پرش به محتوا

دین سفیانی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' بسوی ' به ' به‌سوی '
جز (جایگزینی متن - ' بسوی ' به ' به‌سوی ')
خط ۵۰: خط ۵۰:
::::::در [[روایت]] کلمه [[منتصر]] آمده اما دراصل باید "متنصر" باشد، چنانکه در بحار ج ۵۲ ص ۲۱۷ آمده است، یعنی، [[مسلمان]] [[مسیحی]] شده. و جمله "از سرزمین [[رومیان]] می‌آید" یعنی کسی که از سرزمین [[روم]] (غرب) به [[شام]] می‌آید و آنگاه دست به جنبش و [[قیام]] می‌زند. و نیز نشانگر این است که او [[رهبری سیاسی]] غربی‌ها و [[یهودیان]] را بر عهده دارد و با [[حضرت مهدی]] {{ع}} که [[دشمن]] [[روم]] یعنی غربیهاست به [[نبرد]] می‌پردازد و با ترکان یا هواداران ترکها که بنظر ما روسها هستند وارد [[جنگ]] می‌شود. و [[سفیانی]] پایتخت خود را در حوادث [[زمان ظهور]] و در پیشاپیش لشکرکشی [[حضرت مهدی]] {{ع}} از [[دمشق]] به [[رمله]] [[فلسطین]] منتقل می‌سازد همانجائی که طبق [[روایت]]، [[شورشیان]] رومی در آنجا فرود می‌آیند.
::::::در [[روایت]] کلمه [[منتصر]] آمده اما دراصل باید "متنصر" باشد، چنانکه در بحار ج ۵۲ ص ۲۱۷ آمده است، یعنی، [[مسلمان]] [[مسیحی]] شده. و جمله "از سرزمین [[رومیان]] می‌آید" یعنی کسی که از سرزمین [[روم]] (غرب) به [[شام]] می‌آید و آنگاه دست به جنبش و [[قیام]] می‌زند. و نیز نشانگر این است که او [[رهبری سیاسی]] غربی‌ها و [[یهودیان]] را بر عهده دارد و با [[حضرت مهدی]] {{ع}} که [[دشمن]] [[روم]] یعنی غربیهاست به [[نبرد]] می‌پردازد و با ترکان یا هواداران ترکها که بنظر ما روسها هستند وارد [[جنگ]] می‌شود. و [[سفیانی]] پایتخت خود را در حوادث [[زمان ظهور]] و در پیشاپیش لشکرکشی [[حضرت مهدی]] {{ع}} از [[دمشق]] به [[رمله]] [[فلسطین]] منتقل می‌سازد همانجائی که طبق [[روایت]]، [[شورشیان]] رومی در آنجا فرود می‌آیند.
::::::بلکه به‌طوری که پیداست، بعنوان خط مقدم دفاعی بنفع [[یهودیان]] و رومی‌ها وارد [[پیکار]] با [[حضرت مهدی]] {{ع}} می‌شود و [[روایات]]، بطوری که خواهید دانست درباره [[شکست]] او که به [[شکست]] [[یهودیان]] منتهی خواهد شد سخن می‌گوید. همچنین [[دلیل]] دیگر بر گرایش وی به غربی‌ها این است که پس از [[شکست]] و کشته شدن او باقیمانده نیروهایش به سوی غرب می‌گریزند، آنگاه [[یاران]] [[امام مهدی]] {{ع}} آنها را بازگردانده و بقتل می‌رسانند.
::::::بلکه به‌طوری که پیداست، بعنوان خط مقدم دفاعی بنفع [[یهودیان]] و رومی‌ها وارد [[پیکار]] با [[حضرت مهدی]] {{ع}} می‌شود و [[روایات]]، بطوری که خواهید دانست درباره [[شکست]] او که به [[شکست]] [[یهودیان]] منتهی خواهد شد سخن می‌گوید. همچنین [[دلیل]] دیگر بر گرایش وی به غربی‌ها این است که پس از [[شکست]] و کشته شدن او باقیمانده نیروهایش به سوی غرب می‌گریزند، آنگاه [[یاران]] [[امام مهدی]] {{ع}} آنها را بازگردانده و بقتل می‌رسانند.
