِي الْكِتَابِ وَ السُّنَّةِ}}؛ ناصرالدین البانی؛ موسوعه الالبانی؛ ج ۹، ص ۲۷۷.</ref>.

::::::[[عبدالمحسن العباد]] در کتاب [[عقیدة أهل‌السنة و الأثر فی المهدی المنتظر]] در این مورد می‌نویسد: احادیثی که درباره [[امام مهدی]]{{ع}} [[نقل]] شده، فراوان است و مؤلفان بسیاری درباره [[متواتر بودن]] آنها کتاب نوشته‌اند و این موارد جزء [[اعتقادات]] [[اهل سنت]]، جماعه و [[اشاعره]] است<ref>{{عربی|إِنَّ أَحَادِيثَ الْمَهْدِيّ الْكَثِيرَة الَّتِي أَلَّفَ فِيهَا مُؤَلِّفُونَ وَ حَكی تواتُرَها جَمَاعَةٌ وَ اعْتَقَدَ مُوجِبَهَا أهلُ السُّنَّةِ وَ الْجَمَاعَةِ وَ غَيْرِهِمْ مِنَ الْأَشَاعِرَةِ تَدُلُّ عَلَی حَقِيقَةٍ ثَابِتَةٍ بِلاَ شَكٍّ هِيَ حُصُولُ مُقْتَضَاهَا فِي آخِرِ الزَّمَانِ}} (عبدالمحسن العباد؛ عقیدة أهل السنة و الأثر فی المهدی المنتظر، ص ۱۵۸).</ref>.