پرش به محتوا

افزایش علم معصوم در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'اشراف' به 'اشراف'
جز (جایگزینی متن - 'نفر' به 'نفر')
جز (جایگزینی متن - 'اشراف' به 'اشراف')
خط ۳۶: خط ۳۶:


====سوم: [[علم ویژه]]====
====سوم: [[علم ویژه]]====
چنین مقام والایی [[نیازمند]] [[علمی]] است که شخص بتواند بر [[اعمال]] کل [[امت اسلام]]، بلکه بنا بر [[آیه]] “امت وسط” بر تمامی اعمال [[بشریت]]، - “الناس”-[[اشراف]]، اطلاع و [[آگاهی]] یابد. توجه شود، کل اعمال و کل بشریت! اگر این دو در یکدیگر ضرب شوند، عددی فوق [[تصور]] به دست می‌آید که تنها [[خداوند]] و افراد [[برگزیده]] می‌توانند آن را [[محاسبه]] کنند. این خداوند است که چنین [[علم]] شگفت‌آوری را در [[اختیار]] افراد مذکور با عنوان [[مؤمنان]] در آیه قرار می‌دهد؛ چرا که با [[علوم عادی]] بشری، دستیابی به چنین علمی امکان‌پذیر نیست.<ref>[[محمد تقی یارمحمدیان|یارمحمدیان، محمد تقی]]، [[ازدیاد علم امام از دیدگاه کتاب و سنت (کتاب)|ازدیاد علم امام از دیدگاه کتاب و سنت]]، ص ۶۴.</ref>
چنین مقام والایی [[نیازمند]] [[علمی]] است که شخص بتواند بر [[اعمال]] کل [[امت اسلام]]، بلکه بنا بر [[آیه]] “امت وسط” بر تمامی اعمال [[بشریت]]، - “الناس”-اشراف، اطلاع و [[آگاهی]] یابد. توجه شود، کل اعمال و کل بشریت! اگر این دو در یکدیگر ضرب شوند، عددی فوق [[تصور]] به دست می‌آید که تنها [[خداوند]] و افراد [[برگزیده]] می‌توانند آن را [[محاسبه]] کنند. این خداوند است که چنین [[علم]] شگفت‌آوری را در [[اختیار]] افراد مذکور با عنوان [[مؤمنان]] در آیه قرار می‌دهد؛ چرا که با [[علوم عادی]] بشری، دستیابی به چنین علمی امکان‌پذیر نیست.<ref>[[محمد تقی یارمحمدیان|یارمحمدیان، محمد تقی]]، [[ازدیاد علم امام از دیدگاه کتاب و سنت (کتاب)|ازدیاد علم امام از دیدگاه کتاب و سنت]]، ص ۶۴.</ref>


====چهارم: [[قدرت]] بر [[شهادت]]====
====چهارم: [[قدرت]] بر [[شهادت]]====
خط ۶۳: خط ۶۳:


درباره چگونگی [[استدلال]] به [[آیات شریفه]] بر [[ازدیاد علم امام]] باید گفت، این [[آیات]] به [[صراحت]] خبر می‌دهند که [[امام]]، [[امت اسلامی]] را زیر نظر دارد و [[اعمال]] همه [[امت]] به [[رؤیت]] امام می‌رسد و امام [[شاهد]] بر انسان‌های [[جهان]] است. تبیین جزئیات این رویداد اعجاب‌انگیز، از [[رسالت]] این نوشتار خارج است؛ اما [[پرسش]] مرتبط این است که رؤیت اعمال و [[شهادت]] [[انسان‌ها]]، چگونه سبب [[افزایش علم امام]] می‌شود؟
درباره چگونگی [[استدلال]] به [[آیات شریفه]] بر [[ازدیاد علم امام]] باید گفت، این [[آیات]] به [[صراحت]] خبر می‌دهند که [[امام]]، [[امت اسلامی]] را زیر نظر دارد و [[اعمال]] همه [[امت]] به [[رؤیت]] امام می‌رسد و امام [[شاهد]] بر انسان‌های [[جهان]] است. تبیین جزئیات این رویداد اعجاب‌انگیز، از [[رسالت]] این نوشتار خارج است؛ اما [[پرسش]] مرتبط این است که رؤیت اعمال و [[شهادت]] [[انسان‌ها]]، چگونه سبب [[افزایش علم امام]] می‌شود؟
رؤیت و شهادت مرحله بالایی از [[علم]] است که رائی و شاهد، بر اعمال و [[رفتار]] مرئی و مشهود، [[اشراف]] و [[آگاهی]] کامل پیدا می‌کند. در آیات به این نکته اشاره شده که رویداد رؤیت، نه در حال انجام [[افعال]] امت، بلکه در زمانی متأخر از فعل و به زودی برای پیامبر و امام{{ع}} اتفاق خواهد افتاد. به نظر می‌رسد، بر اساس مصالحی از جمله [[فرصت]] [[توبه]] به [[معصیت‌کاران]]، [[زمان]] این رویداد کمی متأخر از عمل افراد واقع گردد. از این‌رو در [[روایات]]، زمان شاخص آن را [[پنج‌شنبه]] و [[دوشنبه]] اعلام کرده‌اند. برخی از روایات اما صبح و شب را به عنوان زمان این رویداد معرفی کرده‌اند. به هر روی، اگرچه اندک ساعاتی، اما تأخیری در این رویداد لحاظ شده است.
رؤیت و شهادت مرحله بالایی از [[علم]] است که رائی و شاهد، بر اعمال و [[رفتار]] مرئی و مشهود، اشراف و [[آگاهی]] کامل پیدا می‌کند. در آیات به این نکته اشاره شده که رویداد رؤیت، نه در حال انجام [[افعال]] امت، بلکه در زمانی متأخر از فعل و به زودی برای پیامبر و امام{{ع}} اتفاق خواهد افتاد. به نظر می‌رسد، بر اساس مصالحی از جمله [[فرصت]] [[توبه]] به [[معصیت‌کاران]]، [[زمان]] این رویداد کمی متأخر از عمل افراد واقع گردد. از این‌رو در [[روایات]]، زمان شاخص آن را [[پنج‌شنبه]] و [[دوشنبه]] اعلام کرده‌اند. برخی از روایات اما صبح و شب را به عنوان زمان این رویداد معرفی کرده‌اند. به هر روی، اگرچه اندک ساعاتی، اما تأخیری در این رویداد لحاظ شده است.


