بنی اسد بن خزیمه در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

بنی اسد بن خزیمه در قرآن (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۶ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۵۶

۲۶۲ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۶ دسامبر ۲۰۲۰

←‏بنی اسد پس از رحلت پیامبر{{صل}}

دیداریویکی‌متن

Msadeq

مدیران

۱۱۵٬۱۸۳

ویرایش

@@ خط ۷۲: / خط ۷۲: @@
 با [[رحلت رسول خدا]] و گسترش ارتداد در جزیرة‌‌العرب، [[خالد ‌‌بن ولید]] که از سوی [[ابوبکر]] [[مأمور]] [[سرکوب]] [[مرتدان]] شده بود [[عکاشة بن محصن اسدی]] را به سراغ [[قبیله]] مرتدش (بنی‌‌اسد) فرستاد؛ اما وی به دست [[یاران]] [[طلیحه]] کشته شد.<ref>فتوح البلدان، ج ۱، ص ۱۱۵؛ تاریخ ابن خیاط، ص ۵۱ ـ ۶۶.</ref> سرانجام با کناره‌‌گیری بنی‌‌فزاره از [[همراهی]] با بنی‌‌اسد، طلیحه که خود را در برابر [[سپاه]] [[خلیفه]] [[ناتوان]] می‌‌دید فرار ‌‌کرد<ref>معجم البلدان، ج ۱، ص ۴۰۸.</ref> و در نزدیکی "بئر بزاخه" از [[خالد]] [[شکست]] خوردند.<ref>تاریخ ابن خیاط، ص ۶۶.</ref> پس از پایان یافتن جنگ‌های ارتداد و بازگشت [[مجدد]] قبایل به اسلام، [[بنی اسد]] در [[نبرد]] "[[قادسیه]]" حضور داشته، در نبرد "ارماث" از نبردهای قادسیه، ۵۰۰ تن از آنان مجروح شدند؛<ref>ایام العرب فی‌‌الاسلام، ص‌‌۲۶۲، ۲۶۸.</ref> گویا [[هجرت]] ایشان به [[عراق]] نیز از همین [[زمان]] آغاز شد و تدریجاً در [[کوفه]] ساکن شدند و مسجدی به خود اختصاص دادند، چنان‌‌که [[سماک ‌‌بن مخرمه]] از [[بنی هالک بن عمرو‌‌ بن اسد]] مسجدش به [[مسجد]] [[سماک]] معروف شد.<ref>جمهرة النسب، ص ۱۸۷؛ الانساب، ج ۲، ص ۲۷۲؛ معجم البلدان، ج ۵، ص ۱۲۵.</ref> در دوران [[خلافت]] [[امیرمؤمنان]]، [[علی]]{{ع}}، هنگامی ‌‌که آن [[حضرت]] برای [[سرکوب]] [[اصحاب جمل]] به [[ناحیه]] "فید" (در مسیر [[مدینه]] به عراق) رسید، بنی‌‌اسد [[آمادگی]] خود را برای [[همراهی با امام]] اعلام کردند؛ اما [[امام علی]]{{ع}} ضمن کافی دانستن افرادی که در رکابش بودند آنان را به‌‌ماندن در جای خود امر کرد؛<ref>تاریخ طبری، ج ۳، ص ۴۹۵.</ref> اما آن دسته از اسدیان که در کوفه ساکن بودند با فراخوانی کوفیان‌‌در [[جنگ جمل]] حاضر شده، در رکاب [[امام]] جنگیدند.<ref>تاریخ طبری، ج ۳، ص ۵۱۳.</ref>
