حکمت در قرآن: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'دوازده' به 'دوازده'
(←نکات) |
جز (جایگزینی متن - 'دوازده' به 'دوازده') |
||
خط ۱۹۸: | خط ۱۹۸: | ||
قوله تعالی: {{متن قرآن|كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَيْكَ مُبَارَكٌ لِيَدَّبَّرُوا آيَاتِهِ وَلِيَتَذَكَّرَ أُولُو الْأَلْبَابِ}}<ref>«(این) کتابی خجسته است که ما به سوی تو فرو فرستادهایم تا در آیات آن نیک بیندیشند و تا خردمندان از آن پند گیرند» سوره ص، آیه ۲۹.</ref>. در یک بررسی اجمالی از آیات [[دوازدهگانه]] حکمت ملاحظه میکنیم: | قوله تعالی: {{متن قرآن|كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَيْكَ مُبَارَكٌ لِيَدَّبَّرُوا آيَاتِهِ وَلِيَتَذَكَّرَ أُولُو الْأَلْبَابِ}}<ref>«(این) کتابی خجسته است که ما به سوی تو فرو فرستادهایم تا در آیات آن نیک بیندیشند و تا خردمندان از آن پند گیرند» سوره ص، آیه ۲۹.</ref>. در یک بررسی اجمالی از آیات [[دوازدهگانه]] حکمت ملاحظه میکنیم: | ||
#حکمت، از جمله [[خواستهها]] و دعاهای [[حضرت ابراهیم]]{{ع}} است که از پروردگارش درخواست میکند تا آن را به ذریهاش اعطا فرماید: {{متن قرآن|رَبَّنَا وَابْعَثْ فِيهِمْ رَسُولًا مِنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِكَ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَيُزَكِّيهِمْ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ}}. | #حکمت، از جمله [[خواستهها]] و دعاهای [[حضرت ابراهیم]]{{ع}} است که از پروردگارش درخواست میکند تا آن را به ذریهاش اعطا فرماید: {{متن قرآن|رَبَّنَا وَابْعَثْ فِيهِمْ رَسُولًا مِنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِكَ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَيُزَكِّيهِمْ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ}}. | ||
#مصادیق [[استجابت]] این [[دعا]] را در اعطای حکمت به [[پیامبران]]، از [[ذریه]] حضرت ابراهیم{{ع}}؛ یعنی [[حضرت عیسی]]{{ع}} فی قوله: {{متن قرآن|وَيُعَلِّمُهُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ}}، قوله: {{متن قرآن|وَإِذْ عَلَّمْتُكَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ}}، و قوله: {{متن قرآن|قَالَ قَدْ جِئْتُكُمْ بِالْحِكْمَةِ}}، و [[حضرت محمد]]{{صل}} فی قوله: {{متن قرآن|فَقَدْ آتَيْنَا آلَ إِبْرَاهِيمَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ}}، و قوله: {{متن قرآن|ادْعُ إِلَى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ}}، و قوله: {{متن قرآن|ذَلِكَ مِمَّا أَوْحَى إِلَيْكَ رَبُّكَ مِنَ الْحِكْمَةِ}}، و قوله: {{متن قرآن|وَاذْكُرْنَ مَا يُتْلَى فِي بُيُوتِكُنَّ مِنْ آيَاتِ اللَّهِ وَالْحِكْمَةِ}}، و قوله: {{متن قرآن|حِكْمَةٌ بَالِغَةٌ}}، و قوله: {{متن قرآن|يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ}}، و [[حضرت داوود]]{{ع}} فی قوله: {{متن قرآن|وَآتَيْنَاهُ الْحِكْمَةَ وَفَصْلَ الْخِطَابِ}}، مینگریم، و از این | #مصادیق [[استجابت]] این [[دعا]] را در اعطای حکمت به [[پیامبران]]، از [[ذریه]] حضرت ابراهیم{{ع}}؛ یعنی [[حضرت عیسی]]{{ع}} فی قوله: {{متن قرآن|وَيُعَلِّمُهُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ}}، قوله: {{متن قرآن|وَإِذْ عَلَّمْتُكَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ}}، و قوله: {{متن قرآن|قَالَ قَدْ جِئْتُكُمْ بِالْحِكْمَةِ}}، و [[حضرت محمد]]{{صل}} فی قوله: {{متن قرآن|فَقَدْ آتَيْنَا آلَ إِبْرَاهِيمَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ}}، و قوله: {{متن قرآن|ادْعُ إِلَى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ}}، و قوله: {{متن قرآن|ذَلِكَ مِمَّا أَوْحَى إِلَيْكَ رَبُّكَ مِنَ الْحِكْمَةِ}}، و قوله: {{متن قرآن|وَاذْكُرْنَ مَا يُتْلَى فِي بُيُوتِكُنَّ مِنْ آيَاتِ اللَّهِ وَالْحِكْمَةِ}}، و قوله: {{متن قرآن|حِكْمَةٌ بَالِغَةٌ}}، و قوله: {{متن قرآن|يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ}}، و [[حضرت داوود]]{{ع}} فی قوله: {{متن قرآن|وَآتَيْنَاهُ الْحِكْمَةَ وَفَصْلَ الْخِطَابِ}}، مینگریم، و از این دوازده مورد، تنها یک مورد به غیر [[نبی]] یعنی به [[لقمان]]، از جانب [[خدای حکیم]] به او حکمت اعطا شده، و در اعطای این خیر کثیر، به او امر شده که [[شکر]] [[خدای تعالی]] را به جا آورد: {{متن قرآن|وَلَقَدْ آتَيْنَا لُقْمَانَ الْحِكْمَةَ أَنِ اشْكُرْ لِلَّهِ}}. | ||
#اگرچه لفظ حکمت در آیات دوازدهگانه مذکور مشترک لفظی است؛ اما در مفهوم و در معنا با هم تفاوت دارند. لذا ما این تفاوت در معنا و مفهوم را با [[استعانت]] از [[پروردگار]] لطیف و [[حکیم]]، زیر عنوان: “معانی و مفاهیم حکمت”، بررسی و تحقیق میکنیم.<ref>[[عبدالنبی امامی|امامی، عبدالنبی]]، [[فرهنگ قرآن ج۱ (کتاب)|فرهنگ قرآن ج۱]]، ص ۶۵۸.</ref> | #اگرچه لفظ حکمت در آیات دوازدهگانه مذکور مشترک لفظی است؛ اما در مفهوم و در معنا با هم تفاوت دارند. لذا ما این تفاوت در معنا و مفهوم را با [[استعانت]] از [[پروردگار]] لطیف و [[حکیم]]، زیر عنوان: “معانی و مفاهیم حکمت”، بررسی و تحقیق میکنیم.<ref>[[عبدالنبی امامی|امامی، عبدالنبی]]، [[فرهنگ قرآن ج۱ (کتاب)|فرهنگ قرآن ج۱]]، ص ۶۵۸.</ref> | ||