پرش به محتوا

جهاد در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

۳٬۴۱۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۷ مارس ۲۰۲۱
خط ۱۱۳: خط ۱۱۳:
بنابر این، در [[زمان]] [[غیبت امام زمان]]{{ع}} فقط جهاد دفاعی مجاز می‌باشد. اما شکل جهاد دفاعی چگونه است؟ در جهاد ابتدایی که مخصوص زمان و [[حضور معصوم]] می‌باشد،[[ جهاد]] بر [[زنان]] واجب نیست، اما در جهاد دفاعی اولاً [[اذن]] و اجازه امام معصوم و یا [[نایب خاص]] و عام او ([[فقیه]]) شرط نمی‌باشد و نیازی به اینها نیست، به محض [[احساس]] خطر برای [[اسلام]] و [[مملکت اسلامی]] باید علیه کفّار مهاجم خارجی و [[شورشیان]] [[ستمگر]] و مسلح داخلی ([[اهل بغی]]) جنگید؛ این [[جنگ]] بر هر مکلفی (اعم از [[زن]] و مرد) واجب است<ref>تحریر الوسیله، ج۱، ص۴۸۵؛ شرح لمعه، ج۱، ص۲۵۵.</ref>.
بنابر این، در [[زمان]] [[غیبت امام زمان]]{{ع}} فقط جهاد دفاعی مجاز می‌باشد. اما شکل جهاد دفاعی چگونه است؟ در جهاد ابتدایی که مخصوص زمان و [[حضور معصوم]] می‌باشد،[[ جهاد]] بر [[زنان]] واجب نیست، اما در جهاد دفاعی اولاً [[اذن]] و اجازه امام معصوم و یا [[نایب خاص]] و عام او ([[فقیه]]) شرط نمی‌باشد و نیازی به اینها نیست، به محض [[احساس]] خطر برای [[اسلام]] و [[مملکت اسلامی]] باید علیه کفّار مهاجم خارجی و [[شورشیان]] [[ستمگر]] و مسلح داخلی ([[اهل بغی]]) جنگید؛ این [[جنگ]] بر هر مکلفی (اعم از [[زن]] و مرد) واجب است<ref>تحریر الوسیله، ج۱، ص۴۸۵؛ شرح لمعه، ج۱، ص۲۵۵.</ref>.
در جهاد دفاعی شرط است که مهاجم یا [[کافر]] و [[مشرک]] باشد و یا از مسلمانان [[اهل بدعت]] و [[منحرف]]<ref>[[ابوالفضل شکوری|شکوری، ابوالفضل]]، [[فقه سیاسی اسلام (کتاب)|فقه سیاسی اسلام]]، ص ۳۶۷.</ref>
در جهاد دفاعی شرط است که مهاجم یا [[کافر]] و [[مشرک]] باشد و یا از مسلمانان [[اهل بدعت]] و [[منحرف]]<ref>[[ابوالفضل شکوری|شکوری، ابوالفضل]]، [[فقه سیاسی اسلام (کتاب)|فقه سیاسی اسلام]]، ص ۳۶۷.</ref>
==شرایط وجوب جهاد==
شرط [[وجوب]] [[جهاد ابتدایی]] [[حضور امام معصوم]]{{ع}} می‌باشد که حداقل سالی یک‌بار [[واجب]] می‌شود و کسانی می‌توانند در آن شرکت نمایند که دارای شرایط زیر باشند: [[بلوغ]]؛ [[عقل]]؛ [[آزادی]]؛ [[مرد بودن]]؛ پیر و از کار افتاده نباشد؛ فلج و از دست و پا معلول نباشد؛ [[نابینا]] نباشد؛ دارای [[بیماری]] مانع از تحرک و [[جنگیدن]] نباشد؛ [[امام]] یا [[نماینده]] ویژه او [[دعوت]] کرده باشد<ref>تبصرة المتعلمین فی أحکام الدین، ص۷۹.</ref>.
اما در [[جهاد دفاعی]] این شرایط سنگین وجود ندارد بلکه اگر [[خوف]] گسترش [[نفوذ]] و [[تسلط]] [[کفّار]] بر کشورها و شهرهای [[مسلمانان]] برود، جهاد دفاعی بر تمام مکلّفان و [[مسلمین]] اعم از [[زن]] و مرد و پیر و [[جوان]] و کوچک و بزرگ واجب می‌شود تا به هر وسیله‌ای که بتوانند، [[دفاع]] نمایند.
باتوجه به این [[حقیقت]] [[فقهی]] باید گفت: اکنون [[جهاد]] بر همه مسلمین واجب است، چراکه [[اکثریت]] [[قاطع]] بلاد و [[کشورهای اسلامی]]، زیر [[سلطه بیگانگان]] و کفّار بویژه [[آمریکا]] قرار دارند. مضافاً بر اینکه [[فلسطین]] اشغالی نیز در [[غصب]] و [[تصرف]] عدوانی [[یهودیان]] [[صهیونیست]] می‌باشد.
لذا یک جهاد همگانی باید علیه [[متجاوزان]] و اشغالگران خارجی صورت داده شود تا ضمن آن، [[سرزمین‌های اسلامی]] [[آزاد]] گردند.
برای جهاد دفاعی [[فقهای شیعه]] حتی جایز دانسته‌اند که مسلمانان پشت‌سر پیشوای [[جائر]] بجنگند تا [[کیان اسلام]] و [[جامعه اسلامی]] را از [[شر]] کفّار اشغالگر و [[متجاوز]] [[نجات]] دهند. مانند آنچه که در [[زمان]] صلاح‌الدین ایوبی و [[جنگ‌های صلیبی]] صورت گرفت. صلاح‌الدین ایوبی فاقد [[شرایط رهبری]] بود. لیکن برای آزادی بلاد [[اسلام]] جنگیدن به همراه او ایرادی ندارد. البته [[فقها]] شرط کرده‌اند که [[انسان]] در این جهاد قصد کمک و معونه [[حاکم]] [[ظالم]] را ننماید، بلکه قصد استخلاص [[سرزمین]] [[اسلامی]] را بنماید<ref>تبصرة المتعلمین فی أحکام الدین، ص۷۹.</ref>.
دفاع نیز دو گونه است: یکی دفاع از اساس و حوزه اسلام و دیگری دفاع از [[جان]] و [[مال]] و [[ناموس]] در صورتی که مورد تعرّض و [[تجاوز]] قرار گیرند و هر دو بدون نیاز به کسب اجازه از [[امام]] [[واجب]] می‌باشند<ref>[[ابوالفضل شکوری|شکوری، ابوالفضل]]، [[فقه سیاسی اسلام (کتاب)|فقه سیاسی اسلام]]، ص ۳۶۹.</ref>


==پرسش مستقیم==
==پرسش مستقیم==
۷۴٬۳۱۸

ویرایش