←لغت‌شناسی
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | ||
== | ==معناشناسی== | ||
"[[حکمت]]" وزنِ نوعی (فِعلَة) از ریشه [[حُکم]] است<ref> المیزان، ج ۱۷، ص ۱۹۰؛ التحقیق، ج ۱، ص ۲۶۵، "حکم".</ref>؛ حُکم در لغت به معنای مطلق منع<ref> مقاییس‌اللغه، ج۲، ص۹۱؛ المصباح، ص۱۴۵، "حکم".</ref> یا منع به [[هدف]] [[اصلاح]]<ref> مفردات، ص ۲۴۸؛ الکلیات، ص ۳۸۰، "حکم".</ref> است و به افساری که اسب را از [[سرکشی]] باز می‌دارد حَکمه می‌گویند<ref>مقاییس اللغه، ج ۲، ص ۹۱؛ النهایه، ج ۱، ص ۴۲۰، "حکم".</ref>. [[حکمت]] به معنای [[علم]] به حقایق اشیا و عمل به مقتضای آن است<ref> تاج العروس، ج ۱۶، ص ۱۶۱، "حکم".</ref>، از این رو حکمت را به [[علمی]] (نظری) و عملی بخش کرده‌اند<ref>تاج العروس، ج ۱۶، ص ۱۶۱، "حکم".</ref> و وجه نامگذاری حکمت این است که دارنده‌اش را از [[نادانی]] و [[کارها]] و [[اخلاق ناپسند]] باز می‌دارد<ref>مقاییس اللغه، ج ۲، ص ۹۱؛ المصباح، ص ۱۴۵؛ مجمع البحرین، ج ۱، ص ۵۵۳ - ۵۵۶، "حکم".</ref>. | "[[حکمت]]" وزنِ نوعی (فِعلَة) از ریشه [[حُکم]] است<ref> المیزان، ج ۱۷، ص ۱۹۰؛ التحقیق، ج ۱، ص ۲۶۵، "حکم".</ref>؛ حُکم در لغت به معنای مطلق منع<ref> مقاییس‌اللغه، ج۲، ص۹۱؛ المصباح، ص۱۴۵، "حکم".</ref> یا منع به [[هدف]] [[اصلاح]]<ref> مفردات، ص ۲۴۸؛ الکلیات، ص ۳۸۰، "حکم".</ref> است و به افساری که اسب را از [[سرکشی]] باز می‌دارد حَکمه می‌گویند<ref>مقاییس اللغه، ج ۲، ص ۹۱؛ النهایه، ج ۱، ص ۴۲۰، "حکم".</ref>. [[حکمت]] به معنای [[علم]] به حقایق اشیا و عمل به مقتضای آن است<ref> تاج العروس، ج ۱۶، ص ۱۶۱، "حکم".</ref>، از این رو حکمت را به [[علمی]] (نظری) و عملی بخش کرده‌اند<ref>تاج العروس، ج ۱۶، ص ۱۶۱، "حکم".</ref> و وجه نامگذاری حکمت این است که دارنده‌اش را از [[نادانی]] و [[کارها]] و [[اخلاق ناپسند]] باز می‌دارد<ref>مقاییس اللغه، ج ۲، ص ۹۱؛ المصباح، ص ۱۴۵؛ مجمع البحرین، ج ۱، ص ۵۵۳ - ۵۵۶، "حکم".</ref>. | ||