براساس تأخیر زمانی در رخداد رؤیت و شهادت، اعمال است به صورت بسته خبری به امام عرضه می‌گردد. در خانواده حدیثی “عرض اعمال”، واژه {{متن حدیث|تُعْرَضُ}} مجهول به کار گرفته شده و فاعلِ عرضه، مشخص نشده است؛ اما [[اطلاع‌رسانی]] به امام در احادیث دیگر به صورت‌های گوناگون معرفی شده است. [[اطلاع‌رسانی]] بی‌واسطه در قالب [[الهام]]، انداختن در [[قلب]] و طنین‌انداز کردن در گوش از مهم‌ترین روش‌های اطلاع‌رسانی به [[امام]] است که [[خداوند]] مستقیماً خود، این [[علم]] را به امام می‌رساند. از دیگر روش‌ها، خبرآوری [[فرشتگان]] در قالب [[تحدیث]] است. نوعی دیگر از [[علم امام]]، به واسطه [[عمود نور]] است که امام هرگاه بخواهد، خود با نگاه در آن، از [[اعمال]] [[بندگان]] سرتاسر [[زمین]] [[آگاهی]] می‌یابد. به هر روی، هرگونه که این اطلاعات به امام برسد، [[علمی]] به امام رسیده است و این‌چنین خداوند با واسطه یا بی‌واسطه، علم امام را افزایش داده است. در فصل [[آینده]] به تفصیل راجع به روش‌های [[افزایش علم امام]] سخن خواهیم گفت.
براساس تأخیر زمانی در رخداد رؤیت و شهادت، اعمال است به صورت بسته خبری به امام عرضه می‌گردد. در خانواده حدیثی “عرض اعمال”، واژه {{متن حدیث|تُعْرَضُ}} مجهول به کار گرفته شده و فاعلِ عرضه، مشخص نشده است؛ اما [[اطلاع‌رسانی]] به امام در احادیث دیگر به صورت‌های گوناگون معرفی شده است. [[اطلاع‌رسانی]] بی‌واسطه در قالب [[الهام]]، انداختن در [[قلب]] و طنین‌انداز کردن در گوش از مهم‌ترین روش‌های اطلاع‌رسانی به [[امام]] است که [[خداوند]] مستقیماً خود، این [[علم]] را به امام می‌رساند. از دیگر روش‌ها، خبرآوری [[فرشتگان]] در قالب [[تحدیث]] است. نوعی دیگر از [[علم امام]]، به واسطه [[عمود نور]] است که امام هرگاه بخواهد، خود با نگاه در آن، از [[اعمال]] [[بندگان]] سرتاسر [[زمین]] [[آگاهی]] می‌یابد. به هر روی، هرگونه که این اطلاعات به امام برسد، [[علمی]] به امام رسیده است و این‌چنین خداوند با واسطه یا بی‌واسطه، علم امام را افزایش داده است. در فصل [[آینده]] به تفصیل راجع به روش‌های [[افزایش علم امام]] سخن خواهیم گفت.
۲۱۸٬۲۲۷

ویرایش