پرش به محتوا

آیا سرداب محل غیبت امام مهدی است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'غیبت امام مهدی' به 'غیبت امام مهدی'
جز (جایگزینی متن - 'پنهان' به 'پنهان')
جز (جایگزینی متن - 'غیبت امام مهدی' به 'غیبت امام مهدی')
خط ۲۰: خط ۲۰:
::::::«در خانه [[امام عسکری]] {{ع}}، سردابی وجود داشته که در روزهای گرم، ساکنان خانه در آن [[سرداب]] به سر می‌بردند. نیز این [[سرداب]]، محل [[عبادت]] سه [[امام]] بزرگوار یعنی [[امام هادی]] و [[امام عسکری]] و [[امام مهدی]] {{عم}} بوده است؛ به همین سبب محل مذکور، پیوسته مورد [[احترام]] [[شیعیان]] قرار داشته و آن را از مصادیق این [[آیه]] می‌شمرده‌اند که: {{متن قرآن|فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَن تُرْفَعَ وَيُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ}}<ref>نور / ۳۶. در خانه‌هایی که خدا رخصت داده که [قدر و منزلت] آنها رفعت یابد و نامش در آنها یاد شود.</ref>.
::::::«در خانه [[امام عسکری]] {{ع}}، سردابی وجود داشته که در روزهای گرم، ساکنان خانه در آن [[سرداب]] به سر می‌بردند. نیز این [[سرداب]]، محل [[عبادت]] سه [[امام]] بزرگوار یعنی [[امام هادی]] و [[امام عسکری]] و [[امام مهدی]] {{عم}} بوده است؛ به همین سبب محل مذکور، پیوسته مورد [[احترام]] [[شیعیان]] قرار داشته و آن را از مصادیق این [[آیه]] می‌شمرده‌اند که: {{متن قرآن|فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَن تُرْفَعَ وَيُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ}}<ref>نور / ۳۶. در خانه‌هایی که خدا رخصت داده که [قدر و منزلت] آنها رفعت یابد و نامش در آنها یاد شود.</ref>.
::::::برخی از نویسندگان [[اهل سنت]] نوشته‌اند که [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} در تمام دوره [[غیبت]]، بدون [[آب]] و غذا در [[سرداب]] به سرمی‌برد و از آنجا [[ظهور]] خواهد کرد و شیعیانش در کنر [[سرداب]] چشم به راه [[ظهور]] اویند<ref>سیر اعلام النبلاء، ج ۱۳، ص ۱۱۹؛ تاریخ ابن خلدون، ج ۱، فصل ۲۷؛ ص ۱۹۹</ref> ولی در [[حقیقت]] این است که هیچ یک از بزرگان [[شیعه]] چنین باوری نداشته و چنین سخنی نگفته و ننوشته است. [[شیعه]] [[اعتقاد]] ندارد که [[امام]] در [[سرداب مقدس]] پنهان شده و از همان جا [[ظهور]] خوهد کرد؛ بلکه با [[احادیث]] تأیید شده [[معتقد]] است که از کنار [[کعبه]] [[ظهور]] می‌کند... آن [[سرداب]]، خانه [[امامان]] در [[سامرا]] بوده و از آن‌رو [[شرافت]] پیدا کرده که به سه تن از [[امامان]] بزرگوار، منسوب شده است<ref>الغدیر، ج ۳، ص ۳۰۸ و ۳۰۹.</ref>.
::::::برخی از نویسندگان [[اهل سنت]] نوشته‌اند که [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} در تمام دوره [[غیبت]]، بدون [[آب]] و غذا در [[سرداب]] به سرمی‌برد و از آنجا [[ظهور]] خواهد کرد و شیعیانش در کنر [[سرداب]] چشم به راه [[ظهور]] اویند<ref>سیر اعلام النبلاء، ج ۱۳، ص ۱۱۹؛ تاریخ ابن خلدون، ج ۱، فصل ۲۷؛ ص ۱۹۹</ref> ولی در [[حقیقت]] این است که هیچ یک از بزرگان [[شیعه]] چنین باوری نداشته و چنین سخنی نگفته و ننوشته است. [[شیعه]] [[اعتقاد]] ندارد که [[امام]] در [[سرداب مقدس]] پنهان شده و از همان جا [[ظهور]] خوهد کرد؛ بلکه با [[احادیث]] تأیید شده [[معتقد]] است که از کنار [[کعبه]] [[ظهور]] می‌کند... آن [[سرداب]]، خانه [[امامان]] در [[سامرا]] بوده و از آن‌رو [[شرافت]] پیدا کرده که به سه تن از [[امامان]] بزرگوار، منسوب شده است<ref>الغدیر، ج ۳، ص ۳۰۸ و ۳۰۹.</ref>.
::::::بنابراین در جریان [[غیبت]] [[امام مهدی]] {{ع}}، [[سرداب مقدس]] [[سامرا]] جایگاهی ندارد و جالب اینکه گزارشی که درباره [[سرداب]] [[نقل]] شده است، نه در آغاز [[غیبت]]، بلکه [[نوزده سال]] پس از شروع [[غیبت]] بوده است. در سال ۲۷۹ ق همزمان با [[خلافت]] [[معتضد عباسی]]، [[خلیفه]] سه نفر را مخفیاه به خاه [[امام عسکری]] {{ع}} فرستاد و [[فرمان]] داد که هر کس را در آن خانه یافتند بکشند. آنها به خانه وارد شدند و اتاقی یافتند که پرده‌ای زیبا داشت. هنگامی که پرده را بالا زدند، گویی دریایی پر از [[آب]] دیدند که در انتهای آن، مردی روی حصیری مشغول [[نماز]] بود. وارد [[آب]] شدند؛ ولی نزدیک بود غرق شوند و با اضطراب خارج شدند و بازگشتند<ref>الغیبه شیخ طوسی، ۲۴۷ و بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۵۱.</ref>»<ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۲]]، ص۲۰۶، ۲۰۷.</ref>.
::::::بنابراین در جریان [[غیبت امام مهدی]] {{ع}}، [[سرداب مقدس]] [[سامرا]] جایگاهی ندارد و جالب اینکه گزارشی که درباره [[سرداب]] [[نقل]] شده است، نه در آغاز [[غیبت]]، بلکه [[نوزده سال]] پس از شروع [[غیبت]] بوده است. در سال ۲۷۹ ق همزمان با [[خلافت]] [[معتضد عباسی]]، [[خلیفه]] سه نفر را مخفیاه به خاه [[امام عسکری]] {{ع}} فرستاد و [[فرمان]] داد که هر کس را در آن خانه یافتند بکشند. آنها به خانه وارد شدند و اتاقی یافتند که پرده‌ای زیبا داشت. هنگامی که پرده را بالا زدند، گویی دریایی پر از [[آب]] دیدند که در انتهای آن، مردی روی حصیری مشغول [[نماز]] بود. وارد [[آب]] شدند؛ ولی نزدیک بود غرق شوند و با اضطراب خارج شدند و بازگشتند<ref>الغیبه شیخ طوسی، ۲۴۷ و بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۵۱.</ref>»<ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۲]]، ص۲۰۶، ۲۰۷.</ref>.


==پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه==
==پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه==
۲۱۸٬۱۴۷

ویرایش