::::::از [[ابن خلیل ازدی]]، [[روایت]] شده است که گفت: از [[ابو جعفر]] ([[امام باقر]]) {{ع}} شنیدم که درباره این [[آیه شریفه]] "وقتی آنان [[خشم]] و [[عذاب]] ما را احساس کنند از آن دیار می‌گریزند فرار نکنید و بازگردید به سوی آنچه [[اسراف]] می‌کردید و خانه‌هایتان. شاید از شما سؤال شود". فرمود: "وقتی [[قائم]] [[قیام]] کند و سپاهی بسوی [[بنی امیه]] به [[شام]] گسیل دارد آنان به سوی [[روم]] (غرب) بگریزند [[رومیان]] به آنها گویند ما شما را در سرزمین خود راه ندهیم مگر اینکه به آئین [[مسیحیت]] درآئید، آنگاه [[صلیب]] به گردن خود آویزند و [[رومیان]] آنان را به سرزمین خود راه دهند وقتی [[یاران]] [[قائم]] {{ع}} به قصد [[نبرد]] با [[رومیان]]، رویاروی آنان فرود آیند، [[رومیان]] از آنها درخواست [[امان]] و [[صلح]] کنند اما [[یاران قائم]] می‌گویند: [[امان]] نمی‌دهیم تا آنکه افرادی را که از ما نزد شماست به ما برگردانید سپس [[رومیان]] آنها را به [[یاران]] [[قائم]] {{ع}} باز می‌گردانند و این است معنی فرموده [[خداوند]]: "فرار نکنید و بازگردید به سوی آنچه [[اسراف]] می‌کردید و خانه‌هایتان شاید مورد سؤال واقع شوید" سپس فرمود: او از آنها درباره گنج‌ها سؤال می‌کند. در حالیکه او بهتر از هرکس از آنها [[آگاه]] است آنها می‌گویند وای بر ما که سخت [[ستمکار]] بودیم پیوسته این گفتار حسرت‌آمیز بر زبانشان بود تا آن‌که ما همه را طعمه [[شمشیر]] [[مرگ]] و [[هلاکت]] ساختیم"<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۷۷.</ref>.
::::::از [[ابن خلیل ازدی]]، [[روایت]] شده است که گفت: از [[ابو جعفر]] ([[امام باقر]]) {{ع}} شنیدم که درباره این [[آیه شریفه]] "وقتی آنان [[خشم]] و [[عذاب]] ما را احساس کنند از آن دیار می‌گریزند فرار نکنید و بازگردید به سوی آنچه [[اسراف]] می‌کردید و خانه‌هایتان. شاید از شما سؤال شود". فرمود: "وقتی [[قائم]] [[قیام]] کند و سپاهی به‌سوی [[بنی امیه]] به [[شام]] گسیل دارد آنان به سوی [[روم]] (غرب) بگریزند [[رومیان]] به آنها گویند ما شما را در سرزمین خود راه ندهیم مگر اینکه به آئین [[مسیحیت]] درآئید، آنگاه [[صلیب]] به گردن خود آویزند و [[رومیان]] آنان را به سرزمین خود راه دهند وقتی [[یاران]] [[قائم]] {{ع}} به قصد [[نبرد]] با [[رومیان]]، رویاروی آنان فرود آیند، [[رومیان]] از آنها درخواست [[امان]] و [[صلح]] کنند اما [[یاران قائم]] می‌گویند: [[امان]] نمی‌دهیم تا آنکه افرادی را که از ما نزد شماست به ما برگردانید سپس [[رومیان]] آنها را به [[یاران]] [[قائم]] {{ع}} باز می‌گردانند و این است معنی فرموده [[خداوند]]: "فرار نکنید و بازگردید به سوی آنچه [[اسراف]] می‌کردید و خانه‌هایتان شاید مورد سؤال واقع شوید" سپس فرمود: او از آنها درباره گنج‌ها سؤال می‌کند. در حالیکه او بهتر از هرکس از آنها [[آگاه]] است آنها می‌گویند وای بر ما که سخت [[ستمکار]] بودیم پیوسته این گفتار حسرت‌آمیز بر زبانشان بود تا آن‌که ما همه را طعمه [[شمشیر]] [[مرگ]] و [[هلاکت]] ساختیم"<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۷۷.</ref>.
