بحث:انتظار ظهور امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - '،[[' به '، [['
جز (جایگزینی متن - 'انقلاب مهدی' به 'انقلاب مهدی') |
جز (جایگزینی متن - '،[[' به '، [[') |
||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
==انتظار در درسنامه امام شناسی== | ==انتظار در درسنامه امام شناسی== | ||
*مهمترین [[وظیفه مسلمانان]] و [[مؤمنان]] در عصر [[غیبت امام زمان]]{{ع}}، [[انتظار فرج]] است. [[انتظار]]، در لغت به معنای ترقب و توقع چیزی را چشم داشتن و نیز، به معنای [[چشم به راه]] داشتن به کار رفته است و در اصطلاح، به معنای [[گشایش]] در [[مشکلات]] با [[چشم به راه]] آمدن فردایی بس روشن و [[امید بخش]] به کار می‌رود. | *مهمترین [[وظیفه مسلمانان]] و [[مؤمنان]] در عصر [[غیبت امام زمان]]{{ع}}، [[انتظار فرج]] است. [[انتظار]]، در لغت به معنای ترقب و توقع چیزی را چشم داشتن و نیز، به معنای [[چشم به راه]] داشتن به کار رفته است و در اصطلاح، به معنای [[گشایش]] در [[مشکلات]] با [[چشم به راه]] آمدن فردایی بس روشن و [[امید بخش]] به کار می‌رود. | ||
*مفهوم [[انتظار فرج]]، دو کاربرد دارد: یکی [[انتظار فرج]] و [[گشایش]] به هر مشکل و دیگری [[انتظار فرج]] [[ولی الله الاعظم]] [[حضرت حجت بن الحسن]] العسکری{{ع}} است<ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]،[[ درسنامه امام‌شناسی (کتاب)|درسنامه امام‌شناسی]]، ص:۲۴۲.</ref>. | *مفهوم [[انتظار فرج]]، دو کاربرد دارد: یکی [[انتظار فرج]] و [[گشایش]] به هر مشکل و دیگری [[انتظار فرج]] [[ولی الله الاعظم]] [[حضرت حجت بن الحسن]] العسکری{{ع}} است<ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[ درسنامه امام‌شناسی (کتاب)|درسنامه امام‌شناسی]]، ص:۲۴۲.</ref>. | ||
*به دیگر سخن، [[انتظار فرج]]، خود [[فرج]] است: {{متن حدیث|انْتِظَارُ الْفَرَجِ مِنْ أَعْظَمِ الْفَرَجِ}}<ref>طبرسی، الاحتجاج، ص۱۷۳؛ بحارالأنوار، ج۳، ص۳۸۷.</ref>. [[انتظار فرج]]، نه به [[عصر غیبت]] و نه منحصر به [[فرج]] [[امام عصر]]{{ع}} منحصر است، بلکه هر عملی را در بر می‌گیرد. [[اهل بیت]]{{عم}} برجسته‌ترین مصداق این عنوان کلی را، [[انتظار فرج]] وجود [[مبارک]] [[ولی عصر]]{{ع}} دانسته‌اند؛ چرا که برای انسان‌های [[مؤمن]]، [[ظهور]] آن [[حضرت]] [[گشایش]] [[حقیقی]] است. | *به دیگر سخن، [[انتظار فرج]]، خود [[فرج]] است: {{متن حدیث|انْتِظَارُ الْفَرَجِ مِنْ أَعْظَمِ الْفَرَجِ}}<ref>طبرسی، الاحتجاج، ص۱۷۳؛ بحارالأنوار، ج۳، ص۳۸۷.</ref>. [[انتظار فرج]]، نه به [[عصر غیبت]] و نه منحصر به [[فرج]] [[امام عصر]]{{ع}} منحصر است، بلکه هر عملی را در بر می‌گیرد. [[اهل بیت]]{{عم}} برجسته‌ترین مصداق این عنوان کلی را، [[انتظار فرج]] وجود [[مبارک]] [[ولی عصر]]{{ع}} دانسته‌اند؛ چرا که برای انسان‌های [[مؤمن]]، [[ظهور]] آن [[حضرت]] [[گشایش]] [[حقیقی]] است. | ||