-در نبرد "[[صفین]]" نیز مجموعه‌‌ای از بنی‌‌اسد تحت [[فرماندهی]] [[عبدالله‌‌ بن عباس]] به مقابله با [[معاویه]] پرداختند.<ref>الاخبار الطوال، ص ۱۷۱.</ref> در این [[جنگ]] [[پرچم]] [[لشکر]]، در دستِ [[کدام ‌‌بن حضرمی اسدی]] بود و علی{{ع}} او را [[رئیس]] پلیس خود کرد.<ref>جمهرة النسب، ص ۱۸۳.</ref> در [[حادثه کربلا]]، اسدیان کوفه، پس از کشته شدن [[هانی‌‌ بن عروه]] به دست [[ابن زیاد]]، به [[دستور]] [[مسلم بن عقیل]] زیر پرچم [[مسلم بن عوسجه اسدی]] درآمدند تا با ابن زیاد بجنگند.<ref> الاخبار الطوال، ص ۲۳۸.</ref> با فرود آمدن [[سید الشهداء]]{{ع}} به [[کربلا]]، بنی‌‌اسد در خصوص [[قیام]] آن حضرت سه دسته شدند (موافقان، [[مخالفان]] و بی‌‌طرفان). کسانی چون [[حبیب‌‌ بن مظاهر]]، [[مسلم بن عوسجه]]، [[قیس بن مسهّر صیداوی]] و [[عمرو ‌‌بن ‌‌خالد صیداوی]] در کربلا حضور یافته، در رکاب آن حضرت به [[شهادت]] رسیدند.<ref>پژوهشی در شهدای کربلا، ص ۱۳۹، ۳۵۴، ۲۸۴، ۳۱۷.</ref> در [[جبهه]] [[مخالفان امام]]، کسانی چون [[حرملة ‌‌بن کاهل اسدی]] ([[قاتل]] طفل شیرخوار امام)<ref>مقتل الحسین{{ع}}، ج ۲، ص ۳۷.</ref> و عده‌‌ای دیگر حضور داشتند، چنان‌‌که در تقسیم سرهای [[شهیدان کربلا]] میان [[قبایل]] حاضر در [[سپاه]] تحت [[فرماندهی]] [[عمر‌‌ بن ‌‌سعد]]، بنی‌‌اسد حامل ۴ یا۱۰ <ref> بحارالانوار، ج ۴۵، ص ۶۲؛ عوالم العلوم، ص ۳۰۷.</ref> ‌‌سر [[مطهّر]] به [[کوفه]] بودند. که حکایت از فزونی شمار آنان در [[سپاه ابن سعد]] دارد.<ref>تاریخ طبری، ج ۴، ص ۳۵۸؛ الاخبار الطوال، ص ۲۵۹؛ مقتل‌‌الحسین{{ع}}، ص ۲۳۳.</ref> آن دسته از بنی‌‌اسد که در "غاضریه" نزدیک [[کربلا]] سکونت داشتند، بی‌‌طرفی [[اختیار]] کرده، پس از [[حادثه عاشورا]] اجساد [[شهیدان]] را به [[خاک]] سپردند.
+در نبرد "[[صفین]]" نیز مجموعه‌‌ای از بنی‌‌اسد تحت [[فرماندهی]] [[عبدالله‌‌ بن عباس]] به مقابله با [[معاویه]] پرداختند.<ref>الاخبار الطوال، ص ۱۷۱.</ref> در این [[جنگ]] [[پرچم]] [[لشکر]]، در دستِ [[کدام ‌‌بن حضرمی اسدی]] بود و علی{{ع}} او را [[رئیس]] پلیس خود کرد.<ref>جمهرة النسب، ص ۱۸۳.</ref> پیش از [[صلح امام حسن]]{{ع}} و هنگام حضور او در [[ساباط]] [[مداین]]، یکی از [[خوارج]] که از اسدیان بود، [[امام]] را مجروح کرد.<ref>انساب الاشراف، ج۳، ص۲۸۲.</ref>
