ایمان در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخهها
←معتزله
(←معتزله) |
|||
خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
===معتزله=== | ===معتزله=== | ||
{{همچنین ببینید|معتزله}} | {{همچنین ببینید|معتزله}} | ||
معتزله | معتزله در بحث از ماهیت ایمان عمدتاً بر فعل مؤمنانه تأکید نمودند و آن را محور ایمان دینی به شمار آوردند. آنان معتقد بودند که ایمان در مرتبۀ نخست تبعیت عملی از ایجابهای عقلی است و در درجۀ دوم تبعیت عملی از ایجابهای شرعی. در نظر معتزله نیز مرتکب گناهان کبیره نمیتواند مؤمن باشد، چون ارتکاب این گناهان تخلف آشکار از عمل به وظیفه است <ref>[[دائرة المعارف بزرگ اسلامی]]، ج۱۰، ص۷۱۴.</ref>. چنین انسانی در مرتبهای میان ایمان و کفر قرار دارد که در اصطلاح ایشان {{عربی|مَنْزِلَةٌ بَيْنَ الْمَنْزِلَتَيْنِ}} گفته میشود<ref>مقالات الإسلامیین، ص۲۶۹، ۲۷۰؛ المنیة و الأمل، ص۸؛ التبصیر فی الدین، ص۵۷-۵۸.</ref>. | ||
تفاوت میان خوارج و معتزله این بود که خوارج مرتکب گناه کبیره را کافر و مستحق خلود در نار میدانستند؛ همۀ گناهان نزد خوارج کبیره به حساب میآمد ولی | تفاوت میان خوارج و معتزله این بود که خوارج مرتکب گناه کبیره را کافر و مستحق خلود در نار میدانستند؛ همۀ گناهان نزد خوارج کبیره به حساب میآمد ولی |