*[[امام صادق]]{{ع}} می‌‌فرماید: "[[منتظر فرج]] باشید و از [[خدا]] [[ناامید]] نباشید. به [[درستی]] که [[انتظار فرج]]، [[بهترین]] [[اعمال]] است"<ref>{{متن حدیث|انْتَظَرُوا الْفَرَجَ وَ لا تَيْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ فَإِنَّ أَحَبَّ الْأَعْمَالِ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ انْتِظَارُ الْفَرَجِ}}؛ بحارالأنوار، ج۱۰، ص۹۴.</ref>. | *[[امام صادق]]{{ع}} می‌‌فرماید: "[[منتظر فرج]] باشید و از [[خدا]] [[ناامید]] نباشید. به [[درستی]] که [[انتظار فرج]]، [[بهترین]] [[اعمال]] است"<ref>{{متن حدیث|انْتَظَرُوا الْفَرَجَ وَ لا تَيْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ فَإِنَّ أَحَبَّ الْأَعْمَالِ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ انْتِظَارُ الْفَرَجِ}}؛ بحارالأنوار، ج۱۰، ص۹۴.</ref>. | ||
*در مفهوم [[انتظار فرج]]، عمل بودن [[انتظار]] نهفته است و بر پایه [[روایات]]، [[انتظار فرج]] یک عمل است {{متن حدیث|أَفْضَلُ أَعْمَالِ أُمَّتِي انْتِظَارُ الْفَرَجِ}}<ref>بحارالأنوار، ج۵۲، ص۱۲۸.</ref> آن هم یک عملی جهادی: {{متن حدیث|أَفْضَلُ جِهَادِ أُمَّتِي انْتِظَارُ الْفَرَجِ}}<ref>بحارالأنوار، ج۷۴، ص۱۴۱.</ref>. آنکه خویش را خواهان [[ظهور]] [[حضرت ولی عصر]]{{ع}} می‌داند و [[امید]] [[اصلاح]] امور را از آن [[حضرت]] دارد، ولی خود اهل [[جهاد]] نیست، [[سخن]] به گزاف گفته و در [[حقیقت]]، نه [[منتظر]]، که منزوی از ایشان است؛ زیرا در [[انتظار]] [[گشایش]] رایگان دشواری‌ها به دست [[امام عصر]]{{ع}} است و می‌خواهد که در این مسیر، دچار هیچ رنجی و متحمل هیچ هزینه‌ای نگردد، در حالی که [[انتظار حقیقی]] [[ظهور]] آن [[حضرت]] به معنای [[آماده‌سازی]] عِدّه و عُدّه در همه زمینه‌ها، از جمله مسائل نظامی‌و [[جهاد]] در راه خداست<ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]،[[ درسنامه امام‌شناسی (کتاب)|درسنامه امام‌شناسی]]، ص:۲۴۳-۲۴۴.</ref>. | *در مفهوم [[انتظار فرج]]، عمل بودن [[انتظار]] نهفته است و بر پایه [[روایات]]، [[انتظار فرج]] یک عمل است {{متن حدیث|أَفْضَلُ أَعْمَالِ أُمَّتِي انْتِظَارُ الْفَرَجِ}}<ref>بحارالأنوار، ج۵۲، ص۱۲۸.</ref> آن هم یک عملی جهادی: {{متن حدیث|أَفْضَلُ جِهَادِ أُمَّتِي انْتِظَارُ الْفَرَجِ}}<ref>بحارالأنوار، ج۷۴، ص۱۴۱.</ref>. آنکه خویش را خواهان [[ظهور]] [[حضرت ولی عصر]]{{ع}} می‌داند و [[امید]] [[اصلاح]] امور را از آن [[حضرت]] دارد، ولی خود اهل [[جهاد]] نیست، [[سخن]] به گزاف گفته و در [[حقیقت]]، نه [[منتظر]]، که منزوی از ایشان است؛ زیرا در [[انتظار]] [[گشایش]] رایگان دشواری‌ها به دست [[امام عصر]]{{ع}} است و می‌خواهد که در این مسیر، دچار هیچ رنجی و متحمل هیچ هزینه‌ای نگردد، در حالی که [[انتظار حقیقی]] [[ظهور]] آن [[حضرت]] به معنای [[آماده‌سازی]] عِدّه و عُدّه در همه زمینه‌ها، از جمله مسائل نظامی‌و [[جهاد]] در راه خداست<ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[ درسنامه امام‌شناسی (کتاب)|درسنامه امام‌شناسی]]، ص:۲۴۳-۲۴۴.</ref>. | ||
