جز
جایگزینی متن - 'حق متعال' به 'حق متعال'
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پانویس2}} +{{پانویس}})) |
|||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
* در روايات به صراحت بيان شده است [[خداوند متعال]] [[علم]] را به [[پیامبران]] [[الهام]] كرده و در [[قلب]] آنها قرار مىدهد و يا به آنها تلقين مىشود. [[امام رضا]]{{ع}} مىفرمايند: «همانا [[بنده]] آنگاه كه [[خدا]] او را براى امور بندگانش برمى گزيند سينه او را براى اين امر فراخ مىكند و در [[قلب]] او چشمههاى حكمت را به وديعه مىگذارد و [[علم]] را به او [[الهام]] مىكند پس بعد از آن در هيچ جوابى فرو نمىماند و از [[حق]] در تحيّر نمىشود». <ref> کافی، ج 1، ص 202 </ref> <ref> محمد بیابانی اسکویی </ref> | * در روايات به صراحت بيان شده است [[خداوند متعال]] [[علم]] را به [[پیامبران]] [[الهام]] كرده و در [[قلب]] آنها قرار مىدهد و يا به آنها تلقين مىشود. [[امام رضا]]{{ع}} مىفرمايند: «همانا [[بنده]] آنگاه كه [[خدا]] او را براى امور بندگانش برمى گزيند سينه او را براى اين امر فراخ مىكند و در [[قلب]] او چشمههاى حكمت را به وديعه مىگذارد و [[علم]] را به او [[الهام]] مىكند پس بعد از آن در هيچ جوابى فرو نمىماند و از [[حق]] در تحيّر نمىشود». <ref> کافی، ج 1، ص 202 </ref> <ref> محمد بیابانی اسکویی </ref> | ||
* [[امام صادق|حضرت صادق]]{{ع}} میفرمایند: «همانا [[خداوند عزوجل]]، انبیای خویش را از گنجینههای [[لطف]] و [[کرم]] و رحمتش بهرهمند و از [[علم]] مخزونش [[آگاه]] نموده است».<ref>{{عربی|"إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ مَكَّنَ أَنْبِيَاءَهُ مِنْ خَزَائِنِ لُطْفِهِ وَ كَرَمِهِ وَ رَحْمَتِهِ وَ عَلَّمَهُمْ مِنْ مَخْزُونِ عِلْمِه"}}؛ [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]]، ج۱۱، ص ۳۷.</ref>. | * [[امام صادق|حضرت صادق]]{{ع}} میفرمایند: «همانا [[خداوند عزوجل]]، انبیای خویش را از گنجینههای [[لطف]] و [[کرم]] و رحمتش بهرهمند و از [[علم]] مخزونش [[آگاه]] نموده است».<ref>{{عربی|"إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ مَكَّنَ أَنْبِيَاءَهُ مِنْ خَزَائِنِ لُطْفِهِ وَ كَرَمِهِ وَ رَحْمَتِهِ وَ عَلَّمَهُمْ مِنْ مَخْزُونِ عِلْمِه"}}؛ [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]]، ج۱۱، ص ۳۷.</ref>. | ||