::::::و معنی این جمله که "هنگامیکه [[یاران]] [[قائم]] رویاروی آنان قرار می‌گیرند، آنها [[امان]] می‌طلبند" این است که [[یاران]] [[حضرت]]، انبوه نیروهای خود را در مقابل [[رومیان]] گسیل داشته و آنان را تهدید می‌کنند و مراد از [[بنی امیه]] در این [[روایت]] [[یاران]] [[سفیانی]] است که در دیگر [[روایات]] نیز بدان تصریح شده است. بنظر می‌رسد که آنها [[مشاوران]] و [[فرماندهان سپاه]] اویند که دارای [[موقعیت]] [[سیاسی]] عمده‌ای می‌باشند ازاین‌رو ماجرای آنان تا بدانجا کشیده می‌شود که، [[حضرت مهدی]] {{ع}} و یارانش [[رومیان]] را، در صورت [[تسلیم]] نکردن این افراد، تهدید به [[کارزار]] می‌نمایند.
::::::و معنی این جمله که "هنگامیکه [[یاران]] [[قائم]] رویاروی آنان قرار می‌گیرند، آنها [[امان]] می‌طلبند" این است که [[یاران]] [[حضرت]]، انبوه نیروهای خود را در مقابل [[رومیان]] گسیل داشته و آنان را تهدید می‌کنند و مراد از [[بنی امیه]] در این [[روایت]] [[یاران]] [[سفیانی]] است که در دیگر [[روایات]] نیز بدان تصریح شده است. بنظر می‌رسد که آنها [[مشاوران]] و [[فرماندهان سپاه]] اویند که دارای [[موقعیت]] [[سیاسی]] عمده‌ای می‌باشند ازاین‌رو ماجرای آنان تا بدانجا کشیده می‌شود که، [[حضرت مهدی]] {{ع}} و یارانش [[رومیان]] را، در صورت [[تسلیم]] نکردن این افراد، تهدید به [[کارزار]] می‌نمایند.
:::::*'''[[تلاش]] [[سفیانی]] برای مذهبی جلوه دادن جنبش خود''': با توجه به گسترش آئین [[اسلام]] و [[عظمت]] یافتن آن تا [[ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} و با توجه به اینکه جنبش [[سفیانی]] در برابر [[یاوران]] درفش‌های سیاه و [[گسترش اسلام]]، در [[حقیقت]] یک طرح غربی- [[یهودی]] است، [[پژوهشگری]] که [[روایات]] مربوط به [[سفیانی]] را بررسی نماید، دلیل‌ها و نشانه‌های [[تلاش]] وی را بر این معنی می‌یابد از جمله آن خبرها عبارتی است که در نسخه خطی [[ابن حماد]] ص ۷۵ آمده است که "[[سفیانی]] در اثر [[عبادت]] بسیار زردرنگ بنظر می‌رسد" از این عبارت چنین برمی‌آید که او خود را به ظاهر [[متدین]] نشان می‌دهد و البته این حالت طبق [[روایت]] دیگری تنها در آغاز امر او دیده می‌شود.
:::::*'''[[تلاش]] [[سفیانی]] برای مذهبی جلوه دادن جنبش خود''': با توجه به گسترش آئین [[اسلام]] و [[عظمت]] یافتن آن تا [[ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} و با توجه به اینکه جنبش [[سفیانی]] در برابر [[یاوران]] درفش‌های سیاه و [[گسترش اسلام]]، در [[حقیقت]] یک طرح غربی- [[یهودی]] است، [[پژوهشگری]] که [[روایات]] مربوط به [[سفیانی]] را بررسی نماید، دلیل‌ها و نشانه‌های [[تلاش]] وی را بر این معنی می‌یابد از جمله آن خبرها عبارتی است که در نسخه خطی [[ابن حماد]] ص ۷۵ آمده است که "[[سفیانی]] در اثر [[عبادت]] بسیار زردرنگ بنظر می‌رسد" از این عبارت چنین برمی‌آید که او خود را به ظاهر [[متدین]] نشان می‌دهد و البته این حالت طبق [[روایت]] دیگری تنها در آغاز امر او دیده می‌شود.
۲۱۸٬۶۵۰

ویرایش