*به [[یقین]]، آن [[حضرت]] [[پس از ظهور]]، با [[جنگ]] رو‌به‌رو خواهد بود. پس کسانی توان یاری‌اش را خواهند داشت که کار آزموده این میدان باشند و اگر کسی اهل [[کارزار]] نباشد، کار او زار است. | *به [[یقین]]، آن [[حضرت]] [[پس از ظهور]]، با [[جنگ]] رو‌به‌رو خواهد بود. پس کسانی توان یاری‌اش را خواهند داشت که کار آزموده این میدان باشند و اگر کسی اهل [[کارزار]] نباشد، کار او زار است. | ||
*در عرصه [[جهاد علمی]]، مسلح شدن به [[سلاح]] قلم و تیغ سخن و در عرصه عملی [[تجهیز]] به اسلحه رزم و [[آموختن]] شیوه‌های نوین آن، لازمِ [[انتظار حقیقی]] است. آنکه میان این دو عرصه جمع کند و به [[سلاح]] مناسب هر یک مسلح شود، به [[اجر]] هر دو [[جهاد]] می‌رسد. البته بخش مهم [[پیروزی]] آن [[حضرت]] در گرو [[رشد]] [[فرهنگی]] [[جامعه بشری]] است. | *در عرصه [[جهاد علمی]]، مسلح شدن به [[سلاح]] قلم و تیغ سخن و در عرصه عملی [[تجهیز]] به اسلحه رزم و [[آموختن]] شیوه‌های نوین آن، لازمِ [[انتظار حقیقی]] است. آنکه میان این دو عرصه جمع کند و به [[سلاح]] مناسب هر یک مسلح شود، به [[اجر]] هر دو [[جهاد]] می‌رسد. البته بخش مهم [[پیروزی]] آن [[حضرت]] در گرو [[رشد]] [[فرهنگی]] [[جامعه بشری]] است. | ||
*آنکه [[باور]] دارد که هیچ تلاشی برای [[اصلاح]] امور در [[غیبت]] [[ولیّ خدا]]، ثمربخش نیست، هرگز برای [[مبارزه]] با [[طاغوتیان]] و [[مقاومت]] در برابر دشواری‌ها، انگیزه‌ای نخواهد داشت، ولی آنان که [[دل]] به [[انتظار راستین]] سپرده و قلبشان از [[امید به ظهور]] امامشان پر است و می‌دانند که دیر یا زود، [[صالحان]]، [[حاکمان]] [[زمین]] خواهند بود و [[حق]] به صاحبانش باز می‌گردد و با محو [[ستم]] و [[بیداد]] [[امر]] [[جامعه]] [[اصلاح]] و سامان می‌پذیرد، برای رسیدن به چنین جامعه‌ای خویشتن را [[اصلاح]] خواهند کرد و در [[اصلاح جامعه]] خود نیز می‌کوشند، تا زمینه ایجاد و تشکیل آن [[دولت کریمه]] را فراهم آورند<ref>امام مهدی موجود موعود، ص۱۸۴.</ref><ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]،[[ درسنامه امام‌شناسی (کتاب)|درسنامه امام‌شناسی]]، ص:۲۴۴.</ref>. | *آنکه [[باور]] دارد که هیچ تلاشی برای [[اصلاح]] امور در [[غیبت]] [[ولیّ خدا]]، ثمربخش نیست، هرگز برای [[مبارزه]] با [[طاغوتیان]] و [[مقاومت]] در برابر دشواری‌ها، انگیزه‌ای نخواهد داشت، ولی آنان که [[دل]] به [[انتظار راستین]] سپرده و قلبشان از [[امید به ظهور]] امامشان پر است و می‌دانند که دیر یا زود، [[صالحان]]، [[حاکمان]] [[زمین]] خواهند بود و [[حق]] به صاحبانش باز می‌گردد و با محو [[ستم]] و [[بیداد]] [[امر]] [[جامعه]] [[اصلاح]] و سامان می‌پذیرد، برای رسیدن به چنین جامعه‌ای خویشتن را [[اصلاح]] خواهند کرد و در [[اصلاح جامعه]] خود نیز می‌کوشند، تا زمینه ایجاد و تشکیل آن [[دولت کریمه]] را فراهم آورند<ref>امام مهدی موجود موعود، ص۱۸۴.</ref><ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[ درسنامه امام‌شناسی (کتاب)|درسنامه امام‌شناسی]]، ص:۲۴۴.</ref>. | ||