+در [[حادثه کربلا]]، اسدیان کوفه، پس از کشته شدن [[هانی‌‌ بن عروه]] به دست [[ابن زیاد]]، به [[دستور]] [[مسلم بن عقیل]] زیر پرچم [[مسلم بن عوسجه اسدی]] درآمدند تا با ابن زیاد بجنگند.<ref> الاخبار الطوال، ص ۲۳۸.</ref> با فرود آمدن [[سید الشهداء]]{{ع}} به [[کربلا]]، بنی‌‌اسد در خصوص [[قیام]] آن حضرت سه دسته شدند (موافقان، [[مخالفان]] و بی‌‌طرفان). کسانی چون [[حبیب‌‌ بن مظاهر]]، [[مسلم بن عوسجه]]، [[قیس بن مسهّر صیداوی]] و [[عمرو ‌‌بن ‌‌خالد صیداوی]] در کربلا حضور یافته، در رکاب آن حضرت به [[شهادت]] رسیدند.<ref>پژوهشی در شهدای کربلا، ص ۱۳۹، ۳۵۴، ۲۸۴، ۳۱۷.</ref> در [[جبهه]] [[مخالفان امام]]، کسانی چون [[حرملة ‌‌بن کاهل اسدی]] ([[قاتل]] طفل شیرخوار امام)<ref>مقتل الحسین{{ع}}، ج ۲، ص ۳۷.</ref> و عده‌‌ای دیگر حضور داشتند، چنان‌‌که در تقسیم سرهای [[شهیدان کربلا]] میان [[قبایل]] حاضر در [[سپاه]] تحت [[فرماندهی]] [[عمر‌‌ بن ‌‌سعد]]، بنی‌‌اسد حامل ۴ یا۱۰ <ref> بحارالانوار، ج ۴۵، ص ۶۲؛ عوالم العلوم، ص ۳۰۷.</ref> ‌‌سر [[مطهّر]] به [[کوفه]] بودند. که حکایت از فزونی شمار آنان در [[سپاه ابن سعد]] دارد.<ref>تاریخ طبری، ج ۴، ص ۳۵۸؛ الاخبار الطوال، ص ۲۵۹؛ مقتل‌‌الحسین{{ع}}، ص ۲۳۳.</ref> آن دسته از بنی‌‌اسد که در "غاضریه" نزدیک [[کربلا]] سکونت داشتند، بی‌‌طرفی [[اختیار]] کرده، پس از [[حادثه عاشورا]] اجساد [[شهیدان]] را به [[خاک]] سپردند.
 از میان [[قبیله]] بزرگ بنی‌‌اسد، [[شاعران]]، [[محدثان]] و بزرگانی برخاسته‌‌اند. شاعر معروف [[شیعی]]، [[کمیت‌‌ بن زید اسدی]] از بنو [[ثعلبة بن دودان]]،<ref>جمهرة انساب العرب، ص ۱۹۲- ۱۹۶؛ الانساب، ج ۳، ص‌‌۴۷۳؛ تاریخ دمشق، ج ۵۰، ص ۲۲۹ ـ ۲۳۳.</ref> [[عبدالله ‌‌بن زبیر اسدی]] شاعر <ref>انساب الاشراف، ج ۱، ص ۸۴؛ تاریخ طبری، ج ۴، ص ۲۸۵؛ اللهوف، ص ۷۸.</ref> و [[معرور بن سُوید]] [[محدث]] <ref> الطبقات، ابن سعد، ج ۶، ص ۱۷۲؛ الثقات، ج ۵، ص ۴۵۷؛ الجرح و التعدیل، ج ۸، ص ۴۱۵.</ref> و [[حبیب بن صُهبان]] محدث <ref> المصنف، ج ۷، ص ۴۱۳؛ ج ۹، ص ۴۶۵؛ الطبقات، ابن سعد، ج‌‌۶، ص‌‌۲۰۸.</ref> از جمله آنان هستند.<ref>[[سید محمود سامانی|سامانی، سید محمود]]، [[بنی اسد بن خزیمه (مقاله)|مقاله «بنی اسد بن خزیمه»]]، [[ دائرة المعارف قرآن کریم ج۶ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۶.</ref>.