* البته برخی از دانشهای [[انبیا]] از [[حجتهای الهی]] پیشین اخذ میشود، اما در همین حالت هم مصدر اصلی این [[افاضه]] [[علمی]]، [[حق | * البته برخی از دانشهای [[انبیا]] از [[حجتهای الهی]] پیشین اخذ میشود، اما در همین حالت هم مصدر اصلی این [[افاضه]] [[علمی]]، [[حق متعال]] خواهد بود، زیرا منشأ دانشهای [[انبیای گذشته]] نیز [[وحی|وحی الهی]] است. [[امام باقر|حضرت باقر]]{{ع}} میفرمایند: «هنگامیکه دوران [[نبوت]] [[حضرت آدم]]{{ع}} به پایان رسید و روزهایش به سرآمد، [[خداوند عزوجل]] به او [[وحی]] کرد: ای [[آدم]]، [[نبوت]] تو به پایان رسید و روزگارت به سرآمد، لذا [[علمی]] که نزد توست، و [[ایمان]] و اسم اکبر و آثار [[علم]] [[نبوت]] را در فرزندت، [[هبة الله]] قرار بده، زیرا من [[علم]]، [[ایمان]]، اسم اکبر و آثار [[نبوت]] را در ذریهات تا [[روز قیامت]] [[قطع]] نخواهم کرد، و [[زمین]] را بدون عالمی که بهواسطه او [[دین]] و [[بندگی]] من شناخته شود، رها نخواهم کرد».<ref>{{عربی|"فَلَمَّا انْقَضَتْ نُبُوَّةُ آدَمَ{{ع}} وَ اسْتَكْمَلَ أَيَّامَهُ أَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهِ أَنْ يَا آدَمُ قَدِ انْقَضَتْ نُبُوَّتُكَ وَ اسْتَكْمَلْتَ أَيَّامَكَ فَاجْعَلِ الْعِلْمَ الَّذِي عِنْدَكَ وَ الْإِيمَانَ وَ الِاسْمَ الْأَكْبَرَ وَ مِيرَاثَ الْعِلْمِ وَ آثَارَ عِلْمِ النُّبُوَّةِ فِي الْعَقِبِ مِنْ ذُرِّيَّتِكَ عِنْدَ هِبَةِ اللَّهِ فَإِنِّي لَنْ أَقْطَعَ الْعِلْمَ وَ الْإِيمَانَ وَ الِاسْمَ الْأَكْبَرَ وَ آثَارَ النُّبُوَّةِ مِنَ الْعَقِبِ مِنْ ذُرِّيَّتِكَ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ وَ لَنْ أَدَعَ الْأَرْضَ إِلَّا وَ فِيهَا عَالِمٌ يُعْرَفُ بِهِ دِينِي وَ يُعْرَفُ بِهِ طَاعَتِي"}}؛ [[کافی (کتاب)|کافی]]، ج۸، ص ۱۱۴.</ref> <ref> محمد بیابانی اسکویی </ref> | ||
* در همین راستا، [[امام باقر]]{{ع}}، [[پیامبر اکرم|رسول خدا]]{{صل}} را [[وارث]] تمام [[علوم پیامبران|علوم انبیا و رسولان الهی]] گذشته معرفی میفرمایند: «همانا [[محمد]]{{صل}} [[علم]] [[انبیا]] و [[رسولان]] قبل از خود را به [[ارث]] برد». <ref>{{عربی|"إِنَّ مُحَمَّداً وَرِثَ عِلْمَ مَنْ كَانَ قَبْلَهُ مِنَ الْأَنْبِيَاءِ وَ الْمُرْسَلِينَ"}}؛ [[بصائر الدرجات (کتاب)|بصائر الدرجات]]، ج ۱، ص ۱۲۱.</ref> | * در همین راستا، [[امام باقر]]{{ع}}، [[پیامبر اکرم|رسول خدا]]{{صل}} را [[وارث]] تمام [[علوم پیامبران|علوم انبیا و رسولان الهی]] گذشته معرفی میفرمایند: «همانا [[محمد]]{{صل}} [[علم]] [[انبیا]] و [[رسولان]] قبل از خود را به [[ارث]] برد». <ref>{{عربی|"إِنَّ مُحَمَّداً وَرِثَ عِلْمَ مَنْ كَانَ قَبْلَهُ مِنَ الْأَنْبِيَاءِ وَ الْمُرْسَلِينَ"}}؛ [[بصائر الدرجات (کتاب)|بصائر الدرجات]]، ج ۱، ص ۱۲۱.</ref> | ||
* بنابراین میتوان نتیجه گرفت دانشهای [[انبیا|انبیای الهی]] بهطور مستقیم و غیرمستقیم از [[وحی|وحی الهی]] نشأت میگیرد. | * بنابراین میتوان نتیجه گرفت دانشهای [[انبیا|انبیای الهی]] بهطور مستقیم و غیرمستقیم از [[وحی|وحی الهی]] نشأت میگیرد. |