*[[حقیقت انتظار]]، پنج عنصر دارد: | *[[حقیقت انتظار]]، پنج عنصر دارد: | ||
#[[اعتراض به وضع موجود]] و قانع نشدن به داشته‌ها در [[دعای افتتاح]] می‌خوانیم: {{متن حدیث|اللَّهُمَ إِنَّا نَشْكُو إِلَيْكَ فَقْدَ نَبِيِّنَا وَ غَيْبَةَ وَلِيِّنَا وَ شِدَّةَ الزَّمَانِ عَلَيْنَا وَ وُقُوعَ الْفِتَنِ بِنَا وَ تَظَاهُرَ الْأَعْدَاءِ عَلَيْنَا وَ كَثْرَةَ عَدُوِّنَا وَ قِلَّةَ عَدَدِنَا}}<ref>کمال‌الدین و تمام‌النعمة، ج۲، ص۵۱۴.</ref>. | #[[اعتراض به وضع موجود]] و قانع نشدن به داشته‌ها در [[دعای افتتاح]] می‌خوانیم: {{متن حدیث|اللَّهُمَ إِنَّا نَشْكُو إِلَيْكَ فَقْدَ نَبِيِّنَا وَ غَيْبَةَ وَلِيِّنَا وَ شِدَّةَ الزَّمَانِ عَلَيْنَا وَ وُقُوعَ الْفِتَنِ بِنَا وَ تَظَاهُرَ الْأَعْدَاءِ عَلَيْنَا وَ كَثْرَةَ عَدُوِّنَا وَ قِلَّةَ عَدَدِنَا}}<ref>کمال‌الدین و تمام‌النعمة، ج۲، ص۵۱۴.</ref>. | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
#[[اعتقاد و امید به تحقق وضع مطلوب]] و اینکه [[عدالت]] حداکثری، شدنی و [[حقیقت]] [[ظهور نزدیک است]] در [[دعای عهد]] می‌خوانیم: {{متن حدیث|اللَّهُمَ اكْشِفْ هَذِهِ الْغُمَّةَ عَنِ الْأُمَّةِ بِحُضُورِهِ وَ عَجِّلْ لَنَا ظُهُورَهُ إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيدًا وَنَرَاهُ قَرِيبًا}}<ref>بحارالأنوار، ج۵۳، ص۹۶.</ref>. | #[[اعتقاد و امید به تحقق وضع مطلوب]] و اینکه [[عدالت]] حداکثری، شدنی و [[حقیقت]] [[ظهور نزدیک است]] در [[دعای عهد]] می‌خوانیم: {{متن حدیث|اللَّهُمَ اكْشِفْ هَذِهِ الْغُمَّةَ عَنِ الْأُمَّةِ بِحُضُورِهِ وَ عَجِّلْ لَنَا ظُهُورَهُ إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيدًا وَنَرَاهُ قَرِيبًا}}<ref>بحارالأنوار، ج۵۳، ص۹۶.</ref>. | ||
#[[اشتیاق]] به تحقق وضع مطلوب و حالت [[عشق]] و شور در [[انتظار]] [[موعود]]، که راه دست‌یافتن به آن، رعایت [[تقوا]] و [[تخلق]] به [[اخلاق الهی]] و [[ارتباط]] مستمر با [[امام زمان]] از راه [[ادعیه]] است. | #[[اشتیاق]] به تحقق وضع مطلوب و حالت [[عشق]] و شور در [[انتظار]] [[موعود]]، که راه دست‌یافتن به آن، رعایت [[تقوا]] و [[تخلق]] به [[اخلاق الهی]] و [[ارتباط]] مستمر با [[امام زمان]] از راه [[ادعیه]] است. | ||
#[[اقدام برای تحقق وضع مطلوب]] که نشان‌دهنده صدقی در ادعای [[انتظار]] است<ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]،[[ درسنامه امام‌شناسی (کتاب)|درسنامه امام‌شناسی]]، ص:۲۴۴-۲۴۵.</ref>. | #[[اقدام برای تحقق وضع مطلوب]] که نشان‌دهنده صدقی در ادعای [[انتظار]] است<ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[ درسنامه امام‌شناسی (کتاب)|درسنامه امام‌شناسی]]، ص:۲۴۴-۲۴۵.</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{یادآوری پانویس}} | {{یادآوری پانویس}} | ||
{{پانویس2}} | {{پانویس2}} | ||